ayakta durmalıyım..
bir gün gidenler geri dönerse beni bıraktıkları gibi bulsunlar diye.
belkide gülmeliyim artık geçmiş unutup,belkide ölmeliyim geleceği avuçlarıma bırakıp
uyumalıyım artık,daha fazla şeyi gözlerimi kapatıp görmemeliyim
sensiz yaşayamam diyen insanlar,yağmur damlası gibiydi hep başkalarına karıştı
kaderimi seçimlerim değiştirdi,gülerken beni unutmuştu
oysa o uyurken bile uyuşturulmuştum,papatyalar solmuş ve kurumuştu
gözlerimi açtığımda büyümüştü çocukluğum
vurdukça kader her seferinde kalktım,hastanede kalmıştı artık çocukluk.
insanlar için benden öncesi veya sonrası olamaz
ben hiç unutmadım ve senden sonrası olmadı
hayalin,kokun,yokluğun yanımdayken gülümsemek yakışmazdı
hani derler ya ölüm ona yakışmadı,bana tam oldu.
