Buseden
Aylar olmuştu neden unutamıyordu neden hep benim çocuğum acı çekiyor.Ama ben eminim o cemre denen aptal çok pişman olacaktı.Yalvaracaktı cellat cellat diye ama ben bu sefer vermeyecektim çocuğumu.
Şimdi cellatın yayınını izliyordum masum masum etrafa bakıp o saf kalbiyle cemreye olan aşkını anlatıyordu.
Gözümden akan bir damla yaşı sildim ve derin bir nefes aldım biz bile bu kadar üzülüyorsak allah bilir o neler yaşıyordu içinde.
Cellattan
''O şahsı kimse benim kadar sevemez ama o bunu anladığında çok geç olacak ama hala bir umut var bizde pes etmek diye bir şey yok ÖDCFC ailesine yakışmaz bir kere''
Derin bir nefes aldım neden olmuyordu nerede yanlış yapıyordum.
yanlış olan kişinin ta kendisiydi belkide aşık olduğum kadın baştan aşağıya yanlıştı belkide ona aşık olmam.
Kim bilir...
Aklıma gelen şeyle gülümsedim ''arkadaşlar bu arada bu gün gidiyorum sucuklu kurabiyemin yanına''
4 saat sonra
Buselerin kaldığı evin önüne gelince gülümsedim her şey çok güzel olacaktı.inanıyordum

ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPATYAM
Teen FictionBiz boşu boşuna umutlanmayız demek ki bir bildiğimiz var dokunmayın ÖDCFC