Tahimik lang kami sa byahe.Walang umiimik sa aming dalawa.Dahil sa katahimikang namamagitan samin,dinig ko na ang bawat paghinga naming dalawa. Shit!Mapapanis laway ko nito. Bumuntong hininga ako ng malapit na kami sa Saubdivision namin.
"Ibaba mo na lang ako sa harapan ng gate namin." nahihiya kong sabi.
Tumango lamang siya sa akin. Tinignan niya mu KKK na ako ng malalim bago siya pumanhik para lumabas para pagbuksan niya ako. Shit!I'm nervous. Hindi ako makagalaw sa kinauupuan ko. Lumapit siya sa akin. Sa sobrang lapit niya naaamoy ko na ang kaniyang hininga.Mukha akong tanga sa kinauupuan ko. Pinikit ko ang aking mata at dinadama ang paglapit niya.
"Are you okay?" tanong niya.
Shit!!!
Iminulat ko na ang aking mata at nakita kong nakatingin siya sa akin. Tumingin ako sa ibaba at nakita kung tinanggal niya lang aking seatbelt.
"Y-Yes, I-I'm Good." utal kong sabi.
Bumaba na ako sa kaniyang sasakyan at agad akong tumakbo sa gate para buksan ito. Mabilis akong tumakbo sa loob na hindi nagpapasalamat sa kaniya. Nakakahiya ang ginawa ko. Sandara!!! WTF!!!
Dire-diretso ako sa loob ng bahay. Hindi ko na rin pinansin si Manang kahit may sinsabi pa siya sa akin. Tinakbo ko ang pagpasok sa kwarto ko. Sobrang bilis ng pintig ng puso ko. Girl! First day na First day huh. Fuck!!!Kill me now...
"Sandra!Sandra!" tawag ni mommy.
"Yes,Mom," tamad kong sabi.
"Are you okay?" tanong niya.
"Yeah," sagot ko.
"Lumabas ka na diyan at magdidinner na tayo." aniya.
Hindi na ako sumagot sa kaniya. Dali-dali akong tumayo sa aking kama at pumanhik na ako papuntang banyo. Pagkalabas ko biglang nag ring ang cellphone ko.
Unknown numbers calling!!!
Kahit nagtataka kung bakit may tumatawag sa akin na hindi naka phonebook sa phone ko. Hindi kasi ako nagbibigay ng number ko sa ibang tao na hindi ko kilala. Pinagbibigyan ko lang yung mga taong pinagkakatiwalaan ko. Sinagot ko ang tawag at boses lalaki iyon.
"Hello!Sandra." tawag niya.
Naglalakbay ang isip ko at biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil pamilyar ang boses ng lalaking ito. Mayroon sa aking umaasa na siya nga ang tumatawag sa akin. No! No! No!
"Hello, who's this?" tanong ko.
"It's me, Thaddeusse." sagot niya.
Biglang naghuramentado ang bilis ng takbo ng puso ko. Parang nakikipagkarera sa sobrang bilis. Fuck!!! What's happening in this heart. Hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi na ako makapagbigkas ng kahit anong salita galing sa bibig ko. Oh! God help me.
"S-San mo nakuha ang cellphone number ko?" I asked.
"Binigay sa akin ni Lalisa." maikli niyang sagot.
"Bakit ka napatawag may problema ba?" tanong ko.
"Im just worried to you. Baka kasi nabastos kita kanina. I'm sorry." mababang boses na aniya pero ang ganda pa rin ng boses niya sa totoo lang. Tapos anong sabi niya?!
Shit!!! He's worried about me.
Hindi ako makahinga sa bilis ng daloy ng dugo sa aking puso. Para akong nililipad sa langit sa kasiyahan na aking nadarama. What I'm thinking?SAYA! WTF!!!
BINABASA MO ANG
Todenzy Series #1: Feel Me More
Romance[UNEDITED] Ang mapanuksong tadhana kaya mo bang labanan ang larong kaya niyang bitawan at ibato para sa iyo? Lalaban ka ba at sasabak sa giyera o susuko ka na lang ng walang pinaglalaban? Paano kong malaman mo ang isang bagay na hindi mo inaasahan n...
