Chapter 26

931 76 66
                                    

Happy reading my dear readers. I hope you will like it. Don't forget to vote and comment down your thoughts.

RRW!

CHAPTER 26

DAYS TURN into weeks, into month. The first month of the second semester came and gone. And so as Kaarle, hindi na muli siyang nakita ng mga kaibigan.

Araw ng sabado at maaga nagising si Dom. May usapan sila mag kakaibigan na mag kikita kita upang hanapin ang kaibigan.

Sa bawat gabi ay naka gawian na ni Dom na silipin mula sa bintana niya ang bahay nila Kaarle. Ngunit tulad ng dati sa mga naka lipas na linggo ay madilim iyon ay mukhang mga ka katulong lang naka tira.

Ng minsan ay nagising siya sa ingay ng busina ng sasakyan mula sa labas. Kahit na inaantok ay pinilit ni Dom na tumayo at tingnan kung sino iyon.

Laking gulat niya ng makita ang mga magulang iyon ni Kaarle. Agad naman napa baling ang attention niya sa orasan. 12:12 am.

Gusto man sana niya kausapin ang mga ito at itanong kung nasaan ang kaibigan ngunit gabi ng masyado at alam niya pagod ito sa kanila trabaho. Being a doctor isn't easy.

Kinabukasan ay maaga siya gumising, umaasana na maabutan pa niya ang mga magulang ng kaibigan.

Agad siya nag hilamos at wala ng tingin tingin pa sa salamin ay lumbas na agad ito at nag door bell.

Naka ngiti niya sinalubong ang mayordoma. "Maganda umaga po Nay. Nandyan pa po ba sila tita?"

"Ay nako iho, kagabi ng umuwi sila ay hindi rin nag tagal at agad rin umalis." Imporma sa kanya ng matanda.

Dom just sighed. "Si Kaarle po Nay? Asan po siya?" He said with his begging eyes.

Nginitian lang siya nito gaya ng dati kapag tinatanong niya ito. Ngunit at mga ngiti nito ngayon ay may mga lungkot.

"Wag ka mag alala. Babalik din siya. Babalik si Kaarle ang alaga ko."

"Sana nga po Nay. Miss na namin siya. Umalis siya ng walang paalam." Aniya dito at pilit na ngumiti.

"Sige na Iho, ma una na ako at may gagawin pa ako."

"Sige po Nay. Salamat po ulit." Aniya sa matanda.

Hindi mawala ang mga tingin niya sa mga mata nitong may lungkot. Ng pasara na ang pintuan ay hindi naka takas sa kanya ng mga luhang tumatakas sa mata ng Mayordoma.

PINAG masdan ni Dom ang mga tanawin sa labas. Mountain and tall trees are all over the view indicating that they are close.

It's been an hour and half mula ng nag byahe sila patunong sa rest house ng kaibigan. Minsan na silang nag punta mag kakaibigan dito para mag bakasyon.

It brings me back good memories of this place, never forgotten. It's been years since I was here. Good memories and friendship were built in this place....

But now... Maybe they will find Kaarle here... just maybe.

"Tingin ninyo ba makikita natin si Kaarle dito?" Pag basag ni Maddison sa katahimikan.

"Sana... Oo umaasa ako ma kikita natin siya. Alam ko hindi niya tayo iiwan ng basta basta." Aniya.

"Be positive, Babe. Ma hahanap natin siya." Sabi naman ni Zac.

Kahit na si Zac na pala biro ay naging seryoso rin simula ng mawala na parang bula si Kaarle.

All of them are worried of their friend.

Still the OneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon