Başqa

Göz yaşları...

___Nana___

Gözlerimi filmlerdeki kimi güneş şüalarının üzerime düşmesi ile açmamışdım...Ele olsa onsuz bir filmde oynayardım...Film mi???Ne gicleyirdim seher-seher..Axşam ne içmişdim men??!!Ahhh...
Zorluqla yatağımdan qalxıb banyoya getdim,eslinde mektebe getmiyede bilerdim amma yeni rübbün başlanğıcından davamiyyetim düşsün istemirdim..Ellerimi su ile doldurub buz kimi suyu üzûme serptdim..Hah sonunda ,gözlerimi tam aça bilmişdim..Banyoda işimi bitirdikden sonra,otağıma keçib,mekteb köyneyimi ve yubkamı geyindim...Bu formanı geymek isteyen o qeder uşaq var idi ki,amma bela orasındadırki bizim mektebdekilerin demek olar ki hamısı bu formaya nifret edirdi.Esline qalsa,mende...Bu mektebde oxumaq en bôyük arzularımdan biri idi.Indi burdayam amma xeyalımdaki qeder gözel deyil heçne.Burax xeyalı,heç normalda da gözel de deyil..Qorxuramki mektebimiz qıraqdan gõrsendiyi kimi bir mekteb deyildi...
Yemekleri tek başıma yemekden sıxılmışdım artıq..Bu sabah cafeede yemeyi istediyimi hiss etdim..Hazırlanmaq üçün aynanın qarşısına keçdim...
Saçlarım çox uzun olmadığı üçün düzeltmek çox da,çetin olmadı,rastgele bir formaya saldım.Tenim ağ olduğu üçün sade makyaji daha üstün tutardım...Tam hazır olduqdan sonra çantamı ve telefonumu gõtürüb evden çıxdım.......

