Chapter 4

18 1 1
                                    

Sana magustuhan niyo yung story ko. :)) kung sino man nakabasa ng chapter 4nung una sinama ko na po siya sa chapter 3 thankyou! :)

----

Hindi ko talaga sila maintindihan same reaction si mindy at dara. Ano yung alam nila tungkol kay Gin nakakabaliw naman oh!
1 message received.

Unknown:
Can we talk?

Me:
Who's this?

Unknown:
It's Gin, @starbuck 2pm.

Me:
Okay.

Lagi kasi kami ni Gin tumatambay dun dati, since bakasyon ngayon kaya siguro umuwi siya. Pero ang tagal din niyang nawala almost 2years, 3rd year highschool ako nung nakilala ko siya yung 1st boyfriend ko at true love ko siya pero nagkamali yata ako. Mabait siya sobra, caring at sweet lahat ng gusto ko sa lalaki nasa kanya na pero di ko akalaing iiwan na lang niya ko ng basta basta. Bakasyon nung umalis siya, kaya ang lungkot ko nung grumaduate ako ng highschool kala ko kasi magkasama pa din kami. Mahigit isang taon naging kami almost perfect na nga eh.

Makapagbihis na nga, 1:30 na eh. Ayoko naman masyadong maaga pumunta baka isipin niya excited ako, pero I'm really excited. I miss him so much.

Nandito na ko sa tapat ng shop nakita ko kagad si Gin dun sa pinupwestuhan namin. Napatingin siya sa bandang labas kaya nakita niya ko agad, nginitian ko lang siya at pumunta na doon.

"So kamusta?" Nahihiya kong tanong.

"Ok naman." Tumitig siya ng napatagal at ang lamig nung titig niya.

"Ah good, nagorder ka na?" ..

"Di pa, mamaya na lang." Ang awkward naman, tagal din kasi eh.

"Liana, sumama ka sakin sa states." Ano daw sasama ko sa kanya? Baliw ba siya? Alam kong nasa states din yung magulang ko. Wala na kami ni Gin, hello?! Sabi nga niya hindi niya ko mahal eh.

"What? Bakit ako sasama sayo? Inutusan ka ba ni Mommy na isama ako at dun na mag-aral? Pwes sabihin mo ayoko, dito lang ako sa pinas ayokong mahiwalay kila Drake." Naiirita kong sagot.

"Liana, makinig ka. Walang sinabi sakin sila tita na papuntahin ka dun. Gusto ko lang na magkasama na tayo dun." Okay, dapat ba kong matuwa sa narinig ko? Oo mahal ko siya at iniwan niya ko. Ayokong magpakatanga pa lalo!

"Ayoko Gin, tapos na tayo at bakit kailangan pa nating magsama? Look dba sabi mo you didn't love me anymore tapos ngayon gusto mo kong makasama? Baliw ka ba!?" Di ko na napigilang umiyak sa inis nakakahiya man sa tao pero wala akong pakialam.

Hinakawan niya yung kamay ko at pinunasan yung luha ko. Ano ba wag mong gawin to sakin. Nagmomove on na nga ako eh!

"I love you.. so much." nag iwas ako ng tingin sa kanya.

"Sabi mo sakin nung nagkita tayo, hindi mo ko mahal." Kinagat ko labi ko at umalis dun sa shop. Hindi ko kinaya ang atmosphere.

Hindi siya sumagot.

What the hell ano iniisip niya?! Nakakabaliw siya. Nagmomove-on na yung tao o! Ayoko ng magpakatanga sa kanya ang tagal kong naghintay. Sobra. Mahal ko siya, mahal na mahal pero hindi naman ako papayag ng ganun ganun na lang.

Tumayo ako at umalis sa Starbucks na walang sinabi kay Gin, ang bastos dba? Well ganon talaga.

Habang naglalakad ako papuntang parking lot tumatawag sakin yung lalaking bwisit. Inend ko agad yung call, ayoko siyang kausapin. Ayokong masira yung bakasyon ko no! Tssk. Umalis kaya ako ng pinas? Tatawagan ko si Mommy.

"Hello Mi?"

"Bakit anak napatawag ka?" Sweet voice talaga si mommy.

"Pwede po bang ipabook niyo ko ng flight papuntang New York?" halatang nagulat si mommy sa sinabi ko.

"Ha? Why, parang biglaan naman yata baby. Pero sige sabihin ko kay kuya danny mo. Umuwi ka na." Buti naman pumayag siya.

Dun muna ko sa NY, nandun naman yung iba kong pinsan eh. Gusto kong magrelax relax

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 09, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Starting new LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon