Tears Of The Killer

Chapter 3

Wala parin ako sa sarili ko ng maka uwi na kami sa apartment. Puno ng dugo ang damit kung suot pati narin ang katawan ko.

''Maligo kana doon.''ani niya sabay turo ng banyo.

Hindi ko na naman na pigilan ang sarili kong pumatay. Ganon talaga ang nangyayari sa akin pag may nag udyok sa akin. Kaya nga ayaw kung magalit dahil sa oras na hindi ko mapigilan ang sarili ko dadanak talaga ang dugo. Hindi lang talaga ako maka paniwala sa nangyari kanina. Napatigil ako ni hambog most of the time kasi kung sino yung gustong pumigil sa akin na sasali sa hukay.
For sure mababalita yon sa TV ang nangyari kanina. Hays minsan talaga naiinis ako sa sarili ko pati nga ako eh hindi ko na kilala ang sarili ko.
Nge wala nga pala akong pamalit dahil lahat ng damit ko sa bag ay puno ng dugo. Buti na nga lang at nasa gitna ng damit ko ang mga importanting gamit ko.
Lumabas ako ng naka bathrobe kay Mr. Hambog ata to pareho ng amoy niya eh.

''Here you can use it.''ani niya sabay abot ng kulay puti niyang damit at boxer short.

''Salamat.''pasalamat ko.

''Ano nga pala ang pangalan mo.?tanong ko. Kung kanina ay gusto ko siyang patayin ngayon ay subrang gaan ng pakiramdam ko sa kanya. Kahit naman may ka gaspangan ang ugali niya. Siguro ganon lang talaga siya, pero hindi naman talaga masama ang ugali niya dahil kahit saang angulo tignan., pinigilan nga niya ako sa balak kung pagpatay sa limang lalaki kanina eh.

''Just don't asked my name.''

Basa ang buhok niya siguro na ligo then siya dahil sa dugong dumikit sa damit niya. Naka suot lang siya ng pantalon at doon ko lang na pansin na may tattoo pala siya. Isa itong uwak na naka tungtung sa buwan. Ang ganda pala ng katawan niya kahit midyo may ka payatan siya. May apat siyang maliit na abs ok lang naman yon maganda ngang tignan eh. May tattoo din pala siya sa palapulsuhan niya banda isa itong bilog ns may maliking bituin sa gitna. I think simbolo yon ng isang gang. Ang astig niya pala kung kasali siya sa mga gangster.

''Bakit ayaw mong sabihin ang pangalan mo.? Ang unfair naman ata sinabi ko yung pangalan ko, ako si Angel Demonice Perez wala akong kinikilalang mga magulang. Si auntie yung nagpalaki sa akin. Pero pinalayas niya ako dahil muntik kung mapatay ang asawa at anak niya. Pumunta ako dito sa Manila para hanapin ang mga magulang ko dito daw kasi naka tira ang mga yon.''

''Do you think I want to hear your story.?''kunot noo niyang tanong ''So ganyan kana talaga isang killer.? Baka kaya ka iniwan ng pamilya mo dahil sa ugali mo. ''

Kinuyom ko ang mga kamao ko gusto ko siyang bugbugin hanggang sa sumuka siya ng dugo. Pero pinigilan ko lang ang sarili ko dahil siya lang ang taong nagpa kalma sa akin. ''Siguro kaya ayaw mong sabihin ang pangalan mo dahil ang pangit nito. Hambog na lang ang tawag ko sayo total bagay naman sayo.'' ganti ko ''mukha ka naman kasing hambog kung maglakad ka para bang pagmamay-ari mo ang lahat. Tas kung magsalita ka parang ikaw yung masusunod.''

''Anong sabi mo.?''asar niyang tanong napa ngite na lang ako ng wagi. Mukhang maliit lang talaga ang pasensiya niya at arrogante. Para siyang bulkan na kahit ano mang oras ay bubuga na ng lava.

''Wala.''ngite kung sagot ''may palanggana kaba.? Lalabhan ko lang sana yung mga damit ko na nadikitan ng dugo.''

''Tsk bakit kaba naghahanap ng iba may washing machine naman. ''

Napa kamot na lang ako sa batok ko. Kaya nga ako naghahanap ng palanggana dahil hindi ako marunong sa washing machine.

''Turuan mo na lang ako kung paano.''

''Fine follow me.''

Buti na lang at tinuroan niya ako. Madali lang pala maglaba pag washing machine yung gamit tapos may dryer's pa. Siguro mayaman tong si Hambog kasi amg ganda ng mga gamit niya naka aircon pa nga eh. Siguro anak mayaman siya sa klase ng pananamit at balat niya mahahalata mo talagang sunod sa luho siya. In short brat.
Buti na lang at hindi kulay puti ang bag ko kung di mahihirapan talaga akong tanggalin yung dugo.