Been Jinxed

Prologue

"What?!" Tili ko matapos mabalitaang naglayas na naman ang magaling kong kapatid.

"Yes bitch, your lil bro's crazy! He tricked one of our guards there and then boom, nakatakas na naman," humalakhak siya na parang demonyo. Bagay na bagay talaga sa kanya ang pangalan niyang Yvil, coz she's really an Evil.

Napailing ako.

"O, ikaw, anong ganap mo? Tatawa-tawa ka lang diyan. Wala ka talagang kwenta."

"To inform you dear, I'm here in States, having a date with some random handsome jerk I met in a bar,"

"No way!"

"Yes way,"

"You're not serious," damn this bitch. Kasama ko lang siya mag-umagahan noong isang araw pagkatapos lumipad na pala 'to ng States para lang makipag date?!

Nakakainis!

18 na kasi siya. Legal. Nagagawa na niya lahat ng gusto niya. Hindi na siya pinagbabawalan masyado ng mga magulang namin.

"Hindi talaga. Being serious is only for those suckers in the thought of being in love. Of course I'm not serious, my date isn't serious too.  And we're not in love. Lumalandi lang ako sa mga daks dito, ikaw talaga," tumawa siya.

Umirap ako. "Bobo, 'di 'yan ang ibig kong sabihin." Narinig ko pa siyang nakipag-usap sa background. Binabaan ko na siya ng tawag.

I received a notification sa Instagram ko.

She send me a message.

Ano na naman kayang kalandian 'to?

I opened her message. A picture of her and her date. She's wearing a white tube top, her hair's a messy bun. Simple lang ang makeup but her lips? Bitch of course, she won't go without her wild bloody red full lipstick!

And when she say handsome date? She really means it! Masyado talagang mataas ang standard ng bruha na 'to at sobrang gwapo ng date! Parang Hollywood actor! Daks nga siguro 'to.

Shit ka talaga Yvil!

I replied.

Me: Ang landi mo!

Sana all may kaflirt ngayon 'di ba? Ako kasi binasted ko na yung isang nanligaw sa 'kin na taga-UST. Gwapo 'yon. Nagmomodelo, mayaman at maraming tagahanga kaya lang naturn off ako. Masyadong maarte, panay ang lagay ng alcohol. Kailangan lahat malinis. Masyadong obsessed sa kalinisan. Ayoko ng gano'n. Naiirita ako.

My phone rings. Tumatawag ang mommy ko.

"Yes 'my?"

"Your brother--"

"Yes 'my I know. Don't worry too much mommy, babalik din iyon 'pag nagutom." It's true. Bumabalik ang kapatid ko sa mansion kapag nagugutom. He's still a kid. And for Pete's sake he's only 10 years old!

Malamang ay nabored na naman iyon. Nagsawa na siguro kakapalipad ng saranggola at paglalaro sa action figures niya.

Gano'n siya. Kapag naurat naglalayas nalang pero bumabalik din naman. At kampante akong hindi siya basta-bastang mawawala dahil kilala siya sa hacienda. Mababait ang mga tao roon.

"No, that's not what I meant," kumunot ang noo ko. "Dear, please look after your brother. Kailangan ka rito sa Hacienda." Malungkot na aniya.

"Pero mommy, may naka sceduled na akong lakad kasama ang mga classmates ko, pupunta kaming Coron,"

"Walang magbabantay sa kapatid mo rito. Your dad and I, we are busy."

"Marami namang tauhan diyan," napapangusong sagot ko.

"Come on anak, bakasyon naman. Matagal ka nang hindi dumadalaw dito, miss ka na rin ng mga Lolas," I can imagine her smiling. "Your brother is a stubborn kid. Hindi siya kayang papirmihin ng mga tauhan lang dito, at nahahighblood lang ang mga Lola mo kapag naglalayas 'yang kapatid mo."

"Edi papuntahin niyo nalang po dito 'yang makulit na 'yan," I said almost rolling my eyes.

"Mas safe rito, paano kung diyan naman siya maglayas? Mas delikado." She got a point.

Sigh.

I don't wanna go there. That's boring. Ayoko roon, hindi ako sanay. And besides, I don't have any friends there. Ayokong mabaliw kakausap sa mga kabayo roon.

Basta boring doon! Lalo pa at wala ang mga pinsan ko, mas lalong boring.

"Ayoko ho, 'my. Dalhin niyo nalang si Yaeil dito, kahit isama ko pa siya sa Coron, mabantayan lang."

"Ynaiah! Ikaw ang pumunta rito, ipapakausap kita sa daddy mo pag-uwi." Sasagot pa sana ako pero naputol na ang linya.

Guess, I've no choice.