ⓢⓞ-ⓘ-ⓒⓐⓛⓛ-ⓨⓞⓤ [Complete]

[4.C]

[Zawgyi]

လူေလးေယာက္ရွိေနေပမယ့္ ဧည့္ခန္းက တိတ္တိတ္
ဆိတ္ဆိတ္…။ Chanyeolက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္
Baekhyunကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္မွလြဲ၍
က်န္သည့္အခ်ိန္တြင္ သူ႔မ်က္ဝန္းမ်ားက ၾကမ္းျပင္ထက္
၌သာ…။ Mrs.Parkကေတာ့ အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳတစ္ခုႏွင့္
ေရပက္မဝင္စကားမ်ားကို Baekhyunအား ဆိုေန
ဆဲျဖစ္၏…။

ေနရခက္စြာ ၿပံဳးရယ္လိုက္ရင္း Baekhyun ယခု
အေျခအေနမွ အျမန္ေျပးထြက္ခ်င္လာသည္။
အထူးသျဖင့္… အကဲခတ္ေနသည့္ ထိုမိန္းကေလး၏
မ်က္ဝန္းမ်ား။ Chanyeol အၾကည့္တို႔အား မူပုိင္
ယူထားႏိုင္သည့္ Baekhyunကို ထိုမိန္းကေလးက
ေသေသခ်ာခ်ာပင္ အကဲခတ္ၾကည့္လာ၏။
သူသာ မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းလွ်င္ Baekhyunကို မွတ္မိသင့္သည္။ အလယ္တန္းဒုတိယႏွစ္တြင္ သူတို႔
တစ္ခါဆံုဖူးေၾကာင္း… … …။

" ညမိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ…
ျပန္ရေအာင္ Baekhyun… "

အေမေျပာေနသည့္စကားတို႔အား ျဖတ္ေျပာလိုက္
သည့္Chanyeolကို Mrs.Park စိတ္မဆိုးရက္။
သူ႔သားသည္ ယခုထိတိုင္ သူ႔အားခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ေသး
သည္ကို Mrs.Parkကုိယ္တိုင္လည္း ေကာင္းေကာင္းသိေနသည္။

" ေအာ္… ဟုတ္သား ညမိုးခ်ဳပ္ေနၿပီပဲ…
အဲ့ဆို ေနာက္မွျဖစ္ျဖစ္ ေအးေအးေဆးေဆးေတြ႕ရ
ေအာင္ေနာ္ Baekhyunေလး… "

" တစ္ခါတည္းျပန္မလား…
ကြ်န္ေတာ္ တံခါးပိတ္ခဲ့မွာမို႔… "

Chanyeol၏ ႏွင္ထုတ္နည္းက လွသည္။
အိမ္တြင္ တစ္ညတာပင္ အိပ္ခိုင္းရန္ အစီအစဥ္မရွိ
သည္ကို သိလိုက္ရသည့္ေနာက္… Mrs.Park
ႏွင့္ ထိုမိန္းကေလး မ်က္ႏွာအပ်က္ပ်က္ႏွင့္ မတ္တပ္
ထရပ္၏…။

Baekhyun ခါးမွ ကိုင္ထားရင္း အိမ္ေရွ႕သို႔
ဦးေဆာင္ထြက္ေစေသာ Chanyeolသည္…
အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးအတြက္ ႏႈတ္ဆက္စကားတစ္စံုတစ္ရာ
ပင္ မဆိုခဲ့…။

Chanyeol အိမ္ေရွ႕တြင္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ေသာ လူေလး
ေယာက္သည္ ထပ္မံ၍ Chanyeol အိမ္ေရွ႕တြင္ပဲ
ဆန္႔က်င္ဖက္အရပ္မ်ားသို႔ ေက်ာခိုင္းခဲ့ၾကပါ၏…။

တစ္ခုက… Chanyeolသည္ Baekhyun ႏွင့္
အတူပါလာခဲ့သည္။

°• So I Call You •°