Ik werd wakker en hoorde tante Lut beneden al rammelen met van alles en nog wat terwijl ze een of ander deuntje neuriede. Ik keek op mijn klok en schrok toch wel een klein beetje: 2 uur 's middags!!! Ik kon het zelf amper geloven. Zo lang heb ik nog nooit geslapen! Ik ging naar beneden, terwijl ik dacht dat het dan wel heel laat geworden moet zijn gisteren. toen ik beneden kwam zag ik dat tante Lut al druk bezig was de tafel af te ruimen. 'Ah zo, jij denk dat je hier de halve dag mag slapen.', zei ze op een plagerige toon en met een lachje op haar gezicht. 'Ik ben net het middagmaal aan het afruimen, maar ik zal wel een bordje laten staan voor jouw en Nick, die is trouwens ook nog niet uit bed', zei ze,'Ga jij hem even wakker maken?' 'Ja zal ik doen tante', zei ik. Ik ging naar boven en klopte eerst even op de deur van Nick's kamer, geen reactie. 't Was te denken, natuurlijk. Ik ging dan maar naar binnen, heel voorzichtig. Waarom heel voorzichtig, wel, Nick heeft een onwaarschijnlijk groot ochtenhumeur. Dus grappen uithalen zat er bij hem niet bij, hoewel het enorm verleidlijk is als je je broer daar zo ziet liggen, helemaal weerloos. 'Ik moet hem toch nog terugpakken van die ene keer dat hij mijn schoenen verstopt had. Ik heb ze 3 dagen erna terug gevinden, in de boom in onze voortuin. 'Dus dit is de beste gelegenheid om hem terug te pakken', gniffelde ik in mezelf. Ik glipte snel zijn kamer uit, de trap af en de vooraadkast in de gang in. 'Hier moet nog ergens een bus slagroom staan', dacht ik,' Ik heb hem gisteren nog gezien. Ah, hier is hij' Ik sloop weer naar boven en deed een beetje slagroom op de rechterhand van Nick. En toen... kietelde ik heel zchtjes aan zijn neus. BAM, Nick' s had op zijn neus, slagroom over heel zijn gezicht. 'Yes gelukt', lachte ik. Maar mijn blijdschap was maar van korte duur. Nick ging rechtop in zijn bed zitten en keek me zo boos aan, oef... als blikken konden doden dan lag ik nu nog dooder dan morsdood op de grond. 'MAYAAAAH!!!!!', riep hij uit. Zo snel als ik kon spurte ik zijn kamer uit, de trap af en verstopte ik me achter nonkel Willy, die me met een verbaasde blik aankeek en vroeg: 'Wat is er aan de hand Maya?' Net op dat moment kwam Nick de trap agestormd, zijn gezicht nog vol slagroom. 'Dat, is er aan de hand.', piepte ik, een ik ging nog een beetje meer achter mijn nonkel' s brede rug staan. Nick kwam op nonkel Willy afgestormd, maar nonkel Willy wist hem in bedaweng te houden en vroeg: 'Wat is er gebeurd Nick en wat doet die slagroom op je gezicht?' 'Dat moet je aan haar vragen.', antwoorde Nick terwijl hij naar mij wees. Nonkel Willy draaide zich om en richte zijn aandacht nu op mij: 'Vertel me nu eindelijk een wat er gebeurd is, Maya.' ' Ik wou gewoon een grapje uithalen', zei ik met een bange blik op Nick. 'Noem jij dit een grap!', riep hij boos uit. 'Nick zwijg eens even', zei nonkel Willy,' ik probeer naar je zus te luisteren. en wat heb je dan gedan? Wat was je grap. Ik vertelde het hele verhaal aan nonkel Willy, ondertussen was tante Lut er ook bij komen staan. toen ik uitverteld was, niet dat ik zo veel te vertellen had maar toch, barsten tante Lut en nonkel Willy in lachen uit. En nee niet zomaar een beetje lachen van 'hahaha' nee ze begonnen te brullen van het lachen, tante Lut haalde er zelfs een zakdoekje bij om haar tranen te drogen. 'Dat', zei ze,' vind ik dus echt een geweldige grap!' 'ja en ik vind dat dus niet', antwoorde Nick nog steeds boos. 'Och kom Nickske', zie nonkel Willy', het is toch ook wel een beetje grappig, zie je daar nu staan met al die slagroom op je gezicht.' En inderdaad het zag er best grappig uit, en toen zag ik ook een kleine glimlach verschijnen op Nick' s gezicht, die daarna overging in een grote grijns. hij keek me aan en zei: 'Kom hier zussie.' En hij gaf me een dikke knuffel. 'Ik krijd je nog wel.', zei hij al lachend. Ik haal de opgelucht adem en merkte toen dat hij tijdens onze knufffel enorm veel slagroom in mijn haar had gesmeerd. 'Oeps, dat was echt 'NIET' de bedoeling', zei hij met een grijns van oor tot oor. Ik had geen zin in ruzie en keek hem dus gewoon hoofdschudden aan. 'Zo', zei tante Lut, 'nu word het tijd dat jullie je aankleden en eten.' Na het eten ging ik naar boven om de resten slagroom uit mijn haar te wassen en onderweg naar boven schoot me deze ongelooflijk schattige en lieve gedachte te binnen: 'Wat hou ik toch van mijn broer!'
