Errie's POV
Nandito ako ngayon sa tapat ng bahay ni kuya Demie.
Gusto ko na kasing ipagtapat sakaniya ang nararamdaman ko mahirap kasing itago ang nararamdaman sa tingin ko naman ay napapansin na niya ang pagtingin ko sakaniya.
Kinakabahan na pinindot ko ang doorbell nanginginig ako.
Wala ang magulang ni kuya ngayon kaya malakas ang loob ko ngayon.
Pinindot kong muli ang doorbell dahil ang tagal akong pagbuksan nito.
Ini-angat ko ang tingin sa makulimlim na langit mukhang nagbabadya ang malakas na ulan ramdam ko rin ang malamig na simoy ng hangin.
"Oh, naparito ka? Nagpaalam kaba sa kuya mo?" Naka kunot noong tanong nito.
"Ah-eh kasi ano-uhm may gusto sana akong sabihin."
Sabi ko habang napayuko at napapikit ng mariin.
Bakit ko nga pala aaminin sa kaniya? Oo nga pala umaasa ako na baka ganon din ang nararamdaman niya sa akin.
"Ano yun?"
"Pasok ka muna kaya baka biglang umulan eh." Sabi niya at nilakihan ang bukas sa gate.
"Hindi ano kasi ahm ang totoo niyan nandito ako dahil may gusto akong aminin sayo, kasi hindi ko na kayang itago, 17 nako ngayon at may alam na ako sa pinagkaiba ng mga nararamdaman."
Tahimik lang niya akong tinignan kaya naman pinagpatuloy ko na ang pagsasalita.
"Alam kasi sa unang pagkikita palang natin nagustuhan na kita nung una akala ko simpleng pag hanga lang nararamdaman ko, pero sa mga dumaan na taon at sa araw-araw na nakakasama kita unti-unting lumalalim yung simpleng pagtingin na yun."
Natahimik ako saglit at tinignan ang magiging reaction niya.
Tulala lang siya na animoy nag-iisip kaya naman tumalikod na ako at akmang aalis ngunit pinigilan niya ang kamay ko kaya muli akong humarap sa kaniya.
"Ang totoo niyan nakababatang kapatid lang ang turing ko sayo."
Gulat na napa-angat ako ng tingin, nais ko nalang na kainin ako ng lupa dahil sa kahihiyan.
Binitawan niya ang kamay ko na siya namang biglang buhos ng malalaking patak ng ulan kasabay nito ang mga nagbabadyang luha dulot ng sakit, panghihinayang at kahihiyan.
Unti-unti akong tumalikod hindi ko maramdaman ang mga nagmamanhid kong tuhod ngunit ginawa ko ang lahat upang maihakbang ang aking paa.
Nararamdaman ko na basang-basa nako ng ulan maglalakad pa sana ako subalit pinigilan niya akong muli.
Hinili ako nito at yinakap.
"Hindi pa ako tapos magsalita wag kang bastos." Sabi niya.
Ini-angat ko ang ulo ko at nakita kong nakatungo itong nakatingin sa akin.
"Nung una akala ko kapatid lang turing ko sayo, kaya lang habang tumatagal hindi na ganon ang nakikita ko, ayaw kong ipaalam sayo dahil nirerespeto kita bilang kapatid ng tropa ko at dahil wala kapa sa tamang edad. Kung alam mo lang napakasaya ko ngayong araw ngunit gusto ko lang ipaalam sayo na hindi ako handang pumasok sa isang relasyon dahil nais ko sanang maging pari."
Gulat akong napatingin. Ano pang saysay ng mga sinabi niya kung magpapari rin pala siya pinaglalaruan niya lang ba ako?
"Bakit mo pa sinabing mahal mo ako kung balak mong mag pari, pero umaasa akong baka mabago ko pa ang pananaw mo baka pwede nating subukan?" Sabi ko at tinitigan siya sa mata.
