თავი 2

62 7 1
                                    

თავს ყოველთვის განსხვავებულად ვგრძნობდი. არ დაგიმალავთ და ზოგჯერ მიფიქრია რომ ამ სამყაროს ნაწილი არ ვარ დაა მას არ ვეკუთვნი.ბევრ რამეზე ვფიქრობდი მაგალითად სიკვდილზე დაა შემდეგ ცხოვრებაზე. ვერასდროს გამოვხატავ სიყვარულს მერიდება და არც ვიცი როცა ვხედავ ადამიანებს როცა ერთმანეთს ეხუტებიან დაა თბილ სიტყვებს ეუბნებიან ერთმანეთს მეც მინდა ის შევიგრძნო. ხშირად გულიც მწყდება რომ ვერ ვეხტუები ადამიანებს ამის გამო ვტირი კიდევაც ღამეეებს ფიქრში ვათენებ. ერთ დღეს გადავწყვიტე რომ მაღაზიაში გავსულიყავი უეცრად ნაყინი მომინდა. ფეხით გასეირნება ვამჯობინე მიყვარს მარტო სიარული უფრო ბევრს ვფიქრობ და ჩემ თავთანაც მარტო ვარ. მაღაზიაში როცა ნაყინს ვარჩევდი ბიჭი დამეჯახა მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე ისევ ნაყინს მივუბრუნდი. მან ბოდიში მომიხადა და როცა შემომხედა პირველი მითხრა რა ლამაზი ფერის თვალები გაქ. იცით მესიამოვნა როცა ეს უცხომ შეამჩნია. მადლობა გადავუხადე და სალაროსთან მივედი რომ ნაყინი მეყიდა.სახლში ფეხით წამოვედი და უკინდან მესმის ხმა
-მწვანეთვალება გოგო დამიცადე
უკან გავიხედე ის ბიჭი მეძახდა გავჩერდი და მას დაველოდე.
-გამარჯობა მე სეჰუნი ვარ
-გამარჯობა მე ელისა
-ბოდიში მაღაზიაში შემთხვევით დაგეჯახე
-არაუშავს არც მომიქცევია ყურადღება ნაყინს ვარჩევდი.
-ჰომ სასიამოვნოა შენი გაცნობა მართლა ლამაზი ფერის თვალები გაქ
-მადლობა ყველა მაგას მეუბნება მეც ძალიან მომწონს მაგრამ ახლა უნდა წავიდე თორე ნაყინი დადნება და ვერ შევჭამ
-კარგი კარგად იმედია ისევ შევხვდებით
-კარგად
ასე დაიწყო ამბავი რომელსაც დიდი ისტორია აქვს


ესეც მეორე თავი ძალიან მინდა რომ კარგი გამოვიდეს და მოგეწონოთ🥰

მწვანე თვალები (დასრულებული)Kde žijí příběhy. Začni objevovat