𝐋𝐢𝐠𝐡𝐭𝐬 ❦ 𝓣𝓪𝓮𝓱𝔂𝓾𝓷𝓰 [Mini Fic]

Vier

O gün boş dersin ardından müdürün izin vermesi sebebiyle okuldan çabucak ayrılan isimlerden biriydim çünkü her ne kadar sevsem de Taehyung'ı çekecek durumda değildim. Eve gittiğimde de annem hâlâ işten gelmediği için dolaptan kendime bir şeyler çıkarıp hazırlamıştım. Mutfakta oturmuş yemeğimi yerken bir yandan da telefonda geziniyordum. Karşıma yine Taehyung gülen gözleriyle çıkmıştı. Gözlerinin içinin bile gülebiliyor olması beni ona çeken ve cezbeden şeylerden biriydi fakat gerçekte bana olan davranışları tavırları beni ondan uzaklaşmaya zorluyordu.

Derin bir iç çekerek telefonun ekranını kapatarak kenara bıraktım ve yemeğimi hızlıca yiyip bulaşıkları makineye attıktan sonra odama biraz ders çalışmak için çıktım. Tanrı'ya şükür ki bugün gitmem gereken bir iş yoktu yani tamamıyla Taehyung'tan uzak ve mutlu bir gün olacaktı.

-

Oturduğum sandalyede boynumu tutarak geriye yaslandığımda kafamı nihayet biraz kaldırıp saate baktığımda çok geç olduğunu fakat annemin hâlâ gelmediğini fark etmiştim. Kenarda duran telefonu elime alıp annemin numarasını çevirdim. Telefon uzun bir çalıştan sonra açılınca biraz da olsa içime su serpilmişti.

"Alo, anne? Nerede kaldın saat çok geç oldu." Sitem edercesine çıkan sesimin aksine annem daha naif ve sakin tonda cevap vermişti. "Geleceğim kızım ama geç olacak buradaki işler henüz bitmedi, merak etme sen beni. Hem ayrıca sen yemeğini yedin mi?"

Her ne kadar göremeyeceğini bilsem de göz devirip başımı sallamıştım. "Yedim anne ama şu an konumuz bu değil. Seni gelip alacağım oradan hatta bir daha hiç çalışma orada çok daha iyi bu ne böyle?!"

Annemin bana gelmemem konusundaki sözlerini duymazdan gelerek telefonu kapattım ve üzerime kot ceketimi attıktan sonra telefonumu alarak evden çıktım. Bizim oturduğumuz yerden çok fazla uzakta sayılmazdı ama yürüyerek gidilebilecek bir uzaklıkta olmadığı için taksi çevirip evin adresini tarif ettim. Arabada giderken aklımda sadece orada söyleyecek olduğum şeyleri kafamda tasarlamaya çalışıyordum yani sözlerimin kırıcılığını en aza indirgemeye uğraşıyordum.

Vardığımda ise taksiciye orada beklemesini rica ettikten sonra karşımda kocaman ve süslendiği ışıklar sayesinde daha da görkemli görünen malikanenin dış kapısından zile bastım. Kim olduğumu ve niçin geldiğimi anlattıktan sonra evin bahçesinden içeriye girdim ve uzun taşlarla döşenmiş yolu sakince ilerleyerek evin ana girişine geldim. Kapıda beni annem karşılar zannetmiştim ama tanımadığım biri çıkınca ona da kim için geldiğimi anlattıktan sonra annemin yanına ulaşabilmiştim.

Onu karşımda hâlâ evde bir şeylerle uğraşırken gördüğümde sinirlerim tepeme çıkmış ve burnumdan solur biçimde yanında bitmiştim. "Anne hâlâ neden burada olduğunu sorabilir miyim acaba?"

Annem beni fark edince hemen kolumdan tutup kenara çekti ve sessizce konuştu. "Hyemin sana evde kalmanı söylemiştim neden geldin?"

"Anne saatten haberin var mı senin? Ayrıca bu kadar fazla çalışmana rağmen aldığın maaş buna değmiyor bile ama ben şimdi göstereceğim onlara!" diyerek kolumu annemden kurtardım ve evin salonu olduğunu tahmin ettiğim yere doğru ilerledim. Şu an annemin beni durdurmaya çalışması veya davranışımın hoş karşılanmayacağı umurumda dahi değildi.

Tahminlerimde yanılmadığımı anladığımda orada bulunan kişilere çok fazla dikkat etmeden direkt söze girmiştim çünkü annemin eve bu kadar geç kalışı ilk defa ya da ikinci defa olan bir şey değildi. "Bir dakika beni dinler misiniz!" dedikten sonra bana dönen birkaç kafa ile konuşmaya devam ettim. "Ben Hyemin, burada çalışmaya başladığından beri bir türlü eve saatinde gelemeyen, doğru düzgün kendine bile odaklanamayan kadının kızıyım! Artık canıma tak etti sizin annemi bir türlü eve göndermeyişiniz alt tarafı etrafı toparlıyor öyle her gün gelinmesi gereken bir iş bile değil ama bu kadın her zaman burada nedense? Onun da bir hayatı ve bakmakla yükümlü olduğu bir evladı var tıpkı sizde olduğu gibi bunu anlayışla karşılayıp eve zamanında göndermeniz çok mu zor üstelik size yakın bir mesafede de oturmuyoruz buraya gelirken de giderken de epey zorlanıyor bu kadın! Gerçi siz sadece kendinizi düşünen zenginler olduğunuz için bu tip şeyler sizin pek umurunuzda olmuyor ama!"