Η Δήμητρα ανέβηκε πάνω στο δωμάτιο της και έκλεισε την πόρτα ενώ κάθισε στο γραφείο της, με είδε που έβλεπα τηλεόραση και την κατάλαβα που μπήκε απλά άρχισα να μιλάω μαζί της.
Ε-Θα μιλήσουμε; Τι θα γίνει;
Τι έγινε με την μαμά σου;
Δ-Όλα καλα.
Μου είπε εντάξει για τον χορό αύριο.
Ε-Τέλεια!
Θα κανονίσω να μας πάει η μαμά μου.
Γιατί είσαι κάπως;
Δ-Ιδέα σου. Μια χαρά είμαι.
Ε-Δήμητρα με εμένα μιλάς..
Μέχρι τι ώρα σε άφησε η μαμά σου ματάκια μου;
Την αλήθεια πες μου,
εσύ δεν λες ποτέ ψέματα.
Δ-Μέχρι τις 10..
Ε-Τότε αρχίζει!
Δ-Λες να μην το ξερω;
Αλλά όταν το είπε δεν μπόρεσα να της αλλάξω γνώμη γιατί το είδε για σίγουρο και..
Ε-Θέλεις να της μιλήσω εγώ;
Δ-Δεν χρειάζεται..
Ε-Δήμητρα μίλησε της.
Συζητήστε το.
Δ-Δεν μπορώ, το ξέρεις..
Ε-Να το πω στη μαμά μου να το κανονίσει με την δίκη σου;
Δ-Δεν θέλω να τους στεναχωρήσω..
Ε-Μην κάνεις σαν κουτάβι,
το θέμα είναι πολύ απλό.
Την παίρνω τώρα.
Δ-Δεν χρειάζεται να ανακατεύεις τους γονείς σου σε τέτοια θέματα, ειλικρινά.
Ε-Πολύ αργά την πήρα ήδη.Όντως την πήρα τηλέφωνο.
Η Δήμητρα προσπαθούσε να με πείσει να το κλείσω αλλά ό,τι και να έλεγε δεν θα το έκανα.
Είναι η κολλητή μου και την ήθελα μαζί μου, ήξερα πως αν ήμουν μόνη μου με όλους αυτούς χωρίς εκείνη πως δεν θα περνούσα τόσο καλά για αυτό σκόπευα να το κάνω.Ε-Μανούλα μου!
Μ-Τι κανεις μωρό μου;
Πως είστε;
Ε-Μια χαρά.
Μανούλα μπορείς να μου κάνεις μια μικρή χάρη;
Μ-Αν περνάει από το χέρι μου εννοείται πως μπορώ.
Ε-Περνάει περνάει.
Μ-Σε ακούω.
Ε-Γίνεται να πάρεις τηλέφωνο την μαμά της Δήμητρας και να την πείσεις να την αφήσει μέχρι τις 11 το βράδυ για αύριο;
Μ-Και να την γυρίσουμε μετά εμείς στο σπίτι;
Ε-Βασικά γίνεται να κοιμηθεί σε εμάς;
Μ-Εννοείται πως γίνεται μωρο μου.
Μην αγχώνεσαι θα το κανονίσω.
Ε-Σε ευχαριστώ πολύ μανούλα!
Σ'αγαπώ πολύ!
Μ-Και εγώ μωρο μου.
Άντε καλά να περνάτε ζουζούνες και σε περιμένουμε σε λίγο στο σπίτι.
Εντάξει μωρό μου;
Ε-Εντάξει μαμά. Γεια.
Μ-Γεια σου καρδούλα μου.Όταν έκλεισα το τηλέφωνο η Δήμητρα ήταν κάπως αμήχανη λόγω της αντίδρασης που μπορεί να είχαν οι γονείς της σε αυτό που στο κάτω κάτω δεν ήταν τόσο κακό στο να συμβεί, σιγά το πράγμα.
Σε τέτοια θέματα δεν μπορούσα ποτέ να την καταλάβω.
YOU ARE READING
Never stop dreaming
RandomΒρισκόμαστε στο 2007 στη Νέα Υόρκη της Αμερικής. Όμως αγαπώ πολύ την Ελλάδα και έχω καταγωγή από εκεί όπως και η κολλητή μου. Αλλά εδώ που μένουμε δεν πηγαινουμε σε ελληνικό σχολείο, απόφαση των γονιών μας για να συνηθίσουμε την γλώσσα και την νοοτρ...