Gabi na, nang matapos ang 24 oras. Isang bata ang dumating upang maghatid ng liham sa lalaki. Mabilis na binasa ng lalaki ang nilalaman ng liham. Nang walang pagaalinlangan, tumakbo siya upang salubungin ang babae.
Habang tumatakbo siya sa kalsada, isang kotse ang nakabangga sa babae na nagtatapos sa kanyang buhay. Ang babae ay isang pasyente ng cancer.
Alam niyang malapit na ang kanyang pagtatapos. Hiniling niya ang lalaki na mabuhay ng isang araw nang wala siya, upang malaman niyang mabuhay nang wala siya. Iyon ang isinulat niya sa kanyang liham.
"Mahal, Nanalo ka. Ang aking kaluluwa ay nasa iyo na, at ibinibigay ko ito sa iyo sa habang nabubuhay ako at pagkatapos ng buhay ko. Alam mong mayroon akong cancer at nais mong maging lalo pang malapit sa akin ngunit ngayon naramdaman kong malapit na ang aking pagtatapos. Nais mong pakasalan ako, upang makasama mo ako sa lahat ng sandali ng aking buhay. Ngunit hindi ko nais na magdala ka ng sakit. Natutong kang mabuhay ng isang araw na wala ako, naniniwala ako na mabubuhay ka sa bawat araw na pareho lang, nang wala ako. Nangako akong pakasalan ka, at tutuparin ko ang Aking pangako sa Langit. Mabait at maawain ang Diyos. Binigyan niya tayo ng buhay at pinagtagpo tayo sa magandang oras at puwang na ito, May tiwala ako sa kanya."
Sa araw na iyon, mayroong dalawang proseso ng libing. Mukhang ang kalikasan ay gumagawa ng isang plano upang pag-isahin ang mga espiritu. Tinupad ng lalaki ang kanyang pangako. Mabubuhay siya ng isang araw nang wala ang kanyang pagmamahal. At namatay ang babae na nagmamahal sa kanya. Inilibing ng matiwasay ang babae. Mayroong mga bulaklak na sumabog sa pinaglibingan ng babae tila mayroong isang unyon ng mga espiritu ng mga nagmamahalan at ang kalikasan ay ipinagdiriwang sa sarili nitong paraan.
