საბედისწერო ღამე

სიყვარული

-ნუ გეჩინია, ჩემი არ უნდა გეშინოდეს._ ესღა უთხრა და ისევ დაწაფა ანიტას ბაგეებს. ქალმა ხელები მორცხვად დალაგა მამაკაცის მხრებზე და კომფორტულად მოეწყო. გიორგიმ ხელი დაავრო ანიტას და სამზარეულოს მაგიდაზე შემოსვა. მის ზურგზე ხელებს დაასრიალებდა და ცდილობდა მაქსიმალურად ესიამოვნებინა ქალისთვის. ტუჩები ნალნელა ყელისაკენ ჩააცურა და ახლა ყელის დაგემოვნებას შეუდგა. ანიტამ ვნებით გაჟღენთილი ბგერები ვერ დამალა, რაც ბაგრატიონს საშინლად სიამოვნებდა. უცებ აუტაცა ქალის სუსტი სხეული, წელზე შემოისვა და ოთახისაკენ წავიდა. საწოლთან მისულმა ფრთხილად ჩამოსვა ქალი ძირში და ხალათის გახსნა დაიწყოო. ნაზად და მტანჯველად მოაშორა ხალათი და მას პენუარიც მიაყოლა. ქალის ლამაზი სხეულის დანახვაზე სულ გადაირია, სწრაფად მოიშორა ზედმეტი მატერია და საწოლზე გადაინაცვლენ. ანიტას მხოლოდ ვნებით გაჟღენთილი კვნესა შეეძლო. ეს გიორგი სრულიად განსხვავდებოდა იმ ძველი გიორგისგან. ადრე თუ ცდილობდა, რომ მხოლოდ საკუთარი თავი ესიამოვნებინა ახლა ანიტაზეც ფიქრობს. ნელა და სასიამოვნოდ ეხება მის სხეულს და მოძრაობს მასში. სიამოვნებიდ მწვერვალზე მყოფებმა მოწყვეტით დაეცენ საწოლზე და სუნთქვის დარეგულირებას ცდილობდნენ. გიორგიმ გადახედა თვალებ მიბინდულ ქალს და ჩაეღიმა, მისკენ მიჩოჩდა და ქალს ხელი გადახვია.

-მიყვარხარ._ ჩასჩურჩულა ყურში. ანიტამ თვალები გაახილა, თავზე წამომდგარ კაც შეხედა შემდეგ ფრთხილად წამოიწიადა მოწყვეტით აკოცა ბაგეზე.

-მეც მიყვარხარ._ ჩუმად ჩაიჩურჩულა მანაც.

^^^

რამოდენიმე საათი საწოლში გაატარეს და ერთმანეთს ეალერსებოდნენ. ადგომის სურვილი არ ჰქონდათ არცერთს მაგრამ ბოლოს ანიტამ ძალიან მომშივდაო მოიმიზეზა და გიორგის დაუსხლდა ხელეებიდან. დანაყრდნენ და ბავშის წამოსაყვანად წავიდნენ.