I'm Captured

Chapter 1: Coffee Shop

Paris, France

Whine’s POV

“Life is an endless battle between your heart and your mind.

What your mind says, your heart won't obey. Sometimes, the heart just wants what it wants.

They always contradict like fire and ice. Like a bitter sweet love story.

A positive and negative energy, I guess.” I wrote those words on my diary.

“I guess this is my entry for today.” I said to myself while looking at the words that I wrote. I closed my diary and humiga sa bed ko. Nakakatamad naman ang araw na ito. Wala akong magawa kundi magsulat lang ng kung ano-anu sa diary ko. Mas mabuti pa ngang umuwi na lang ako ng Pilipinas magugulo ko pa si Liam doon. Ang boring na dito sa Paris sana kasi nandito ang girls ko eh pati na din ang mga kapatid ko. Di siguro magiging boring ang Paris pag nandito sila. Nahinto ang pag-iisip ko noong biglang nag ring ang phone ko. Napaka unusual naman ata at may tumatawag saakin.

I looked at the caller ID before answering the call.

Calling Glaiza :* <3.....

Hala at bakit napatawag ang shungang bestie ko?? At sa viber pa talaga? Wala sigurong load para pang international call. HAHAHA. Ang sama ko talaga.

“Hello Bae.” I greeted her with my sweetest voice.

(Bae ka dyan! Turn on your camera sweet pea.) Sinabi niya kasi naka on ang camera niya. Makikipag video chat pala siya. I turned my camera on.

“What the hell is that outfit Whine?” Sabi ni Glaiza.

(I’m at home! What’s wrong with that?) Tinaasan ko siya ng kilay. Tinaasan naman niya ako ng kilay.

“Di mo lang kami nakita ng ilang buwan Whine at ganyan na ka haggard ang mukha mo.” Narinig kong sabi ni Ninya.  She's walking  towards Glaiza’s direction.

(Eh kasi.. Wala naman akong magawa dito and I don’t feel like going out of the house kaya ganito. Namimiss ko na kasi kayo kaya haggard na ako.) pagbibiro ko sa kanila.

“You missed us? Seriously? Di halata Whine.” Yan said sarcastically.

(Oo namimiss ko na talaga kayo. Seryoso. At bakit kayong tatlo magkakasama?)  tanong ko sa kanila. Ngumiti naman sila ng nakakaloko.

“Get up from that filthy bed of yours or we’ll get you out of there.” Sabi ni Glaiza. What?? Ano daw?

(You’re not telling me that you girls are here?) pasigaw kong tanong sa kanila. Ngumiti naman sila ng nakakaloko at tumango.

(OMG!!!) napatalon-talon ako sa bed ko.

“Wag ka ngang magtatalon diyan Whine na para kang bata.” Ninya said.

(Shut up Ninya! Masaya lang ako.)

“Masaya or nagsasaya-sayahan?” hirit naman ni Yan.

(Urggh! You guys are ruining my mood!Uwi na lang kayo sa Pilipinas. Nakakainis) sigaw ko sa kanila at umupo sa bed ko. I wonder kung bakit ko sila naging kaibigan? Napaka straightforward kasing magsalita. Sabagay blunt din naman ako.

 I was shocked when the door swung open and they entered my room. Hinila nila ako palabas ng kwarto. What the hell? Paano nila nalaman kung saan ako nakatira at paano sila nakapasok?