Part 1

33 0 0
                                    

Ήταν 6:15 το πρωί,
ημέρα Δευτέρα.
Είχαμε σχολείο.
Η Δήμητρα ξύπνησε, ετοίμασε το κρεβάτι της έκανε τις βασικές της ανάγκες,
φόρεσε την στολή του σχολείου,
χτένισε τα μακριά καστανά μαλλιά της έβαλε lip balm στα χείλη της,
πήρε την τσάντα της,
έβαλε τα παπούτσια της και κατέβηκε στην κουζίνα να φάει πρωινό μαζί με τους γονείς της που ετοιμαζόταν για να φύγουν στις δουλειές τους.

Δ-καλημέρα!
Μπ-Καλημέρα αστέρι μου.
Μ-Πως κοιμήθηκες μωρό μου;
Δ-Μια χαρά.

Η Δήμητρα έφαγε πολύ λίγο ενώ όταν είδε την ώρα ότι  πήγε 7:30,
χαιρέτησε γρήγορα τους γονείς της και έφυγε από το σπίτι για να παει στο σχολείο βασικά για να πάμε μαζί γιατί την περίμενα ακριβως έξω από το σπίτι της.
Μόλις την ειδα αγκαλιαστήκαμε κι αρχίσαμε να μιλάμε πηγαίνοντας προς το σχολείο.

Ε-Καλημέρα.
Δ-Καλημέρα.
Ε-για θύμισε μου γιατί ξέχασα,
τι έχουμε πρώτη ώρα;
Δ-μαθηματικά.
Ε-οουυυ θα περάσουμε πολύ ωραία.
Να σου πω εσένα.
Δ-Τι να μου πεις;
Ε-Έλα που δεν καταλαβαίνεις.
Δ-Τι να καταλάβω;
Ε-Δεν σου άφησε ένα σημείωμα χθες ο James στο ντουλάπι σου για να είναι μαζί σου,
ο σύνοδος σου στο χορό του Halloween στο σχολείο αύριο;
Δ-Αααα για αυτό λες;
Ναι και εγώ τι θελεις να κάνω;
Ε-είναι ωραίο παιδί,
μη μου πεις πως δεν τον έχεις προσέξει;
Συνέχεια τα μάτια του πάνω σου είναι καρφωμένα.
Δ-Αν τον θέλεις σου τον χαρίζω.
Ε-Δεν τον θέλεις;
Αυτό θέλεις να μου πεις;
Δ-Δεν είμαι έτοιμη ακόμα,
δεν θέλω να κάνω κάτι που θα το μετανιώσω.
Ε-Άρα θα πάμε μαζί;
Δ-Εννοείται πως θα πάμε μαζί!
Ε-Κρίμα πάντως,
είναι πολύ ωραίο παιδί..
Σκέψου το.
Δ-Χάρισμα σου.
Εγώ δεν θέλω ακόμα.
Ε-Ναι σωστά είναι και οι γονείς σου στη μέση το ξέχασα..
Δ-Μην το γελάς καθόλου έτσι και το μάθουν θα φρικαρουν.
Ε-Ότι φιλήθηκες με τον Tom πέρυσι επειδή σου άρεσε και τα είχατε..
Δ-Μην λες αυτό το όνομα!
Ε-Δεν καταλαβαίνω γιατί φοβάσαι να τους το πεις,
στο κάτω κάτω δεν είσαι πια μωρο.
Δ-Ναι αλλά με βλέπουν σαν μωρο!
Ε-Είσαι 16, πας λύκειο,
δεν γίνεται να σε ελέγχουν τόσο πολύ.
Μιλά τους.
Δ-Μακάρι να είχα τους δικούς σου γονείς..
Τα τελευταία χρόνια δεν μιλάμε καθόλου ελληνικά στο σπίτι..
Ε-Ναι αυτό μου το έχεις πει.
Γιατί όμως;
Δ-Θέλουν να αφήσουμε πίσω το παρελθόν και την καταγωγή τους αλλά και την δίκη μου από την Ελλάδα γιατί μένουμε εδώ.
Πάλι καλά που μιλάω μαζί σου γιατί θα τα ξεχάσω στο τέλος.
Ε-Για αυτό είμαι εδώ βρε,
για να σου θυμίζω όσα δεν θέλεις να ξεχάσεις.

Never stop dreaming Where stories live. Discover now