LAVANTALAR ÖLÜNCE

GEÇMİŞTEN GELECEĞE DÖNMEK

11:54 a.m.

"Güzel çalıyorsun  fakat titriyorsun" Kısa Saçlı Kız arkasına döndü ve onu vasıfsızca,olduğunu düşündüğü, eleştiren cümlenin sahibine baktı. İlk olarak uzun boylu, kumral saçlı, yapılı ve ela gözlü bir adam ile karşılaştı. "Hey! Şu yakışıklının arkasındayım" diye bir ses duydu, başını eğdi ve manzara tam olarak şuydu; Ortadan hallice boyu, siyah gözleri,bal rengi saçları ve 2000'lerden kalma dış görünüşüne cuk oturan bir surat  ifadesi vardı. "Merhaba" dedi, sesine olgun bir ton hakimdi. Kısa Saçlı Kız süzmekle yetindi sonuçta yabancılarla ,özellikle zaman makinesinden fırlamış gibi görünenlerle, konuşmak adetinden değildi. "En son bir keman gördüğümde yıl 2020 idi." Kısa Saçlı Kız sessizliğine büyük bir saygınlıkla devam etti ama dönem kemanın ne olduğunu hatırlamayacak kadar ileriydi. "Hey, uzun saçlı kız! Dilin yoksa kafanı salla" ukala. Kısa Saçlı Kız çalmaya devam etti. Yuvarlak çenesi ve sol omzu arasında 4 asır uzuyor,uzuyor ve 2020'ye değiyor. Teller kopuyor. Kısa Saçlı Kız ağlıyor. Yabancı sarılıyor, ona da bulaşıyor. Ağlaşıyorlar. Gezegeni su basıyor, bir daha ağlıyorlar. Selin altında kalıyorlar, kış geliyor. Yabancı donuyor. Yabancı öldü.

"Adın ne?" Yabancı hayallerinden irkilerek sıyrılıyor ve Kısa Saçlı Kız'a kara gözlerini dikiyor. "Senin diline 'Ateş' yakışır" Kısa Saçlı Kız omzunu silkti ve Ateş'in yanına çöktü. Kötü kokuyordu. "Evin nerede?" diye sordu Kısa Saçlı Kız. Helal olsun, aşk olsun. Sorusunu yineledi. Sabah olmuş, gün doğmuş. "Hey, çirkin çocuk! Dilin yoksa kafanı salla" Kısa Saçlı Kız gözleri kaybolana kadar güldü. "Evim, kıvırcık ve kumral saçların arasında bir yerlerde. Senin?" Kısa Saçlı Kız alaycı ve bir o kadar çocukça bir tavırla "Leylak Ağacının altında"cümlesine gözlerini kırpıştırmayı da ekledi.Ateş, Kısa Saçlı Kız'ın biçimsiz ellerine yapıştı ve onu sert tavırlarla çekiştirmeye başladı.Kısa Saçlı Kız hışımla durdu, öfkeli suratına "Beni nereye sürüklediğini söylersen belki daha kolay yoldan ilerleyebiliriz" cümlesini ekledi. Ateş de durdu ve şaşkın gözlerini üzerine dikti "Ortalıkta konuşamazsın bunları! Seni evime götürüyorum ve her şeyi anlayacağız." dedi. koşmaya başladılar. Issız bir yokuşun sonundaki yıldızlarda soluklanıp aya tırmandılar. Ateş'in evi ağaçların üstündeydi-ağaç ev- Kısa Saçlı Kız keman kutusunu Ateş'e teslim edip aya tırmandı ve sonra Ateş. 

01:03 a.m.

Güneş ufka doğru yol almıştı. Kısa Saçlı Kız aralıksız 4.30 saat çalıyordu.Yabancı, sağında oturmuş 5 saattir kara gözlerini ayırmadan Kısa Saçlı Kız'ı seyrediyordu. Athena,kemanımın telleri çok soğuk. Eskiyen tırnakları ve anıları vardı Kısa Saçlı Kızın, hatırlaması gerekirdi. Öyle uzaktan dokunmak acı veriyor. Turuncu saçlarını uzay boşluğuna doğru savurdu, eski tırnaklarını kemanına değdirdi. 3,2,1! 

"Athena, kemanım ağlıyor. Athena,kemanım üşüyor. Athena olsaydı güneş yağardı, sevgi yağardı... Athena burada mısın? Seni koklayabiliyorum. Athena! Kalbin yanmış"