A Soul Raised By Love :Soul Series #01 (On Going )

Chapter 9

Sofia's POV

Nakatulalang napatitig si Sofia sa papalayong bulto ng kaibigan niyang si Yanna.

Bago ito umalis ay tumingin muna ito sa kanya at ngumisi.

Lahat ng alaala ng nakaraan. Ang alaalang masasakit ay bumabalik kay Sofia.

Siguradong hindi pa rin siya nito napapatawad.

Matagal na sinisi ni Sofia ang sarili dahil sa pagkamatay ni Yanna. Halos lagi siyang umiiyak kapag naaalala ang pagkamatay nito. Mahal na mahal niya si Yanna.

Bestfriend niya si Yanna since grade school. Grade 3 sila nagkakilala. Nakita siya ni Yanna na binubully at pinagtanggol siya nito. Sisiga siga kasi si Yanna kaya kayang kaya nito ang mga kaklasi nilang nambubully sa kanya.

Simula non lagi na siyang kasama ni Yanna. Naging mag bestfriend sila.

Tinuruan siya ni Yanna na maging matapang. Wag palaging umiiyak at matutong lumaban.

Malaki ang pasasalamat niya dito.

Dahil tinuruan siya nitong maging matibay.

Kaya sobra niyang sinisi ang sarili sa pagkamatay nito at sobra niyang dinamdam ang pagkakasabi ni Yanna na hindi siya nito mapapatawad.

Bumalik si Sofia sa realidad ng mayroong tumabi sa kanya.

Nakaupo kasi siya ngayon sa waiting bench sa tapat ng kwarto niya.

Napatitig siya sa tumabi sa kanya. At yuon ay si Yanna.

" You know what? I'm so fu*king happy na nangyari sayo to. Kasi feeling ko nabawasan yung galit ko sayo. Alam mo nung nakita kitang duguan sa loob ng kotse nyo at walang malay. Hindi ko alam pero sobrang saya ko "sarcastic niyang sabi at nakatingin kung saan.

" Yanna.... I'm sorry " sabi ko ng nakatingin sa kanya.

"Sorry? Fuck that sorry! Mababalik ba niyan yung buhay ko ?! Siguro kung hindi moko iniwan. Naligtas moko at hindi ako namatay ! Kasi sabi ko kailangan kita diba ! Pero iniwan mo pa din ako ! " galit na galit niyang sabi at hinawakan yung braso ko at pinang gigilan iyon.

" Yanna... Kailan ako ni Mommy non. Inatake si Papa sana naman maintindihan mo yon at sana mapatawad---"

"Hinding hindi kita mapapatawad. Hinding hindi ! " galit niyang sabi sa akin.

" alam mo Sofia. Simula nung makilala ka nila Mama. Nasayo na yung atensyon nila. Ikaw na yung magaling para sa kanila. Kasi ako?!. Tingin nila sa akin failure !hindi iniisip yung kinabukasan. Hindi iniisip kung mabuti ba o masama yung disisyon. Hindi ginagamit yung utak. Walang alam. Walang modo. E ikaw ?! Perfect ! Sobrang daling ipagmalaki sobrang mabait at sobrang galing sa lahat ng bagay! At nakalimutan na nilang ako yung anak nila at hindi ikaw! Inagaw mo sa akin lahat Sofia. Buti nga hindi mo inagaw si Christopher sakin noon e ! Pero sobrang nagalit ulit ako sayo dahil buti kapa nakikita niya e ako hindi! Ano yun Sofia? Aagawin mo din ba siya??!" galit na galit at naiiyak niyang sinabi sa akin.

" Alam mo Yanna na hindi totoo yan. Wala akong inagaw sayo. Kahit kailan wala akong inagaw sayo. At si Christopher ? Hindi ko rin alam kung bakit niya ako nakikita. Pero kailangan ko siya ngayon " mababang boses na sabi ko.

" Hindi ako makakapayag na maagaw mo sya sakin Sofia. Mawawala muna ako dito bago mo magawa yun. Pero wala akong balak at hindi din ako makakapayag na mangyari yun" sabi niya at umalis na.

Napayuko nalang ako at napahagulgol.

'Hindi ko pwedeng isipin si Yanna ngayon. Kailangan kong makahanap ng paraan para makabalik sa katawan ko. Kailangan ko si Christopher. Matagal ko ng pinagsisihan ang pagkamatay niya. Matagal kong sinisi ang sarili ko sa mga bagay na hindi ko naman talaga kasalanan . Kaya Yanna I'm sorry pero kailangan ko si Christopher ngayon'