Yolda tek başıma yerimeye başladım...Bu bele seslendirildikde sıxıcı gelse de,eslinde maraqlı idi...Hele ki yalnız biri üçün... Bir parkda oturub Insanları diqqetle izleyirdim...Insanlar....Üzlerine baxdığım zaman çoxunun sifetinden zehrimar yağırdı...Ellerinde olsa,yoldan keçen birini denize atıb eseblerini çıxarlar...Insanlarda insanlıq qalmamışdı doğurdanda....Men onlara sevgi ile gülümsesemde bezileri ûçûn veziyyet deyişmir hetta deli olduğumu dûşünûb bunu dile getirenlerde olurdu...Sõyleyin mene,kimdir esl deli?Sevgiyle baxan men mi?Qelbleri nifretle dolmuş,menim yaşlarımda genc bir qızın yaşlılara mehebbetle yanaşmasına deli kimi baxan onlar mı??
Heçne evvelki kimi olmayacaqdı,bilirdim amma yenede men heyatda sevgi ile yaşıyırdım....Heyatımda çox şey eskik olmağına baxmayaraq gülümseye bilirdim,onlarsa,heyatlarında herşey olsa bele deyersiz kiçik şeyler ûstûnde heyatı özlerine zindan edirdiler....Anlaya bilmirdim onları... Düzdü,Onlarda menim ferqli olduğumu deyirdiler...Amma menim sebeblerim var idi ve ferqli deyildim,onlar ise....Ah..Havada yaxşı imiş,çöle çıxmağıma deydi...Qalxıb bir kafeye getsem daha yaxşı olacaq...Um-hmmm,yolda ilerledikce qarşıma bir çox kafeler çıxmışdı,ancaq gõzüme balaca çox şirin bir Cafe ilişdi.."Love cafe" adı..Adıda meni celb etmişdi..Içeri girdiyim zaman surengi ve mavi tonlar divarları õrtmûşdû..Çerçivelerde sevimli cûtlûklerin resimleri var idi..Zenn ediremki bura daimi gelen mûşterilerden idiler...Çalışanları da olduqca semimi idiler.Qarson boş yerlerden birini gõsterdikden sonra şekerler dolu olan bir sebet uzatdı.. Çox sevimliii^_^Üstündede" Sevgisiz qalmayın" deye bir yazı var idi.Allahım cennete düşmüşdüm deyesen...Menim yerim imişki bura...Sevgisiz qalmayın..Hahaha menim sloganım olmalı bu...Menuya baxdığım zaman buranın daimi müşterisi olacağımı anlamışdım..Bir menu bu qeder şirin sevgi dolu biskuvi keks tort adları ile dolu ola bilerdi....En çox gõzüme deyen Ballı tortdan sifariş verdikden sonra gözlemeye başladım...Ahh Niye herteref qaranlıq oldu?Heyy kimse yoxdu?Işıqlar söndü?? Dediyim zaman ellerinde tort ûstûnde şamlar şanlı şôhretli tortumu ve çayımı getirdiklerini eşitdim...Ve musiqini de unutmamışdılar...Arxa fonda Because I'm stupid mahnısı ifa olunurdu...Men heç ad günûmde bele bu qeder heyecanlı hiss etmemişdim...Sadece kehvim açılsın deye biraz çöle çıxım dedim ,demek olar ki illik hesabımı gõrmüş oldum:)
Sifarişlerim gelmişdi artıq,lezzetle yedikden sonra pulunu õdemek üçûn elimi çantama uzatdım...Pulu õdeyib kafeden çıxarken garsonun "yene gõzlüyûrük" demesi ile gülümsedim...Başlarına nece çoxdanışan bir mûşteri aldıqlarından xeberleri yox idi:)Demesenizde gelecekdim onsuz baxışı atıb cafeden çıxdım..Love cafee...Menimsen artıq...
Cafeden çıxdıqdan sonra xeyli yeridim...Haaa?Oda ne?Uşaq niye ağlıyır??!!Yolun ortasında oturmuş,bağrı partlayacaq derecede ağlayırdı....Celd yanına getmek üçün addımlarımı sûretlendirdim,ancaq menden evvel biri ona yaxınlaşdı...Yanına oturub ağlamağa başladı.Yeni uşağa ele gõstermeye çalışırdı deyesen.O yekelikde oğlanın oturub yolun ortasında ağlıyacaq halı yoxdur her halda....Diqqetle onları izleye-izleye artıq çox yaxınlarına çatmışdım...Yoxxx dәәәә!!Gözlerime inana bilmedim,o deli doğurdanda uşaqla beraber ağlayırdı,amma ele bele deyil yeni cidden ağlayırdı..En son Balacalıqda bele ağlamışdım her halda..Üstelik o bir oğlandı...Biri buna "Oğlanlar ağlamaz"sõzünü dememişdi deyesen...Meni boşverinde ,Uşaq artıq ağlamağı kesmiş,diqqetle oğlana baxırdı..Ee tabi mende....Oğlanda reaksiya 0..Neylemeye çalışırdı heç bir fikrim yox idi..Sonunda balaca uşaq o balaca elini qaldırıb oğlanın çiynine qoymağa çalışdı..Boyu çatmadığı üçün 'ay qaqaş biyaz eyilde eyim çatmıy axı sene' dedi...
Uşaq bir elini qoyduqdan sonra diger elini oğlanın elinden tutub "ağyama noyup sene niye ağyıysan?maman hestendi?cedim döyüm onu?" Dedi..

Menim o ankı sifetimin halını texmin bele edemmezsiniz..Men o balaca uşağa o sözleri demeye hazırlaşarken ,o balaca bala o yekelikde oğlana deyirdi o sözleri...Resmen veziyyet iki deqiqe erzinde tersine çevrilmişdi...Bu oğlan bunları etmeyi nece bacarırdı....Heyran heyran izleyirdim..
Sonunda oğlan gözyaşlarını silib "Ağlamağımın sebebini desem düzeldersen?" Dedi..Balaca başını salladıqdan sonra oğlan eyilerek qulağına neyise fısıldadı...Hahh sinirden öle bilerem,eşidemmedm ne dediyini..Balaca gülümseyende oğlan elini uzatdı..Kişi kimi(sehv başa düşmeyin bu sözü) el sıxışdılar....Bir anda bûtün meseleni itirdim,ne olduğunu anlamadan baxa qaldım....Yerimeye davam etdim düşünceli halda...Birden birini yubkamdan tutduğunu hiss etdim...Arxamı süretli bir şekilde çöndükde beyaxkı balacanı gördüm..Mavi gözleri sarışın saçları ile olduqca şirin bir uşaq idi..Onun boyuna çatacaq seviyede eyildim ve elimi üzüne apardım...Uşaq 'bacı quyağını getiy söz deyecem'dedi..Yaxınlaşdım ve "Sen heç vaxt ağyama ,maman gõyey oda ağyıyay" dedi...Uşağın dedikleri boğazıma düyünlendi...Üreyimin en derinliklerine vurdu sanki...Özümden asılı olmayaraq gözlerimden yaş geldiyini gördüm...Elimle celd gözyaşlarımı silib balacaya 'seni kim gönderdi?' Dedim..Uşaq ise 'çox istediyim biyi'dedi ve qaçaraq uzaqlaşdı.....

