Chapter 8

2.9K 342 36
                                    

WLIJAW#CHAPTER 8


I did not exactly doubt my family when they said they were coming with me to see the vineyard.

Isama mo pang may kasama kaming may sa-aning na bata—si Mistika.

Kasama pa ang mga experts ng Gomez sa real estates.

So ilan na kami? My God!

I sighed at muling tinignan si Kriselda Consunji na tahimik lang sa ngayon. I asked her earlier na kung pwede ay sa kanya nalang ako sasabay. The Gomezes were too much to handle.

"Kris—," I started. Lumingon naman siya sa gawi ko.

"I'm sorry again" hinging tawad ako. Paano ba naman kasi andami-dami namin naka-convoy para lang makita ang vineyard na binebenta niya.

She laughed. I saw in her eyes na parang aliw na aliw siya sa inconvenience ko.

"I didn't expect the Gomezes to be this supportive of you, nakakatuwa nga kayo eh, do not say sorry, instead appreciate them following you around"

Napangiti ako sa sinabi niya at saka tumingin sa labas ng bintana kung saan ay nakikita ko na ang karatula na papasok na kami ng Tagaytay.

"I wished I had the likes of your family" rinig kong pagpapatuloy niya kaya napatingin ako sa kanya.

"You know, the Consunjis are wealthy people pero wala ng ginawa kundi ang magpayamanan, all of the Consunjis think they are better if wealthier.

Nakitaan ko siya ng lungkot. I suddenly became thankful that the Gomezes were not like the Consunjis. Oo mayaman ang pamilya ni daddy but my half-siblings were not greedy at all. They all love each other na sinusuportahan nila ang isat-isa.

"Wala yata yung isa sa mga quadruplets? Diba apat kayo kaya nga quadruplets?" suddenly she changed topic.

"Ah—, busy kasi si Gam" I lied but honestly ay hindi ko naman alam kung nasaan siya.

Tumango tango naman si Kriselda sa sinabi ko. Matapos non ay hindi na ito umimik pa.

"Ah Kris, I hope you don't mind if I ask you something" mamya ay sabi ko. The thought on the curse of the vineyard has been dwelling in my mind the whole time. Wala namang nakasulat sa internet na specific.

Ang sabi, kwento kwento lang daw iyon.

"Something important?" she asked.

Tumango ako.

"Is it about the amount you are going to pay?" Tanong niya na agad.

"Oh no, not—,"

"—I won't ask for too much" she cut me off.

"Hindi naman iyon" I exclaimed and her forehead creased. Kaya nga dala-dala ko ang mga experts ng Gomez real estate para alam ko kung tama ang presyo later on.

"Then what about?" She asked. I saw that she didn't have any idea. It somehow gave me hope na haka-haka lang yung sumpa na iyon. Hindi ko tuloy alam kung tama bang tanungin ko pa.

"It's about the curse" I finally voiced out.

For a moment ay nagkatinginan kami. Hindi ako eye reader at lalong hindi ako mind reader. Wala akong ability na ganon, if there is a person in the family na matalas ang pakiramdam ay si Gillian iyon. Ok maybe Mandy too pero madiskarte lang sadya si Amanda.

"What do you think?" She asked. Walang kakurap-kurap ang mga mata niya nang tanungin niya ako.

Nagkibit balikat ako. I honestly didn't know anything. I was just hoping that she would say it was a big lie. Kasi diba sino ba ang gustong magisa habang buhay? I want to get married too like every ending of a good fairytale.

WHEN LOVE IS JUST A WORDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon