Still the One

Chapter 28

Sana ay handa kayo para sa chapter na ito. HAHAHA I put a lot of effort for this chapter so I hope you will like it. also, don't forget to leave you thoughts about this chapter. 

Enjoy reading. R♡RW!

CHAPTER 28

NAKAKABINGI katahimikan ang bumabalot sa loob ng silid ng binata. Tunog lamang ng orasan ang bumabasag sa na kaka bingi katahimikan.

He stares at the ceiling for quite a while now. Hindi parin ito maka paniwala sa mga nagyaya. Parang isang bangungot na pa ulit ulit siyang hinahabol.

Tila mga kunehong nag tatalunan sa isip niya Stage 3 Brain Tumor. 50 / 50 chance of living.

Hindi nito maiwasan mapa luha muli ng ma alala iyon. Akala niya at may pag asa pang makita niya ang dalaga ngunit ngayon, wala na ito.

Kahit anong kumbinsi niya sa sarili ay hindi niya magawa. Pinag sisihan niya hindi niya ito nagawang mahalin bago ito mawala. Huli na siya at kay langan niya harapin ang katotohanan.

He puffed a breath at tumayo na mula sa pag kaka higa. He groan in pain when his head hurts like hell. Wala pa itong maayos na tulog. Wrong. Hindi pa ito natutulog.

Kaarle's gone. He felt a pang of pain in his chest. Tila pa ulit ulit na sakit ang nararamdaman nito. Mahigpit nitong hinawakan ang dibdib nito. Tumingala ito sandali at ipinikit ang mga mata.

Nakakabingi ang katotohanan na wala na ang dalaga. Wala na si Kaarle.

Hindi maiwasan mapa isip ni Dom, to be honest wala siyang ibang inisip sa mga nagdaang araw kung hindi si Kaarle at kung ano ba talaga ang nararamdaman niya para dito.

Unti unti na siyang na huhulog dito kahit na alam niyang unti unti narin itong sumusuko sa kanya. He can't wait for that moment when he could finally tell her that he already fell in love with her — kung hindi lang ito nawala.

Please, calm down. Aniya sa sarili. Huminga ito ng malalim. Makalipas ang ilan minuto ay naka ramdam na ito ng pag ayos ng pakiramdam kaya't tumayo na ito upang mag ayos sa pag pasok.

Sa kabila ng labis na pagka lito, patuloy parin ang buhay niya. Hindi siya ma aariing sumuko ngayon, lalo na at malapit na siyang maka tapos. Gusto niyang sa susunod na magkita sila ng dalaga ay maipag mama laki nitong isa na siyang Inhinyeryo.

DAPIT HAPON na ng maka tapos ito sa pinapasukang kumpanya para sa kanyang OJT. Buong araw ay lumulutang ang utak niya at tila wala sa kanyang sarili.

Maka ilang beses rin siya na sigawan sa opisina dahil sa tambak na trabaho sa kanya na hindi niya ma tapos tapos dahil sa wala siya sa konsentrasyon.

Stress na stress na siya sa buhay niya, at ngayon ay dumagdag pa ang kanya OJT. Nag kakanda patong patong na ang problema niya. Can this day get any worse?

Natiligan ito ng maka tangap ng mensahe mula sa group chat nilang mag ka kaibigan.

From: FOURnever

Maddison Abigail Mendez: Nasaan ka na Dom?

Cliffton Zachary Santos: Kanina pa kami nag iintay dito. Malapit na kaming patayin sa tingin ng mga tao dito dahil hindi parin kami umaalis.

Devan Oliver Montero: Otw na.

Maddison Abigail Mendez: Baka naman gusto mong bilisan? Para kang babae.

Devan Oliver Montero: Malapit na sandali lang.

Hindi na niya hinintay na maka sagot ito at pinatay na niya ang telepono at nag patuloy na sa pag mamaneho. At makalipas ang ilan minuto ay naka rating na rin siya sa usapang lugar nila. Ma ngilan ngilan nalang ang tao sa loob ng cafe dahil sa nag gagabi narin.