Never stop dreaming

Part 2

Ήταν 8:00 ακριβως και φτάσαμε στην πόρτα του σχολείου μπήκαμε αμέσως στην τάξη των μαθηματικών γιατί είχαμε μάθημα.
Ήμασταν ακριβως στην ώρα μας δεν είχε μπει κανένας άλλος για μάθημα,
8:15 ξεκινούσαμε το μάθημα οπότε δεν υπήρχε πρόβλημα.
Καθίσαμε στα θρανία μας γιατί είχαμε μόνο μονά στις τάξεις μας και μιλούσαμε.
Κάποια στιγμή ήρθε κοντά στην Δήμητρα ο James και ήθελε να της μιλήσει.
Εκείνη ήταν ευγενική μαζί του κι εγώ τους άφησα μόνους τους στην τάξη και πήγα να τακτοποιήσω κάποια από τα βιβλία μου μαζί με την τσάντα μου στο ντουλαπάκι μου.

J-γεια.
Δ-Γεια.
J-είδες το σημείωμα που σου άφησα χθες;
Δ-Ναι το ειδα..
J-και;
Δ-Λυπάμαι James αλλά δεν μπορώ να έρθω μαζί σου.
J-Δεν πειράζει καταλαβαίνω.
Είμαστε εντάξει.
Δ-Σίγουρα δεν σε πείραξε;
J-ναι μην ανησυχείς.
Μπορούμε να συνεχίσουμε να μιλάμε αν το θέλεις και εσυ..
Δ-Ναι φυσικά.
J-Οκευ τα λέμε.
Δ-Οκευ.

Ο James βγήκε από την τάξη ενώ εγώ τον ειδα στο διάδρομο που πήγαινε στο ντουλάπι του έτσι πήγα να βρω την Δήμητρα μέσα στην τάξη να της μιλήσω.

Ε-Για πες μου. Τι του είπες;
Δ-Πως η απάντηση μου είναι οχι.
Ε-Αμάν ρε παιδάκι μου!
Είναι πολύ ωραίος και πολύ καλό παιδί,
δεν μπορώ να σε καταλάβω ρε Δήμητρα.
Δ-Σου έχω εξηγήσει και πιο σιγά γιατί θα μας ακούσουν όλοι!
Ε-Ωχχχ καλα κάνε οτι θες.
Δίκη σου είναι η ζωή δικοί σου και οι γκόμενοι.
Δ-Δεν είχα γκόμενους ποτέ και το ξέρεις.
Ε-Το ξέρω.