Lovin' The Delinquent

Kabanata 5

Mayumi kong inangat ang baso ng tubig saka uminom doon habang nakataas ang pinky finger ko. Jeskelerd, pakak ang poise fren! Napakagandang dilag na nangingitim ang ibaba ng mata!

Super puyat talaga akes at kasalanan 'tong lahat ni Akira! Anyway, I've decided na kakalimutan ko na ang nangyari. Jeske dzai, sino nga bang niloloko ko?

Last night kasi, tumawag sa'kin ang bruha. Right on time nga dahil hindi ko na kailangang kausapin pa ang babaeng iyon. Akira literally saved me from that woman!

"Hello?" sagot ko sa kabilang linya. Unknown number kasi so it means hindi nakasave sa phone ko kung sino man ang tumatawag.

"Hey gay." Napakunot ang noo ko sa boses na narinig ko.

"Sino po sila?" I need to confirm something!

"Dumbass, can't you recognize my hella voice?" Napangiwi agad ako. This is enough confirmation na si Akira nga 'to.

"Naniniguro lang ghorl! Mahirap na baka ibang tao pala, 'di ba? Ate chona naman agad ang merlat na ites."

"I hope you're fucking aware that I cannot understand you're fucking language." Masasanay na yata ang mukha ko sa pagngiwi dahil sa malulutong niyang mura.

"Nevermind. Why did you call nga pala?" tanong ko. Napatingin ako sa paligid at nakita kong nakatingin pa pala siya sa'kin. Awkward dayh! Umakyat nalang ako sa kwarto dala ang noodles na overcooked na yata. Nakalimutan ko tuloy kumain!

"Why? Am I not allowed to call and hear your voice?" I literally gasped for air as I hold my chest because of the sudden jump of my heart. Hanudaw? Tama ba ko ng dinig?

"Ha?"

"Nevermind. You prepare for tomorrow. Wear jeans and any comfortable clothes. 'kay?" Napakunot ako ng noo.

"Bakit? Paalala ko lang ha, weekend bukas."

"I know. Just do whatever I told you to do. You chatterbox."

"Fine, whatever. Saan mo pala nakuha ang number ko? At kailan pa?" Takang tanong ko.

"I have my ways. Actually it's been ages since I've got it. Anyway, don't forget about tomorrow. I'm gonna kick you're hella ass if you did forgot about it."

Then she hung up. Nice. Nairolyo ko tuloy ang mga mata ko. Ang bruhang 'yen talaga!

At heto na nga kami. Super hinhin ko today dahil nasa harap ko lang naman si Akira habang nakaupo sa lamesa ng isang coffee shop.

Sinundo niya ako kaninang umaga gamit ang kotse niya. Sana'll may kotse.

Isang oras rin kaming bumyahe hanggang sa maisipan niyang pakainin muna ako ng breakfast dahil hindi na ako nakapagbreakfast dahil sa surprise visit niya.

"What do you want?" tanong ni Akira sa watashi.

"Hmm, I want you." Seryoso pero may landi kong tugon saka ngumiti at kinindatan siya. "Arot! Hahaha! I want one caramel chiffon cake."

"Moron. I am asking what do you want to do in our project? Do you have any plans?" Aba't back to being masungit nanaman siya! Wala na ang mabait na Akira nung isang araw! Ang weird ng ugali ng babaeng ites!

Oh shookt. Ano sasabihin ko? Eh wala akong kaplano plano? Pinilit ko nanaman kasi siyang makapartner sa isang project namin which is invetigatory project naman.

I totally forgot about that kasi nga ewan ko rin, masyadong occupied ang utak ko yata nitong mga nakaraang araw. Kung hindi si Akira, family ko naman, dagdagan pa ng trabaho. Hays sad layf.