Zawgyi
" Junho ညေနက်အတူျပန္ရေအာင္ ငါလိုက္ပို႔မယ္ "
Minheeကရင္ဘတ္ကိုပုတ္လို႔ျပံဳးရႊင္ရင္း ယံုၾကည္ခ်က္ရွိစြာေျပာသည္။ ဒီေန႔မွာသူ႔ကိုဆြဲေခၚထားျပီးခိုင္းစားမယ့္သူလည္းမရွိ။
" ဘာလို႔လဲ အရင္တည္းက ငါကEunsangနဲ႔အတူျပန္ေနက်ပဲ ရပါတယ္ တစ္ေယာက္တည္းျပန္ရတာမွမဟုတ္တာ တကူးတကၾကီး "
Minhee အတြက္ Junhoဆီကေန Eunsang နာမည္ကိုၾကားရတာမို႔နည္းနည္းစိတ္ထဲေႏွာင့္သြားေပမယ့္ ေခါင္းခါျပီးျပံဳးျပလိုက္သည္။
" ဟင့္အင္း ငါကလိုက္ပို႔ခ်င္လို႔ ေနာ္ ေနာ္ လုပ္ပါ "
မ်က္လံုးဝိုင္းၾကီးေတြကိုေပကလပ္ ေပကလပ္လုပ္ရင္းေျပာလာသည့္ minhee ကို junhoေစာင္းၾကည့္ရင္း ထပ္ျငင္းဖို႔မျဖစ္ႏိုင္မွန္းေသခ်ာသြားသည္။ ေခါင္းကိုတစ္ခ်က္ကုပ္ရင္း
" ေအး ေအး ျပီးေရာ ပို႔ခ်င္လည္းပို႔ေပါ့ကြာ "
Minhee ကေပ်ာ္သြားျပီး ခုန္ဆြခုန္ဆြပင္လုပ္လိုက္ေသးသည္။ junho ကရယ္ျပီးမႏိုင္ဘူးဟုဖြဖြဆိုကာေခါင္းခါသည္။
ထို႔ေနာက္သူ႔ဖုန္းသာသူျပန္ၾကည့္ေနသည္။
Minhee ကသူ႔ဆီအာရံုမရွိေတာ့ေသာ junhoကိုထူးဆန္းသလိုၾကည့္ေနမိသည္။ ဒီရက္ပိုင္းမွာ junhoကဖုန္းကိုမ်က္ႏွာႏွင္႔မခြာျဖစ္လာသည္။ ျပီးရင္တစ္ေယာက္တည္းျပံဳးလို႔။ ဖုန္းေျပာရင္လည္း အုအုအအ အသံေတြပါခပ္ၾကိတ္ၾကိတ္ထုတ္လႊတ္ေနတတ္သည္။ ဘာျဖစ္ေနမွန္းနားမလည္ေပမယ့္ junhoပံုမွန္မဟုတ္တာကိုသူေကာင္းေကာင္းရိပ္မိသည္။
ခံုေပၚမွာေပေစာင္းေစာင္းႏွင့္ျပန္ထိုင္လိုက္ရင္းမွ ေဘးက Eunsang ေနရာကအံဆြဲအကန္႔ထဲ သၾကားလံုးေတြရွိေနတာကိုသူေတြ႔လိုက္ရသည္။
Minhee ခပ္ျမန္ျမန္ဆြဲဖြင့္ရင္း
" ေဟာ eunsang ကသၾကားလံုးေတြဒီတိုင္းထားခဲ႔- "
Minhee ေတြ႔လိုက္ရသည္က သၾကားလံုးေတြသပ္သပ္ဟုတ္မေနခဲ႔။ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္။
ေက်ာင္းစာအုပ္ဟုေျပာဖို႔အတြက္ကေသးလြန္းေနျပီး အဖံုးမွာအေရာင္ေတြစံုျပီး eye catching ျဖစ္လြန္းေနသည္။ Minhee ကသၾကားလံုးတစ္လံုးကိုယူကာေဖာက္စားလိုက္ရင္း ထိုစာအုပ္ကိုပါ ကိုင္ရင္းစူးစမ္းမိသည္။
အဖံုးမွာဘာနာမည္မွမေရးထားေပမယ့္ Eunsangဟာျဖစ္ဖို႔မ်ားသည္။ သို႔ေပမယ့္ Eunsangကဒီလိုစာအုပ္ေသးေသးေလးနဲ႔ဘာလုပ္မွာလဲ။ ဒါကပံုမွန္အားျဖင့္ရည္းစားစာေရးတာမ်ိဳး…။
