Zawgyi
" စာၾကည့္တိုက္မွာသြားကူရဦးမယ္ ေသပါျပီ "
Minhee ကညည္းညည္းညဴညဴေျပာရင္းခံုေပၚေမွာက္သြားသည္။ Junho ကေတာ့ဖုန္းကိုသာၾကည့္ေနရင္းကမွ
" Mrs.Lee လား "
" ဟုတ္တယ္ အဲ႔အေဒၚၾကီး ငါဒီညေနဂိမ္းေဆာ့ဖို႔ပါဆိုေနမွ "
Minhee ကမ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ရင္းဆိုသည္။
Minhee ကျပံဳးစိစိႏွင့္ junho နားကပ္လာရင္း
" junho အဲ႔ဒါေလ ငါနဲ႔အေဖာ္လိုက္ေစာင့္ေပးလို႔မရဘူးလား "
မ်က္ေတာင္ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ႏွင့္ဆိုလာသည့္ minhee ကို junho ေစာင္းၾကည့္လိုက္သည္။
" အယ္ ငါမအားဘူး ခ်ိန္းထားတာရွိတယ္ sorry ပါကြာ "
Minhee မ်က္ႏွာေလးရံႈ႕မဲ႔ကာ ပခံုးေတြလည္းေလ်ာ့က်သြားသည္။
" ဟိုဟာ eunsang ကိုေျပာၾကည့္ပါလား သူအားတယ္ထင္တယ္ "
" ဟမ္ ေခၚစရာလား!! အခုအခ်ိန္မွာငါတို႔ကျပိဳင္ဘက္ေတြေလ ငါေခၚခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္သူလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး "
ေသခ်ာေပါက္ Eunsang နဲ႔သူက အခုေနမွာ Junho ရဲ႕စိတ္ကိုရဖို႔အျပိဳင္ၾကိဳးစားေနၾကသူေတြအျဖစ္ရွိေနၾကတာမို႔ အရင္လိုႏွစ္ေယာက္ဟီလာထေနဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေသး။
Junho ကေတာ့ဖုန္းကိုၾကည့္ေနရင္းႏွင့္သာ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ျပံဳးသည္။
"'Eunsang ကလိုက္မွာပါ "
Minhee ကမ်က္လံုးေတြလွန္ၾကည့္သည္။ Junho ကသူ႔အနားတိုးကပ္လာရင္း
" မင္းေခၚတာဆိုရင္ေပါ့ "
-----
လာအပ္ထားသည့္စာအုပ္ေတြကိုထိပ္စီးစာလံုးအတိုင္းေနရာတက်ျပန္ထားရတာကမလြယ္ကူလွေပ။
ႏိုင္သေလာက္သာလုပ္ပါဟုဆိုေသာ္လည္း တာဝန္တစ္ခုရရင္မျပီးမခ်င္းမရပ္တန္႔ႏိုင္သည့္ Minhee ကဒီညလည္းေစာေစာျပန္ႏိုင္မည္မထင္။ Minhee ကတိက်သည္။ အစြဲအလန္းလည္းၾကီးျပီး စည္းကမ္းလည္းရွိသည္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း အဖြားၾကီး Mrs.Lee ကသူ႔ကိုပဲခိုင္းစားေနတာျဖစ္သည္။
" ေသေတာ့မွာပဲ ဒီလိုနဲ႔မိုးလင္းသြားဦးမယ္ "
ညည္းညည္းညဴညဴဆိုရင္း Minhee ကသူ႔ေခါင္းေတြကိုဖိႏွိပ္မိသည္။ ဂိမ္းေဆာ့မယ္႔ အစီအစဥ္ေရာ။ Junho ကိုအိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ျပီးမ်က္ႏွာလုပ္မယ့္အစီအစဥ္ေရာအကုန္ပ်က္သုဥ္းကုန္ျပီျဖစ္သည္။
