//First Protective Outburst//

441 14 4
                                    

How are you guyss??

--First Person POV--
(Yanyan De Jesus)

"We'll try our best po para mahanap ang anak niyo" sabi nung dalawang pulis bago iwan ang umiiyak kong nanay. It was 11:57 in the evening and andaming gulo ang naganao sa bahay. "Ian, okay ka lang?"

"Yeah, I'm okay. Bat di ka pa nauwi?" tumingin ako kay Seph, "I'll stay here with you. Okay lang ba yun?" tanong niya, "Sure, I'll be more than happy for you to stay"

"Okay. For now Ian magpahinga muna tayo okay? Pabayaan na natin sa pulis na gawin yung trabaho nila" sabi ni Seph before helping me up and leading me to my room, "Okay.." sabi ko and let him lead me.

"Magpalit ka muna ng damit Yan" sabi niya before handing me one of my t-shirts, "Okay, I'll change in the bathroom you can borrow one of my clothes and change here" sabi ko before heading out.

"Good night Ian" sabi ni Seph, "Night" sabi ko and just laid there, I doubt I can sleep knowing na my sister could be out there somewhere.

(Flashback)

"San niyo po huling nakita yung bata?" nakita ko na may pulis na kausap yung mama ko. We just arrived and the house looks like a mess, "Iniwan ko lang siya saglit kasi may tinulungan ako na natanda tas paglingon ko wala na siya" iyak ng mama ko, "Ian upo muna tayo"

"Sige" sabi ko kay Seph, it was super stressful, andaming pulis and they were interviewing us one by one, "Ikaw po sir where were you when the incident happened?"

"I was outside with him" sabi ko at tinuro si Seph, "San po kayo pumunta?"

"Nasa Tagaytay po kami until I received a call na nawawala po yung kapatid ko" sabi ko at tumango yung pulis, "Ano pong relasyon mo with the guy na kasama mo?"

Panic was evident on my face. Questions such as; Ano nga ba kami? Nilinaw na ba namin yun? Started filling my head at hindi ko alam kung ano isasagot ko sa guy waiting for my answer to this question.

"Friends" tumingin ako kay Seph, "We're friends" sabi niya at umalis na yung pulis. I just stared at him, "Dont worry di naman ako nagmamadali" sabi niya and looked around.

(Flashback Ends)

"Ian... Sleep.." sabi ni Seph, and by his voice alam ko na pagod siya and wanted to rest, "Yeah yeah matutulog nako. Tulog ka na." sabi ko and faced him, "Good night Yanyan" sabi niya and hugged me, "Good night"

"Nak gising!"

Napatayo ako ng biglang sumigaw si mama, everyone was up, lahat sila nagmumukhang aalis na. "S-san kayo pupunta?" tanong ko sakanila, "Nahanap na nila si Mariko, magayus kana susunduin na natin kapatid mo."

It's been 3days. Finally na hanap na nila yung kapatid ko.

(Nagtime skip tayo guys HAHAHA)

"Wait lang maghahanda nako" I charged my phine and sent Seph a quick message, I grabbed random clothes na mahahawakan ko at isinuot na. I grabbed my phone at sinabi "Tara na"

"Bilis bilis" sabi ni mama at umalis na kami, throughout the car ride, kausap ko si Seph at sabi niya pupunta daw siya. I told him na magpahinga lang siya pero sabi niya kailangan niya pumunta dun. "Andito na tayo"

Bumababa ako at pumasok sa loob, si Mama yung kumausap sa pulis, "Nagpapahinga po sa loob yung anak niyo mam. Magsign lang ho muna kayo dito at saka na po tayo magusap" sabi nung pulis and I sat down. "Ian!"

"Seph.." sabi ko, "Ano asan na si Mar?" tanong niya sakin, "Nagpapahinga. Aasikasuhin pa ni mama lahat jaya pabayaan na muna nating matulog" sabi ko and laid my head on his shoulder.

After a while, nakuha na namin si Mariko, she ran towards us crying and held me tight, kakargahin sana ni Mama si Mariko until I slapped her hand away, "Ian calm down.. Isasakay lang siya sa kotse" sabi ni Seph

"Right.. Sorry." sabi ko and loosened my grip on her, "Ian sakin ka na sumabay" sabi ni Seph at inakbayan ako, "Sige.." at nagtungo na kami sa kotse, "Magpahinga ka lang jan.. Gigisingin na lang kita if andun na tayo"

After hearing those words I made myself comfortable on the car seat, almost falling asleep as soon as I did knowing na pagkagising ko, nasa bahay nako at andun na yung kapatid ko. No more stress about her whereabouts.

"Ian, andito na tayo" I woke up, nakita ko si Seph at nginitian niya ko. He went out first before opening my door and helping me. "Kumalma ka ng onti, wag ka masyado excited baka madapa ka" sabi niya at nilock yung kotse, "Let's go"

Umakyat na kami at nakita ko si Mariko na pinupunasan ng tita ko. My body acted on its own. Nagiging over protective ako and I'm aware, pero hindi ko mapigilan yung sarili ko.

"Ian!" sumigaw si Seph, "Kalma lang" sabi ni Seph, everything was now clear. Natapon yung tubig na ginagamit ng tita ko at nasaakin si Mariko. "K-kuya?" tanong niya and I coukd tell she was startled. "Ian magpahinga ka muna. Seph please."

"Sige po.. Ian tara" sagot ni Seph kay mama. "Sige." sabi ko at pumasok na sa kwarto. "Ian... Okay ka lang?" tanong ni Seph at sinara yung pinto. "Yeah.. I'm just.. Scared."

"I'm here.. Labas mo lang yan" sabi niya at tinabihan ako, he hugged me tight burying my face in his neck. "I feel na.. If I don't hold her mawawala na lang siya bigla.. I'm so scared.." I cried, "Sshhhhh..."

He stroked my hair, calming me down. I'm really thankful kay Seph. He knows me, at naiintindihan niya ko. Nakikinig lang siya every time na may problema ako. I love him.

But I'm scared na.. Once I say those three words it'll be the end. Baka umalis siya. At di ko alam kung pano ko ihahandle yun. I want him to stay.

"Don't leave me Seph..."

"I won't leave.. Andito lang ako.. I promise."

Yellow Hearts|| Yanyan de JesusXJoseph CuatonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon