Deniz; 🌊
Sabah ambulans sesiyle uyanmıştım. Merakıma yenik düşüp dışarıya çıktım. Hemen karşıda ki apartman için gelinmişti. Ben de o kalabalığa katılıp ne olup bittiğine baktım. Sedyede üstü kapalı birini çıkarttılar, böylelikle fısıldamalar başlamıştı. Cesedin ardından ağlayarak bir kız çıkmıştı, tanıyordum bu kızı bizim lisedeydi. Göz göze gelince bana doğru yaklaşmaya başladı. Yanıma gelince sıkıca kolumu tutup, kulağıma bir şeyler fısıldamaya başladı. "Sana aşık olan bir kızın kalbini kırdın." Kolunu uzatıp ambulansta ki cesedi göstererek, " Onun ölmesinde seninde suçun var." sonra ağlayarak uzaklaştı.
Ne dediğini anlamamıştım, salak gibi öylece dikiliyordum. Ne yapacağımı şaşırmış durumdaydım. Hızlı adımlarla eve girip masanın üzerinde ki telefonu alıp interneti açtım. İnterneti açmamla bildirimlerin akın etmesi bir olmuştu.
Mesaj kısmına girip, baştan her şeyi okumaya başlamıştım. Okuduğum her mesajda ağzımdan şaşkınlık nidaları dökülüyordu. Gözlerime inanamıyordum, okuduğum şeyler ayakta durmamı zorlaştırmaya başlıyorlardı. Yatağıma oturup okumaya devam ettim.
Her şeye rağmen nasıl hala benim için endişeleniyordu. Beni bu denli seven kızı nasıl kaybettim? "Gökyüzü.." Nasıl devam edeceğimi bilmiyordum. "Gökyüzüm özür dilerim." Sadece bunları söyleyebildim. Onu kaybettikten sonra değerini bilebildim. Birini kaybettikten sonra mı değerini bilmeliydim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝚜𝚎𝚊 𝚊𝚗𝚍 𝚜𝚔𝚢 | ᴛᴇxᴛɪɴɢ
Short Story•Kısa hikaye, Güzel bir gökyüzün olsun. Düşüncelerini hatırladığın, baktıkca sakinleştiğin. Güzel olsun işte. Ona baktıkça mutlu ol, rahatla.
