Ep(3)

1.6K 219 29
                                    

OPPOSING:

Unicode;

ထယ်ယောင်းညကအိပ်ရာဝင်နောက်ကျတာကြောင့် မနက်10 နာရီးထိုးခံနီးမှနိုးသည်။ ကျောင်းမမှီတော့တာကြောင့် သူဒီနေ့တစ်ရက်ကျောင်းမသွားတော့ဘူးလို့တွေးပြီး မျက်နှာသစ်ကိုယ်လက်ဆေးကာ ကျောပိုးအိတ်ထဲက ပိုက်ဆံအိတ်ကိုယူလိုက်ပြီး မနက်စာသွားဝယ်ဖို့ပြင်ဆင်လိုက်သည်။

အိမ်နားက market မှာလိုအပ်တာလေးတွေဝယ်ပြီးပြန်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ အိမ်တံခါးဝမှာထိုင်နေတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်။ သူအနားကိုကတိုးပြီးသွားကြည့်လိုက်တော့

"Jung Kook "

သူခေါ်လိုက်တော့ ထိုင်နေရာကနေထလာကာ သူကိုရင်ခွင်ထဲအတင်းထည့်ပြီးဘာစကားမှမပြောတဲ့ Jung Kook ကြောင့် သူရင်ခွင်ထဲကနေရုံးထွက်လိုက်ပြီး

" Jung Kook ကျောင်းမတက်ဘူးလား "

သူမေးတာကိုပြန်မဖြေဘဲ သူ့ကိုပြောက်ကွယ်သွားမှာဆိုးသည့်အလား စိုက်ကြည့်နေတာကြောင့် သူနေရခက်လာပြီး

" အဟမ်း လာလေ အိမ်ထဲဝင် "

သူပြောပြီး အရှေ့ကနေဝင်သွားတော့ အနောက်ကနေတိတ်တဆိတ်လိုက်လာသည်။ အိမ်ထဲရောက်တဲ့ထိဘာစကားမှမပြောဘဲသူ့ကိုသာကြည့်နေတာကြောင့်

" Yrrr Jeon Jung Kook ငါစိတ်တိုလာပြီ ကိစ္စမရှိရင်လည်းပြန်တော့ "

" ကျနော့်ကိုစိတ်ဆိုးနေတာလား "

သူအော်လိုက်မှစကားစပြောသည်။

" ငါကဘာကိုစိတ်ဆိုးရမှာလဲ ''

"ကျနော် Hyung ကိုချစ်တာကို... ''

ပြောနေရင်းနဲ့ခေါင်းငုံသွားပြီးအသံတိန်ဝင်သွားတာကြောင့်

" ဟေ့ ဘာဖြစ်သွားတာလဲ ငါ ငါစိတ်မဆိုးပါဘူး ''

Tae Hyung စီကစိတ်မဆိုးဘူးဆိုတဲ့အသံကြားမှာ ခေါင်းမော့လာပြီး မျက်လုံးလေးတွေကမျှော်လင့်ချက်အပြည့်ဖြင့်

" အာ့ဆို Hyung ကျနော့်ကိုချစ်တယ်ပေါ့ "

Jung Kook စကားကြောင့်ထယ်ယောင်းသူလည်ကုတ်ကိုသူလက်နဲ့ပွတ်လိုက်ပြီး

OPPOSING Where stories live. Discover now