angel-hyunlix✔

_15

*felix-hyunjin wp*

Felix: teşekkür ederim.
Ve bu arada mutluluklar.

Hyunjin: ben çok korktum meleğim, sana bişey olacak diye aklım çıktı|
ben çok korktum meleğim|
Kim olsa aynısını yapardı felix, önemli değil (:
Ve saol ^^

Felix: onuda üzme sakın

Hyunjin: nolur yapma böyle, sen böyle yaptıkça mahvoluyorum|
nolur yapma böyle|
Üzmem

(Görüldü)

"Bunu senin yapman beni çok mutlu etmişti neden her seferinde beni bozuyorsun?! Birde onu üzmeşmiş!!" Kendi kendime sinirleniyordum. Susamıştım, telefonu kapadım ve yattığım yerden kalkıp mutfağa ilerledim. Buzdolabından aldığım suyu içerken aklım yine Hyunjin'in ağlamasındaydı. Niye? Sadece bunu merak ediyordum. Madem başka biri ile olacaksın bana niye umut veriyorsun?

Bu kadarı çok fazlaydı. Dört duvar arasında iyice boğuluyordum. Üstümü giyindim, telefonumu ve evimin anahtarlarını alarak dışarıya çıktım. En azında temiz hava bari iyi gelirdi.

Kaldırımda yürümeye başladım. Bir market bulduğumda içeriye girip su ve çikolata-hemde karamelli- almıştım, ne kadar bana Hyunjin'i hatırlatsa bile. Kasaya ilerledim ve ödeme yaptım. Daha sonra marketten çıktığımda bir çift görmüştüm. Biri uzun boylu ve yapılı diğeri ise onun yanında minicik kalıyordu. Gözlerim dolmaya başladığında sertçe yutkundum ve yürümeye başladım. Hiçbirşey bana iyi gelmiyordu.

●

Güneş batıyordu. Ben ise bank bulup oturmuştum. Yorulmuştum, her anlamda. Hem zihinsel hemde bedensel. İnsanları anlamaya çalışıyordum, beceremesemde tabii. Çalan telefonumla düşüncelerim bölünmüştü. Minho arıyordu.

'Alo?' Minho merakla ses verdiğinde ben de geri ses verdim.

'Efendim Minho?'

'Neredesin. Evine geldim ve kapıyı kimse açmadı.' Şapşal

'Dışarıdayım bir şey mi oldu?'

'Ah Felix! Hastaneden daha yeni çıktın! Aklın yerinde mi senin huh?!' Telefona cırladığında telefonu kulağımdan uzaklaştırdım ve yüzümü buruşturdum.

'Sakin ol Minho. Sadece hava almak istedim. Evde durdukça kafayı yiyecektim çünkü.'

'Yine de bu sağlığından daha önemli değil Lix!'

'Ya tamam sakin ol, ben iyiyim bfflerin birtanesi.' Sesimi incelterek aegyolu konuştuğumda telefona kıkırtı bırakmıştı.

'Yanına geliyorum neredesin?'

'XXXX parkındayım.'

'Tamam geliyorum bekle.'

Telefonu kapattığımda uzun zamandır ilk defa gülümsediğimi fark etmiştim. Minho gelene kadar da telefonda takılmaya karar vermiştim.