Chapter 04: Why?
3rd Person's POV
"AHHH!!" Andrea hurriedly cover her ears ng marinig niya ang putok ng baril na ginawa ni Bryan. She's trembling in fear habang umaagos ang mga luha nito habang nanlalambot ang mga tuhod nito habang hinihiling sa sarili na sana ay hindi nalang siya sa university na 'yon trinasfer at sana hindi nalang rin siya pinatira ng mga umano'y magulang nito sa syudad na kinaroroonan niya ngayon. Sunod sunod na putukan ang kaniyang mga narinig na siyang nag pasigaw nanaman sa kaniya habang mariin na pinipikit ang kaniyang mga mata.
Tinatanong nito sa sarili kung anong kasalan niya bakit siya nadamay sa ganito. Nag- angat siya ng tingin upang silipin ang isa sa mga CCTV cameras sa loob ng university na nasa taas lang ng kaniyang kinatatayuan, gustuhin man niyang tumakbo ay parang napako na ang kaniyang mga paa sa sahig dahil sa takot.
Tinignan niya 'to ng maiigi na para bang gusto niyang malaman kung sino ang may pakana ng larong ito. Sunod sunod ang mga putok ng baril at ng balingan niya ang direksyon nito tila nagulat at tuluyan siyang nahulog sa sahig ng makita niyang sa hindi kalayuan ng hallway ay maraming mga estudyanteng nakahiga sa sahig at tila may mga nakikita siyang mga dugong nakakalat sa sahig at maski na rin sa kaninang puting pader na ngayong may mga blood stains na at ng balingan naman niya ang ibang estudyante laking gulat nalang niya na bumabaril rin ang iba sa mga 'to samantalang ginagawang pananggalang ang katawan ng iba at tila tumigil siya saglit sa paghinga ng mapagtanto na isa sa mga 'to ay tinututukan siya ng baril--pero bigla siyang napatili ng biglang may lumipad na patalim patungo sa ulo ng estudyanteng 'yon na dumaan muna sa kaniyang pisngi.
Bumagsak ang katawan ng estudyanteng 'yon, hinawakan niya ang pisnging dinaanan ng patalim na 'yon habang nakatulala at ng tignan niya ay nakumpirma niyang tinamaan siya nito. Dugo, may tumutulong dugo sa kaniyang pisngi. Lumingon siya at nakita niyang bumabaril rin si Dennis--hinanap niya kung saan galing ang patalim at nagtama ang mga mata nila ni Lewis.
Lewis smiled at her habang siya nanginginig na sa takot. She wanted to stand up but it looks like her body was already planted on the ground. She suddenly scream and flinch a bit ng makita niyang muntik ng matamaan ng bala si Bryan ng isang estudyante pero naiwasan niya 'to at ginantihan ng baril sa dibdib ang estudyanteng bumaril sa kaniya.
Hindi niya maimagine ang nangyayari, ayaw maniwala ng kaniyang sistema sa mga nakikita niya--napaka brutal. Iilang estudyante ang kinakalaban nila na gumagamit ng mga pang harang para hindi sila matamaan nila Dennis at Bryan samantalang pare-parehas lang naman silang bumabaril--"This is impossible" Usal niya.
Samantala...
"These bastards are real monsters" Usal ni Lewis habang pumupuntirya ng mga estudyanteng pilit tinatamaan ang direksyon nila. At ang target niya ay ang mga tumatarget kay Andrea. He didn't know what's with this girl kung bakit siya ang target ng mga halimaw na tinutukoy niya. What's so special about this nerd, pathetic girl? she looks weak.
He was about to release another bullet when he heard something galing sa taas ng hagdan kung saan siya nakatayo. He paused but he decided to continue pulling his trigger habang pinupuntirya ang hindi maubos ubos na mga estudyante but little did he knows... from his pheriperal vision, a figure of a person--people are starting to form and before he react from the sudden attack, someone suddenly shot him with an electric stun from his back as someone forcely took the gun out off his hand. Lewis groaned but someone just covered his mouth to muffle the noise. When his vision went black he couldn't protest to some people who did that to him but to let them do what they wanted. However, those people dragged up his body paakyat ng rooftop.
