Ang Manika ni Lola (Ongoing)

CHAPTER 3

FAMILY DINNER
☠️☠️💀☠️☠️

Natalia's POV

We are currently having a family dinner in our mansion. Tahimik, yan lang ang masasabi ko and it's very unusual lalo na't nandidito ang mga pinsan ko. Minsan ko lamang silang makita na seryoso ang mga mukha and it's very intimidating, dahil sanay ako na laging maingay ang buong bahay lalo na't kapag nandito sila.

Ang tanging ingay lamang ay galing sa mga kubyertos na tinatamad sa china plates.

Someone coughed that caught everyone's attention. Tinignan ko kung kanino galing ito and i nervously stared at my dad na kakarating lang kanina from their vacation dahil sa nalamang balita. He sighed at binaba ang hawak nitong kubyertos and he looked at my cousins with his infamous expression at ang masasabi ko lang, nakakatakot.

"So, i've heard...you ruined someone's face? Pang-ilang beses na ba ito, fifth? No, fifteen times, am i right?" he asked

"We have a reason, Tito," Kuya Josh said bago pa mag umpisang manermon si papa.

"And that is?"

"Because he hurt our princess, Dad," sabat naman ni Kuya Nash at seryosong tinignan si dad. " And are you not used to it already?"

"Yes, I am used to it but my problem is, nadawit ang pangalan ni Natalia-- wait, did I heard it right? He hurt our only princess?" Tumango sila except for me.

Hinintay namin ang sasabihin ni dad, ngunit tahimik niyang inobserbahan ang mga tao sa dining table, then his eyes landed on me like nagtatanong kung nagsasabi ba sila ng totoo.

Kinahaban ako hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Lalo na't naalala ko iyong nangyari kanina pagka-uwi namin nila kuya.

Flashback

Pagkarating namin ng bahay ay nauna akong bumaba ng kotse. Hindi ko pinansin ang pagtawag nila kuya sa pangalan ko, I was about to open the door nang bumungad ang mukha ni Dad na galit na galit. Natigilan ito nang makita niya ako, especially the bandage on my face.

"What happened to your face, Princess!?" Galit niyang tanong. Namumula ang mukha ni Dad kaya naman ay humakbang ako patalikod. Bumangga ang likod ko sa isang matigas na dibdib.

"Lagot," Kuya Nash mummbled.

First time kong makita na gano'n si dad parang gustong pumatay. Ni lamok kasi ay hindi nila hinahayaang dumapo sa balat ko at ngayon lamang ulit ako nagkaroon ng sugat, sa mukha pa. They are very strict when it comes to my health; physically and mentally. Minsan nga ay naaasar ako dahil ang OA nila masyado.

Na-iisip ko palang na kasalanan ko kaya nadumihan ang pangalan ng mga kuya ko ay naiiyak na ako, idagdag pa ang mangyari kanina. Akala ko talaga mamamatay na ako, buti nalang Kuya Nash taught me the basics of self defense.

I nooded and bit my lower lip, I tried calming myself para hindi tumulo ang mga luhang nagbabadyang bumuhos.

But i suddenly felt my eyes started to release tears. Nakita kong natigilan silang lahat lalo na si dad. I sobbed and my mom suddenly approached me.

"It's okay baby, mommy is here," she said as she embrace me. Tumahan ako ng kaunti at napangiwi, this is the first time mom is being affectionate. Our mom never likes being sweet Lalo na noong bata pa kami, role iyon ni dad since we're a kid. Si mom ang laging nanermon sa amin, while our dad is our savior kahit na ba minsan ay under siya ni mom. Like in a fairytale, mom is an evil witch and dad is our knight and shining armor.