Hayatımın şu an 16.yılında bulunuyorum...Ve bunun son dört yılını sanırım noodle yemekle geçiriyorum.Ama bilin bakalım kimin umurunda?Tabii ki de o çocuğun!
Ne zaman noodle almak için markete gitsem,o çocukta orada oluyordu!Hah,amacı 1 koli noodle almaktı.Ama ben İdil Aslan'dım!Tıpkı Firdevs Yöreoğlu'nun kızı gibi.Hadi bilin bakalım,yine kim markete gidiyor?
Ve yine kimin amacı 10 paket noodle almak?Tabii ben demeden anladınız değil mi?(ben!!!)
Okul olduğundan dolayı hafta içi markete uğramam çok zordu ve yine bilin bakalım,kimin ailesi noodle yemesine karşıydı?Artık bu lafı çok duyacağınıza göre,ELBETTE BENDİM!
Markete girdiğimde sanki Japonya da yaşıyormuşum gibi maskeyle girdim.Eğer Türkiye de yaşıyorsanız,ve markete maskeyle giriyorsanız,TEBRİKLER!İnsanlar size garip gözlerle bakıyor...Evet halkım,beni sizler yücelttiniz...Evet sanat güneşiniz benim...Evet(!)
Bu önemli görevin adı:fake japon girl'dü.(Evet bu isme ne gerek vardı ki?)
Noodleların olduğu tarafa geçerken yine o çocuğu gördüm,ve yanında bu sefer ilk defa gördüğüm ama bizim okulumuzdan olan bir kız vardı.Konuşmaları duymak için biraz daha ilerledim ve,'o' çocuğun adının 'Emre' olduğunu öğrendim.
''Emre sürekli speciyal yiyorsun tavuk+köri denesen?''diyen kız sanırım yakın arkadaşıydı.
''Beliz gerçekten ben sevmiyorum tavuk mavuk,her geldiğimizde aynı şeyi söyleme!''
''ÖF TAMAM BE!''kız söylene söylene gitti.Ve ardından 'Emre' orada kalan son speciyal noodle'ı da alacaktı ki,hemen elimi uzattım ileriye doğru.
''Şey önce ben-''dedim ama o da aynı şeyi dedi -_- .
''Ben alsam?''dedi yüzünü tatlı yaparak.Lakin unuttuğu bir şey vardı,BEN FİRDEVS YÖREOĞLU'NUN KIZIYDIM!
''Üzgünüm,''dedim ve speciyali keyifle aldım.Ve kasaya yürüdüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
