Sincerely, Elena

Chapter 8: Dante

  Napatigil ako sa pagsasalita ng makita kong biglang  lumapit ang isang matandang babae na nakasuot nag mabulaklak na daster sa may bandang gate.

  For an old lady, she's a bit tall, and remarkably fit for her age. She's wearing an old flowery duster clothes flowing down to her ankles. I realized, as soon as I caught attention to her, some of her features looked a little bit like Elena. Her grandmother's cupid bows lips, arched fluttering eyes and broad nose are exactly like Elena's. 

Lumingon si Elena at nakita ang kanyang lola sa gate, na naghihintay sa kanya. "Nay..." nasabi ni Elena nang may pagkabigla. 

  Malaking gulat ang sumalubong sa mga mukha ni Elena, nang makita niya ang kanyang lola sa kanyang likuran. Kagyat, nagmano siya sa kanyang nanay at dumaong sa loob ng bahay. Sumulyap siya sa akin ng pahapyaw, at napakagat sa kanyang labi.

  Hindi nagsalita ang kanyang nanay. Humalukipkip lamang siya habang sinusuri ako ng matalim. Napalunok ako ng malalim at napahawak ng mahigpit sa aking sling bag. Ngumiti ako ng pahiling, nangangamba sa kanyang mga mapanuri titig. 

 "H-hello po, lola. H-hinatid k-ko l-lang po pa-uwi si Elena," I muttered while a hint of nervousness escaped from my voice. 

She nodded at me and stared with piercing eyes. I turned around to look at Elena. Clearly, her face painted with fear. She shook her head eyeing me to go already. 

I jolted at her, reminding he that it might be rude for her grandmother.  She slumped her shoulders, turned around to her grandma and said, "Pauwi na rin po siya lola, hinatid lang niya po ako pauwi."

Hindi siya lumingon kay Elena, at pinagpatuloy ang pagsuri sa akin. " Ah ganon ba," sagot niya kay Elena. 

"Iho, ikaw ba ang tinuturuan ng apo ko?" biglang tanong niya sa akin.

Nagulat ako sa bigla sa kanyang tanong na tila, hindi ako makaisip ng maayos sa aking isasagot. "O-oopo. Ako po," I cleared my throat.  Hinawakan ko ang kamay ko ng mahigpit, at pilit na pinipigil ang pagnginig nito.

Tumango siya sa akin.

There was a deafening silence. 

Walang nagsalita pagkatapos noon. Napansin ko na naglakad papunta sa loonb ng kanilang bahay ang kanyang lola. Si Elena, na kabado, ay nanatili sa kanyang pwesto, dumudungaw sa aming dalawa ng kanyang lola. Nang pumasok sa loob ang kanyang lola, napagtanto ko na dapat na ako umalis. 

Subalit, bago pa man ako makaikot, narinig kong nagsalita ang kanyang lola, "Hindi ka papasok iho?"

Natulala ako. I can't believe what I've just heard.  Shocked and stunned, I asked her grandmother, " Ha? a-nno ho?"

She looked at me, with dead eyes and said, "Pasok ka na o tatayo ka lang ba diyan?" 

Napatingin ako kay Elena na mukhang gulat na gulat rin. "Nay?"

"Hindi mo ba papasukin ang bisita mo, nak?" tanong ng kanyang lola. Napalingon sa akin si Elena at sa kanyang lola. Napalunok siya na parang nag-aalinlangan. 

"Nay, hinatid lang niya po ako," paliwanag ni Elena.

Napataas ang kilay ng kanyang lola. "Ayaw mo siyang papasukin?"  Crossing her arms, she stared at Elena, intensely.

"U-um..." Elena glanced at me. Her eyebrows furrowed as she bit her lips. I averted my gaze at her and looked at her grandma, who's waiting for her, with her arms crossed. 

Nag-atubili siyang lapitan ako. Lumakad paunti- sa aking pwesto at nagsalita. Tila kita ko sa kanya ang pag-aalinlangan at kaba. " Um, p-pasok ka daw sa loob?"  Hinila niya ng mahinahon ang akin uniform. Naamoy ko ang malinis at mabango niyang pabango.