Müzik Kutusu / Texting

0.9

Medya: Çağan, Melodi, Beliz ve Eser. Yana kaydırarak bölüm şarkısını dinleyebilirsiniz :)

"Seni öpüyor gibi bir şey şarkı söylemek.."

Eser'in beni acil çağırmasıyla evden çıkmış ve kapısına gelmiştim. İçeriden sesler gelirken kapıyı çaldım.

"Yardımına ihtiyacım var!"

Kapıyı açtığı gibi bana doğru bağırırken kaşlarımı çattım. "Niye bağrıyorsun salak?"

İçeri geçtiğimde evin bir hayli dağınık olduğunu görmem yüzümü buruşturmama sebep olurken yerdeki kıyafetlerden adım atamıyordum.

"Nasıl daha romantik seni seviyorum diyebilirim şimdi?"

Kulağındaki telefonla odasına giderken kaşlarım çatılmıştı.

"Kiminle konuşuyorsun?"

"Seninkiyle."

Dolabını karıştırıp kıyafetlerine bakarken gözlerimi kocaman açıp koluna vurdum.

"Benimki değil!"

Fısıltıyla bağırdığımda beni takmamış ve telefonu omzuyla kulağının arasına sıkıştırıp kıyafetlerine bakmaya devam etmişti.

"Dinliyorum ben seni kanka söyle."

Çağan'ı dinlerken kollarımı göğüsümde bağlayıp onu izlemeye başladım. Bu ultra heyecanından anladığım kadarıyla Beliz'e duygularını açacaktı.

"Helalim ol mu diyeyim?" Duraksayıp konuşurken bana döndü.

"Çağan sana hiç helalim ol dedi mi?"

Gülerek başımı iki yana salladım.

"Lan oğlum bana niye saçma sapan taktikler veriyorsun? Sen ne diyorsun da Melodi'nin ağzı kulaklarına varana kadar gülüyor, onu söyle bana."

Gülmeyi kesip sinirle fısıldadım.

"Gülmüyorum Eser!"

Dediklerimi umursamayıp elindeki tişörtü bana gösterdi.

"Nasıl?"

"Bok gibi, güzel durur giy."

Sahte gülümsememle konuştuğumda cıkladı.

"Senden hiç hayır gelmez.. Yok, sana demiyorum."

Telefon konuşmasına geri dönerken yerdeki tişörtleri yüzümü buruşturarak toplamaya başladım. Canım arkadaşım ütü yapmayı beceremediği için bunların hepsini ütüleyip dolabında asmıştım ve onca emekten sonra hak ettikleri yer kesinlikle halının üzeri değildi.

"Seni geberteceğim, Eser."

Kendi kendime söylenerek tişörtleri toplarken Eser konuştu.

"Al konuş iki dakika, şunları deneyeceğim."

Uzattığı telefonla gözlerim kocaman açılırken başımı iki yana salladım.

"Ben konuşamam.." Fısıldayarak konuşmama inat telefonu elime tutuşturdu ve beni odasından çıkardı.

"Allah belanı versin.."

Derin bir nefes alıp telefonu kulağıma koydum.

"Şey, selam.."

"Selam.." Duyduğum sesle kalbim hızlanırken birkaç saniye ses tonunun ne kadar güzel olduğunu düşünmeden edememiştim.

"N-nasılsın? Orada havalar nasıl? Ankara için güneşli diyorlar ama."