♠♠♠
Bazen hayat istemediğiniz gibi gidiyor. Ama ipleri ellimize alıp onu yönlendirebilirsiniz. Benim durumda buydu. Bir anda bütün oklar beni gösterdi ama o oklara hedefi ben belirleyecem.
Salonda hiç kimseden çıt çıkmıyordu . Hepsinin gözü benim üzerimdeydi. Eminim ki herkesin aklından binbir düşünce geçiyordu.
Kimisi ;kuyruğumu nasıl kurtaracam...
Kimisi ; canını kurtarmak için yalan söylüyor...
En önemli düşünce ise .
Kim öldürecek bu kızı?
"Bunca zaman yanımızda yılan besliyormuşuz. "Dedi Gülçin bana igrenerek bakarak. Babam ona cevap vermeden gözlerini bana kitlemişti.
"Bebeğim yılanlıkla alakası yok . Birazcık o boş beynini kulan tamamdır. " dedim sırıtarak.
Bana öldürücübir bakış atıp yerine oturdu.
"Kayra bana yalan söylediğini söyle. "Dedi babam sakin çıkan sesiyle.
Omuz silktim. " Babacim bunu beni öldürerek görebilirsin. Yalan olup olmadığını. " Dedim otuz iki diş gülümseyerek.
Babam birden bire yumruğunu cam masaya geçirdi. " Seni öldürürüm! "Dedi haykırarak.
Ayakları mı masadan indirdim. Diğer herkes sıçramıştı ben ve Ediz hariç. Tabiki de bekliyordum babamın böyle tepki vermesini.
Cam masa hafif çatlamıştı sadece .
"Öldür ne bekliyorsun? "Dedim rahat bir şekilde. Ediz bana susmam için kaş göz işareti yapıyordu. Onu umursamadan sinir kirizi geçiren babama baktım.
Babam bağırıp masaya tekmesini geçirdi. Tekerlekli koltuğumu arkaya doğru sürükleyip masadan uzaklaştım . Diğer aptalar masadan hızla uzaklaştılar.
Biricik babam çıldırma noktasına gelmişti. Yani kim bekler ki kızının onu tehtid etmesini ? Peki ya kim bekler ki bir babanın kızını öldürmesi için adamlarına emir vermesini .
Ben beklerim çünkü onca zaman bana bunu gösterdi.
"Hemen burayı terk et !" Dedi babam bana bağırarak. Tek bir milim bile oynamadan ona baktım.
"Öldür şunu. Yalan söylüyor. "Dedi Selçuk şerefsizi .
Babam sinirle ona döndü. Iki adımda yanına gidip sert bir yumruk suratına geçirdi. Selçuk yumruğun etkisiyle yere serildi. Babam hırsını alamamış gibi üstüne çıkıp yumruklamaya başladı.
Şu an bana olan öfkesini Selçuk 'tan çıkartıyordu. Tabi tırstı Aytekin Bozkurter.
Ediz babamı zar zor Selçuğun üstünden kaldırdı. Adam, tabi zehir hazırlayan birisine adam deniliyorsa . Şerefsiz zaten ölecekti babamın yumrukları sayesinde çabuk cehenneme gidecek.
Ediz babamı zorla siyah koltuklardan birisine oturttu. Babam ayağını ritmik bir şekilde yere vuruyordu. Korumalardan biri bir bardak su getirip babama uzatı.
Babam suyu bir dikişte içip bardağı yere fırlattı. Bardak anında tuzla buz oldu.
Korumalar baygın olan şerefsizi salondan çıkartırlar.
Babamın bakışları bana döndü. Yeşil gözlerinde bana olan öfkesini gördüm. Kendini sıktığı o kadar belliydi ki . Ellimde o evraklar olmasaydı şu an ölü bedenimi korumalar dışarı çöp gibi atarlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Iris
Teen FictionSahip olmayı istiyorsan , önce Ait olmayı öğreneceksin... ♠♠♠ "Sen artık buraya ait değilsin! " Koltuktan kalkıp karşısında dikildim . "Yanılıyorsun . Ben buranın ta kendisiyim ." Gözlerinin içine bakarak. kehribar gözlerinde şeytani pırıltılar ge...