'Goeiemorgen, slaapkopje', hoorde ik de stem van tante zeggen. 'Het is tijd om op te staan, en naar het ontbijt te gaan!', zong ze verder. Ze rukte de gordijnen open en trok het deken van mijn lijf. 'Neee!', riep ik. 'Jawel, en vandaag gaan we onze nieuwe buren bezoeken.', zei ze. 'Hebben jullie nieuwe buren dan?', vroeg ik, 'Dat wist ik niet.' 'Wij kennen ze ook noch niet, daarom gaan we hen vandaag een bezoekje brengen. Ze hebben blijkbaar ook kinderen en als ik me niet vergis zijn ze van jullie leeftijd. Kom nu moet je echt opstaan het is al bijna half 12!' 'Ja, ja, ik kom.', zei ik. Ik waste me en kleedde me aan. Toen ging ik naar beneden voor het ontbijt, Nick zat al aan tafel, wat best vreemd was want meestal kwam hij pas en uur later dan ik uit zijn bed. 'Ha, onze schone slaapster is ook wakker.', zei nonkel Willy. 'Goeiemorgen.', zei ik. We aten rustig ons ontbijt en gingen toen naar de buren, ik hoopte dat ze een beetje meevielen, maar ja, ik zal wel zien. Toen we aanbelden kwam er een jonge vrouw opendoen, op het eerste zich was het me wel een toffe. 'Hallo, Mevrouw', zei tante Lut, 'wij wonen hiernaast. Ik ben Lut en dit is mijn man Willy. We kwamen even kijken hoe het met onze nieuwe buren ging.' 'Oh, leuk', antwoorde de vrouw vrolijk, 'ik ben Kim.' Ze gaf tante en nonkel een hand. 'Kom toch binnen zei ze tegen ons. 'En hoe heten jullie?', vroeg ze aan ons toen we in een gezellige living stonden. 'Ik ben Maya en dat is mijn tweelingbroer Nick', zei ik. 'Jullie zijn ook een tweeling, wat toevallig ik heb er ook een. Joke Matthias! Kom eens naar beneden! Ik hoorde wat gestommel en toen kwamen Joke en Matthias naar beneden. 'Wat is er mama?', vroeg Joke. 'Dit zijn onze nieuwe buren, ze komen zichzelf even voorstellen.', zei Kim. Ze loodste ons naar de zitkamer en even later zaten we daar gezellig bij elkaar met een kop koffie of een glas cola. De man van Kim was blijkbaar piloot en was nu weg voor 3 dagen. Voor de rest waren het wel toffe mensen. En Joke en Matthias vielen ook best mee, ze waren naar hier verhuist voor het werk van hun mama. Ze zouden na de zomervakantie naar dezelfde school als ik komen. Verder praatten we een beetje over koetjes en kalfjes. Kim nodigde ons uit om te blijven eten, wat we natuurlijk met alle plezier deden. Joke en Matthias vroegen of we zin hadden om mee naar boven te gaan dan konden ze hun kamer laten zien. Ik ging mee met Joke en Nick met Matthias. 'Voila, dit is dan mijn kamer', zei Joke. 'Mooi', zei ik. Hij was ook mooi, ze had een hoogslaper met daaronder een bureau. Een grote kast voor haar kleren denk ik; En een groot raam met uitzicht op de tuin. Ze hadden best een grote tuin met een leuk tuinhuisje en veel bomen. Naast ons hoorden we Nick en Matthias om de halve seconde in lachen uitbarsten, ik vroeg me toch wel af wat er zo grappig was. Zelf praatten we wat over school, over haar vorige school, haar vrienden en noch veel meer. Zo kwam ik te weten dat ze eigenlijk niet zo veel vrienden had en dat ze blij was dat ik er was, dat ze ook in de chiro zat en dat ze van lezen hield. Misschien moet ik haar ook even beschrijven: ze had halflang bruin haar dat een beetje krulde, ze was een stuk kleiner dan ik. En ze had groene ogen. Wat ik ook opmerkte was dat ze net z'n sikkelvormige moedervlek had als ik maar dan achter haar rechteroor. Vreemd dacht ik, heel vreemd. Ik vroeg haar naar de moedervlek en ze zei dat ze die al vanaf haar geboorte had, en Matthias had er ook zo een precies op dezelfde plek als zei. Toen vertelde ik haar dat ik en Nick er ook zo een hadden maar dan op onze slaap. 'Cool', zei Joke, 'maar wel vreemd' 'Ja, dat vind ik ook', zei ik. 'Misschien betekend het iets', zei ze. 'Wat zou het dan moeten betekenen?', vroeg ik. 'Ik weet misschien zo iets als dat we op een bepaalde manier verbonden zijn , of dat we eigenlijk mythische wezens zijn uit en andere wereld en dat we een drankje hebben ingenomen om een mens te worden en daarbij alles vergeten zijn', fantaseerde Joke. Oké, misschien las ze toch een beetje te veel boeken, want wat ze nu zei klonk echt absurd. Toen riep Kim ons voor het eten. 'We komen!', riep Joke. We gingen naar beneden en daar stond een lekkere maaltijd op ons te wachten. 'mmmm, balletjes in tomatensaus, mijn lievelingsgerecht.', zei Matthias. We aten en ik was de toestand met de moedervlekken al bijna vergeten, tot we naar huis stapten en Nick tegen ma zei: 'Heb je het ook gezien?' 'Wat?', vroeg ik. 'Hun moedervlek', antwoorde hij. 'Ja', zei ik, 'vreemd, hé.' 'Inderdaad, het moet toch iets te betekenen hebben', zei hij terwijl tante Lut de deur voor ons openmaakte. 'Kom, nu geen gepraat meer en direct naar bed, het is al laat', zei ze. We gingen naar boven en toen ik in mijn bed lag kon ik die moedervlekken maar niet uit mijn gedachte zetten. Ik weet niet hoe het me gelukt is maar uiteindelijk ben ik toch in slaap gevallen. Dromend over mythologische wezens en andere werelden, waar wij misschien ooit geleefd zouden hebben, volgens Joke dan toch.
