Zor Yıllar (Devam Ediyor)

Aşkmallık

Bilmeden gönlümü ateşe vermişim meğer. Evet aşık olmak mallıktır. Hele de karşılıksızsa ultra mallıktır ya bana hep mallar denk geliyor ya da ben sevince mala bağlıyorum. Sahi neydi aşk? Bir kere sevip şöyle dibine kadar yaşamak mı? Bin kere ölmek mi? Ya da bin defa ölüp de ölememek demek mi? Ah Sirius'um benim gökyüzündeki en parlak yıldızım. Nereden bilebilirdim ki o parlaklığı sadece bana göstermeyeceğini başkalarına Kutup Yıldızı olurken bana Kutup AYISI olacağını nereden bilebilirdim. Hâlbuki armudun iyisini AYILAR yer ama sen salaksın armudun iyisini bile seçemiyorsun. Şöyle bakıyorum da etrafıma ne güzel sevgiler var kusurlarıyla bile seven hiçbir karşılık beklemeden, senelerce bekleyen yeri gelip kavuşan yeri gelip kavuşamayıp aşk acısı çeken. En acı olanı da var tabi istemediği biriyle evlenip ailesinin geleneklerine uygun olmaya çalışıp sürekli parmakla gösterilen dışarıdan mükemmellik abidesi olan ama basmakalıpların içine sıkıştırılmış istemediği hayatı sevmediği biriyle en güzel hayallerinin hayal olarak kalacağını düşünen başkasının hayallerinin başrolü olan o korkak kız. İşte o benim. Tabi şuan evlenmedim ama yakın da o da olur sevmediğim biriyle hiç gerçek aşkı yaşamadan aklımdakiyle yaşayıp yanımdakiyle öldüğüm bir hayat nasıl ama mükemmel değil mi ? Tabi yaşımda kemale eriyor. Neyse ben en baştan başlayayım da aşkın neden mallık olduğunu nasıl bu raddeye geldiğini anlatayım. Bir bahar akşamıydı hafif ılık esen rüzgar muhteşem batan bir güneş kumsalda oturmuş biramı tek başıma yudumluyorum arka taraftaki restorontta mükemmel romantik bir müzik, şanslı bir kadın evlenme teklifi alıyor yaaa sen hala okuyor musun sadece filmlerde olur gel hayatın gerçeklerinden bahsedelim biraz eskilere gidelim mesela çocucukluğa inelim mi? Yok ya çocukluğa inersek çıkamayız yıkılır buralar en iyisi mi ergenlik. Hormonların tam fışkırmaya başladığı yıllar. En güzel gerçekleşmeyecek hayallerin kurulduğu, hocaların ve ailelerin yarış atı gibi seni koşturup dünyanın güzelliklerinin farkına varamadığımız boktan yıllar ne dersin gidelim mi? Ya da şuan ki aklınla o yıllara gitmek ister miydin? Ben ne yalan söyliyim gitmek isterdim gidip hayatımı sikenlerin ağzına sıçmak isterdim. Hiç çok terbiyesizsin deme valla o zaman edemediğim küfürcükleri şuan çatır çatır söyleyeceğim. Sende okurken rahatladın ama itiraf et. Dur ben senin yerine de söyleyim şu üç günlük dünyada hayatımı siktiğiniz için teşekkürler eğer siz öyle yapmasaydınız ben şuan ki tecrübeli ben olmazdım he şimdi birinizden biri ya da sevgilisi veyahut çoluğu çocuğu okuyorsa bu satırları onlarda bu boktan yaşantının bir parçası tşk. Oh be rahatladım. Daha buraya yazmadıklarım da var ama bir şey söyleyim mi? Kıçları fena kaşınıyor buna yemin edebilirim ama ispatlayamam. Şimdi düz gidip sola dönüp aracı şehrin en yüksek tepesine çekip muhteşem manzarayla birlikte hayatı sorgulamaya başlıyoruz. Hazır mısınız?