Phantom King (Chaosbreakers Trilogy Book 1)

Chapter 2

-MELODY-

"So you need to focus on your Fire Charm and Air Charm." Symhony habang nakatingin sa malaking monitoring screen na hologram.

"And for my combat abilities?" Tanong ko habang nakahalumbaba.

"Your sword fighting skills and abilities are already perfect. Try to focus more on the other weapons and learn skills on how to use them." Symphony

"Thanks Symph. You're the best." Ngiti kong puri sa kanya.

"Alam ko." Ngisi niyang sabi

Napailing nalang ako sa kanya. A bright light suddenly appeared out of nowhere. After the bright light, isang lalaki ang aming nakita.

"And what is that grand entrance all about Harmony?" Mataray na tanong ni Symph

"Galit ka nyan?" Nakangiwing tanong ni Harm.

"Whatever. Any messages?" Symph

"Nope." Harm sabay upo sa sofa.

"So Melsie. Ready ka na ba para sa new school?" Tanong sakin ni Symph

"Yeah." Sagot ko

"Your Charm?" Symph

"Water." Sagot ko

"Talaga lang ha." Harmony

"Promise. Water lang talaga." Sabi ko sa kanya

"Oh siya, mukhang kailangan mo nang gumising." Symph

I bid the two goodbye saka na ako nagising. Nakita ko si Mom saka si Manang na nasa kwarto ko.

"It's still early Mom..." Reklamo ko

"I know. But this is the right time for you to leave. Malayo pa ang magiging byahe niyo patungo sa sentro." Mom

"Alright." Sabi ko

Inutusan ni Mom si Manang na ihanda na yung bathtub ko. Nakita ko din yung damit na isusuot ko mamaya.

I had no choice kundi ang maligo na saka magbihis. Inayusan ko na din ang sarili ko. Pagkatapos ay kumain kami ng breakfast saka na umalis na matapos ang pagpapaalam namin kina Mom at Dad.

The carriage was there outside waiting for us. Ito na siguro yung maghahatid sa amin sa sentro. As we rode the carriage, nakatulog ulit ako.

I ended up in the dream world again. Nasa loob ako ng isang modernong mansion. Bumaba ako sa sala at nadatnan sina Symph at Harm.

"Oh? Nakatulog ka?" Symph

"Yeah. Mahaba pa naman yung byahe." Balewala kong sagot sa kanya.

Umupo ako sa tabi ni Harm na kasalukuyang nanonood ng movies. I like this place because it has connection to the mortal realm.

Ngumisi ako nang nilipat ko yung channel sa Disney Channel dahilan para mapasimangot sakin si Harm.

"Seriously? Are you a kid?" Harm

Bumelat lang ako sa kanya tas pinagpatuloy ko ang panonood ko sa palabas.

"Hey Melsie." Symph

"Oh?" Tanong ko

"You've acquired a new ability." Symph

Lumapit ako sa kanya. She was staring at the hologram screens. Nagta-type din siya ng kung anu-ano doon.

"Finger Reading." Pagbasa ni Symph

Medyo natawa nga ako dahil ang lame ng ability name.

"Press a finger on a book for 3 seconds then all the information on the book will be on the system." Symph

"Looks like someone doesn't need studying anymore." Harm

"Sa system mapupunta yung information. Hindi sa utak niya." Symph

"Aww! That's sad!" Harm

Sinamaan ko lang ng tingin si Harm. This ability can be useful though. Gagawin ko sigurong study buddy si Symph. Pwede rin siguro si Harm pag walang ginagawa.

"That will be fine. I can also study here if I want to." Balewala kong sabi

"Use this ability when you are inside the library. Sa ngayon kasi wala ka pang nalalaman tungkol sa mundong to." Symph habang nakatingin sa hologram

"Life was easier on Earth than here." Nakangiwi kong sabi

"I don't think so. Siguro kung ganito ako mag-isip at makapagsalita dati, I would've protected the both of us." Symph then looked at me with a sad face

"Hey. Don't think about it that way. Isipin mo, if we both survived then you'll be an A.I robot forever and I'll still be chased by them." Tumigil ako sa pagsasalita saka nginitian siya.

"But compared to his world, I have you pretty much alive. Hindi man kita nakikita sa real world, nakikita naman kita sa dream world. Plus, I like your improvement." Kindat ko sa kanya.

"So are you saying... You kinda like this world?" Symph

"Parang ganun na nga." Sabi ko sa kanya

"I won't be leaving you anymore." Symph

"Same here Symph." Sabi ko. Nagkatinginan lang kami saka natawa.

"Are you done with your drama? My master has to wake up now." Harm.

"Bitter ka lang. Kita nalang tayo mamaya Melsie." Symph

"I'll see you too later Symph. Ikaw rin Harm." Paalam ko saka iminulat ko na naman ang mga mata ko.

"Tulog mantika." Nakangiwing sabi ni Vance.

"Thanks for the compliment." Ngiti kong sabi

Tumingin ako sa bintana at nakita kong nasa isang train station na kami. Yun bang train station na tulad sa Harry Potter?

"Let's go?" Vance na ikinatango ko.

Bumaba na kami saka kinuha ng mga tauhan yung maleta namin. We headed for the ticket booth saka hinanap yung train number namin.

Nung nakita na namin yung train namin ay kinuha na namin yung mga maleta namin. Habang naghahanap kami ng mauupuan sa loob ay napansin kong pinagtitinginan ako ng iba pang estudyante.

"Vance, kanina pa ako pinagtitinginan. May masama ba sa mukha ko?" Tanong ko sa kanya

"People here are not used to see a woman carrying heavy objects." Vance

Napatingin ako sa maleta ko na mas malaki pa sa maleta niya. May extra bags din akong dala.

"Ahh." Napatango ako

We found an empty room na walang nakaupo. There were also no bags there so we decided to enter. Para talaga tong sa Harry Potter na train eh. I'm wondering kung sa Hogwarts ba kami pupunta o ano.

Nilagay namin sa sahig yung mga maleta namin. Umupo din kami ni Vance ng matiwasay.

"Finally! Nakaupo na rin!" Sabi ko

The chairs are so comfortable. Parang couch lang. Gusto ko tuloy matulog ulit pero gusto kong masaksihan ang pag-andar ng tren.

I feel so ignorant right now like wtf?

Matapos ang ilang minuto ay agad na ring umandar ang tren. Pumalakpak pa ako na siyang ikina-facepalm ni Vance.

"Stop it Mels. Nakakahiya ka."

"What do you mean?"

He signalled me to look at the door. Napatingin sa akin yung nasa katapat naming room. Yung mukha nila ay yung parang natatawa. Umiwas nalang ako ng tingin.

Shet. Nakakahiya nga.

-END-