Basang-basa na kami ngunit hindi iyon natitinag ng init ng katawan.
Ramdam ko ang init ng hininga niya habang nakatitig parin ako sakaniya.
Ilang segundo pa at unti-unti niya binaba ang mukha para bigyan ako ng isang mainit na halik.
Ang sarap pala sa pakiramdam mahalikan ang taong mahal mo habang umuulan.
Huminto siya sa paghalik at napahiyaw ako ng buhatin ako nito ng pa bridal style.
"Uy ano gagawin mo? Ibaba mo ako kaya ko maglakad."
"Baka madulas ka buhatin na kita paakyta sa kwarto ko."
Napabuntong hininga nalang ako at wala ng nagawa.
"Nga pala anong kinakain mo at napaka gaan mo.
"Pagkain." Suplada kong sagot.
Umiiling-iling na napapangiti ito habang umaakyat na kami ng hagdan.
Ini-upo niya ako sa kama niya peronagad akong tumayo kasi mababasa ko yun kaya sa study table nalang niya ako umupo.
Dumiretso siya sa kabinet niya at kumuha ng plain white shirt at boxer.
"Oh isuot mo yan lalabhan ko muna damit mo para maisuot mo agad."
Nahihiyang tinaggap ko yun.
"Ahm, yung undies ko sa banyo ko na kukusutin hehe pasabay nalang sa dryer.".
Tumango naman siya at umiwas ng tingin.
Mabilis akong pumasok sa banyo at hinubad ang suot.
Mabilisang ligo lang ang ginawa ko dahil baka naiinip na siya sa labas.
Saglit ko lang din nilabhan ang undies ko.
"Heto na." Abot ko sakaniya ng damit kong maayos ang pagakakatiklop kahit basa.
Kinuha niya yun at nag-iwas ng tingin.
Tinignan ko naman ang suot dahil naalala kong wala nga pala akong suot na bra kaya mabilis akong tumalikod.
Mahaba naman ang damit niya hanggang hita ko kaya yung dib dib ko lang ang itinago ko.
Habang hinihintay ko siya naglibot-libot muna ako dito sa kwarto niya.
Napaka organize niya talaga sa gamit parang babae.
Tinignan ko ang mga pictures niya nung mga bata siya hanggang lumaki.
Mula sa innocent nitong face nung baby hanggang ngayon manly masasabi kong blessed talaga siya.
30 minutes din siguro ang tinagal at muli na ito pumasok sa kaniyang kwarto.
May bitbit itong meryenda at inilapag sa study table niya.
"Kain muna tayo." Tumango ako at lumapit.
Nangangalahati palang kami sa pagkain nang binitiwan ko yun para magtanong.
"Ahm. About sa tanong ko pwede ba natin subukan kung sakali man na hindi magbago ang desisyo mo malugod ko iyong tatanggapin." Malakas ang loob na sabi ko.
Huminto siya sa pagkain.
"Sige."
"Maaari mo bang patunayan?" Sabi ko diko maiwasang di mapalunok.
Nagtatanong ang mga mata niyang tumingin sakin.
"Maaari mo ba akong halikan?" Matapang na sabi ko at tinitigan siya sa mata.
"Nirerespeto kita alam mo yan." Seryoso niyang sabi.
Napayuko ako at mulong nag-angat sa naisip na kalokohan.
Tumayo ako at itinukod ko kamay pag katapos ay dahan dahan kong inilapit ang mukha ko sakaniya.
Napatitig naman ito sa labi ko kaya inilapat ko yun at dinampi sa labi niya pagkatapos ay sinayad sayad ko yun na tila inaakit ko na halikan niya ako.
At tama nga ako hindi niya napigilan ang sarili at mariin nitong hinalikan ang aking labi.
"Ang kulit mo." Sabi niya sa gitna ng aming halikan.
Napangisi naman ako.
***
Please vote and comment.
JAVSSV
