Since that Day (SUAREZ SERIES #1)

Kabanata 40

Nobody

Alas singko pa lang ng umaga ay gising na ako para maghanda sa pag alis ko mamaya.

Namomroble ako doon sa nangyari kahapon. Ang sabi sa akin ni Jez si Mang Froy ang nakabangga, hindi naman sobrang malaki ang nasira pero may damages pa rin.

I already called Mang Froy ang he explained his side. Kauulan lang daw kasi kahapon at nagkataon na madulas ang kalsada sa road na yun. Mang Froy is a good person. Kilala ko siya. Dati siyang construction worker na sinasama lagi ni daddy sa mga project. Dahil ang anak ni Mang Froy ay may bone cancer. Fate is just 15 years old right now and still under medication.

Isa ako sa mga tumutulong. Isinali ko rin siya sa grupo ng mga tumutulong sa mga cancer. I am one of the investor of that charity so I am very concern of Mang Froy. Fate will be devastated if she find out what happened to her father.

"Aalis ka na agad? Alas syete pa lang ah?" Tanong ni mommy sa akin habang pababa ako ng hagdan. Mom is still on his pambahay clothes while watching tv. Hindi ko alam kung nasan si daddy.

"Yes mom. Nagkaproblema sa isang truck." Sabi ko at mabilis na humalik sa pisngi ni mommy.

"Alright. Just take care Einalem." She said. Tumango ako.

"Just tell dad!" I said before I left. Inilabas ko ang susi ng aking bagong sasakyan at binuksan agad ito. Hindi na ito Vios, it's Ford. Mabilis ko itong pinaadar patungo sa office ng hardware shop ko. Dalawang palapag ang pinagawa ko para sa business ko. Ang unang palapag ay para sa shop at ang ikalawa naman ay para sa office ko. Yung ibang products naman like buhangin, semento, hallow blocks, bakal and etc, ay nasa warehouse na nakalocate sa Talipan, it's still Lucena kaya malapit lang.

I connect my speaker on the car and I immediately call Jez.

"Hello ma'am?" she answered.

"I'm on my way there. Did you contact already the owner of Pharmaceutical?" I asked.

"Yes ma'am. By 9 daw po kayo mag usap dahil medyo busy din daw. Atsaka kung pwede daw ay isama niyo yung driver." Jez said in the other line. I sighed heavily.

Hindi siguro basta basta ang may ari ng Pharmaceutical!

"Fine, gusto kong isama rin kita Jez." I said.

"I will Ma'am." She said. I ended the call.

Unang araw pa lang problema na agad. But that's okay hindi naman sinasadya ni Mang Froy. Sana lang ay maayos akong makipag areglo sa may ari. Ang alam ko under construction din ang pharmaceutical pero malapit na itong maayos.

This is stressing me out.

Nang makarating sa shop ay kahit papaano ay napangiti ako. Sa picture ko pa lang ito nakikita pero maganda na talaga. I suddenly felt so proud of myself. It's a two storey building with a mix of color gray and white. Sa first floor ay may nakapaskil na ang 'EDZurbano Hardware shop'

Pinark ko na ang aking sasakyan at mabilis na naglakad patungo sa shop. Binati agad ako ng bodyguard dahil yata nakilala niya na ako. Napangiti din ako sa mga trabahador na nag aabyad sa shop. Merong naka assign sa sales, sa counter at assisting. Binati nila akong lahat.

Umakyat ako sa second floor at agad kong nakita si Jez sa kaniyang cubicle. Si Jez ay dating sekretarya ni daddy na ngayon ay inilapat niya na sa akin. And Jez was so willing to assist me. Mas matanda ako sa kaniya ng dalawang taon, she's fair and beautiful. Sa totoo lang medyo hawig siya ni Julia Barretto. May dimple at mapisngi.

"Good morning ma'am." She greeted.

"Good morning. Natawagan mo na si Mang Froy?" I asked.

"Opo ma'am." She answered.