O oğlan....Yoxsa o mene kömek eden oğlan idi mi?O olsa niye gizlensin?Niye menden qaçsın ki??Ona ehtiyacım olduğunu bile bile niye mene bu ezabı versin ki......
_____________________________________

Ordan bir başa mektebe geldim.Yolda başımı qatdığım üçün mekteb vaxtı gelmişdi onsuz...Mektebin qapısından girdiyimde nese bir coşğun olduğunu hiss etmişdim..Her kes ora bura telesik halda gedirdi.Sinfe teref ireliledim...Pillekenleri qalxanda Lucasın Aubrey ile dalaşdığını hetta savaşdığını gördüm..Celd qaçıb Aubrey yanına geldim..Geldiyimde "Cavab ver sene dedim"deye qışqırırdı Aubrey...
Lucas da "Neçe defe demeliyem,elagem yoxduuuuu dedim dә "deye qarşılıq verdi...

Helede ne baş verdiyini anlamırdım..Aubreyinin qolundan tutub "Hey qızım,yavaş ol nolub"dedim...Aubrey elini dartıb "burax sen Allah bu sefeh özünü beyenmiş ûstünde düşdüyüm veziyyete bax!!!" Dedi esebi bir şekilde...Doğurdanda çox esebi idi. Gözleri resmen alov püskürürdü..Bunun qarşılığında ise Lucas polnu relax gõrsenirdi..Eslinde buna çox teeccûblenmedim,herzamanki õzünübeyenmiş,tarzlı tavrlı Lucas..Yada sadece Lucas ...Gõzlerim Elenanı axtardı veziyeti sakitleşdirmek üçün amma ortalıqda görsenmirdi..Ah Elena...Iş başa düşmüşdü..."Aubrey özüne geleceksen?yoxsa getirmeyimi isteyersen?Bûtün mekteb sizi izleyir..Ne söhbetin varsa ders çıxışı edersen yeri sinfe"dedim ucadan ve çox esebi bir terzde..Doğurdanda men onu nece dedim??Dedikden hemen 0.5saniye erzinde özüme çatmışdı dediklerim..Bütün herkesin diqqetininde mene yöneldiyini hiss etdim.Doğrusu utanmışdım biraz,ancaq o mamente başqa variantım olduğunu da düşünmürem..Aubrey dediyimden tesirlenmiş olmalı ki Lucasa baxış atıb,sinfe doğru ireliledi..Mende Lucasa baxıb onun bu rahat tavrından esebileşib "seninlede işimiz qurtarmadı bay Lucas"deyib Aubreynin arxasınca getdim...

_______________________
"Delirmisen sen?O qeder milletin õnünde bir oğlanla mübahise ederler?Ûstelik onun kimi bir oğlanla..." Dedim Aubreye

Aubrey esebden elini yumruq kimi sıxmışdı,onu bu qeder esebileşdirecek ne etmiş ola bilerdiki..Hem Elena...o haradadır...Aubrey pencerenin qarşısında dayanmışdı...Bugûn hamı meni Yox sayır deyesen .Var olmam üçûn sesimi qaldırmağıma ehtiyac var ...
Aubreeeeeeyyyyyyyy sene nolub dedim"deyerek yanına yaxınlaşdım..Aubrey yavaş bir şekilde üzünü dönderdiyinde gözlerinden axan yaşları gõrdüm.....

Dodaqlarımdan bir anda' Aubrey..sen.."

Sözleri çıxdı...Men ağlayan birini gõrmeye döze bilmezdim...Anamın mene õyretdiyi kimi "ağlayan birine ne oldu demezler birbaşa qucaqlayarlar" etdim....Aubrey ellerini kõyneyimden berk berk basdırdı...Gözyaşları köyneyimi isladacaq derecede çox idi....Ne edeceyimi bilmemişdim...Ellerimle saçlarını sığallıyıb "Üzr istirem quzum....Üzgünemm seni tek qoyduğum üçün üzr istiremmm"dedim....

Yazardan:Oh,nehayet ki...Bilirem,sizleride çox gözletdim ancaq hekayemde obrazlar derinleşir ve maraqlı olması üçün çalışdım ...InşAllah beyenersiniz...Imtahanı olanlara uğurlar..2015 deki ilk bölüm:))

Özünüze yaxşı baxın....