SİYAH MELEK

-I-😈

Bölüm:2 Kabus gözlü adam

Etrafıma bakıyordum sadece bakıyordum çünkü o kadar rezildim ki elimden hiç birşey gelmiyordu.

Gelen geçene bakıyordum haliyle onlarda bana bakıyorlardı ama farklı sanki acıyorlarmış gibi

Haketmemiştim.

Ilk defa bu kadar çok çaresizdim ikk defa yıkılmışım.

Laf ettirmediğim adım yerlerdeydi.
Ben ilk defa korkuyordum güçlü değildim acınasıydım .

Hava kararmaya başlıyordu birazdan da yağmur yağacaktı hava bu şiddetli yağmurun habercisiydi.

Daha fazla oturmak istemiyordum kaldırımda daha fazla o insanların ucube bakışlarına maruz kalmak istemiyordum.

Ben ASIL'dim.

Hafifçe yağmur atıştırıyordu. Yağmuru hep severdim küçükken havanın da ağladığını düşünürdüm onun için de hep yağmuru severdim.

Arkamdan gelen sesle düşüncelerimi rafa kaldırıp ilgilenmem gereken yere doğru döndüm.

"Ne vardı kardeş "

Adam sırıtarak cevapladı

"Duyduğunu düşünüyorum "

Adam bana yardıma ihtiyacın varmı diye seslenmişti yardıma tabikide ihtiyacım vardı fakat bqna yardım edecek kişi erkek olmayacaktı.

"Duydum ve cevaplıyorum hayır yok"

Adam beni baştan aşağı süzdü ve gözlerini gözlerime dikerek

"emin misin burdan pek öyle gözükmüyorda"

Kafamı yere eğerek kendime bir bakış attım ayağımda parmak arası terlik üzerimde yirtik siyah bir tişört ve altımda da siyah kısa şort gerçekten kendimden tiksindim. Her ne kadar ailemi sevmesem de parasını seviyordum ve yaşıtlarımın giydiklerinin daha güzellerini ve pahalılarını giyiyordum.

Ama gelin görün ki bugünden itibaren gidicek bir evim bile yoktu.

"Eminim hadi şimdi yol al"

Adama sinirli bir şekilde tısladığım da bana kınayan gözlerle bakıp arkasına dönüp uzaklaşmaya başladı.

Yağmur şiddetini artırmıştı ve deli gibi üşüyordum. Ve üstümdeki kıyafetler sağolsun hiç bir boka yaramıyordu.

Sikeyim ben böyle hayatı.

Arkamı dönüp baktığımda adamın orada arabasının önünde beklediğini gördüm tek çarem yanına gidip yardım istemekti.

Yoksa bok yoluna gerçekten gidecektim.

Adamın yanına hızlı adımlarla ilerleyip yardım istedim.

"Biraz önceki kaba davranışım için kusura bakma şimdi bana yardım edebilirsen gerçekten mutlu olurum "

Adam kafasını imalı şekilde salayarak arabayı binmemi işaret etti .

Eee bende dünden razı olduğum için arabaya bindim ve yola koyulduk.

Nereye gittiğimizi bilmiyordum bildiğim tek şey artık gerçekten de beklediğim şeylerin gerçekleşmiceğiydi.

Ölsem yerim kimsesizler mezarlığı hayatta kalsam yerim sokak beynim durmuştu.

Şuanda tek istediğim şey ağlamaktı hemde canım çıkasıya kadar ağlamak istiyordum.

Ama yanlızken, birinin yanında ağlayıpta kendime güçsüz dedirtmezdim.

Düşüncelerimden çıkmamı sağlayan büyük bir fren sesiydi neyin nesiydibu böyle kafamı kaldırıp baktığımda siyahbir minibüsün önümüzü kestiğini gördüm.

Ne oluyordu allah aşkına.

Yanimda ki ismini bile bilmediğim adam çoktan arabadan inmişti önümüzü kesen arabanın yanına ilerliyordu.

Arabadan inip bende arabanın yanına gitmek için adımlamaya başladığımda aşına olduğum ses kullarıma doldu.

Silah sesi

Bana yardım eden adama camdan bir el ateş etmişlerdi ve adam yerde kıvranarak acı çekiyordu.

Kafamı kaldırıp baktığım da siyah takım elbiseli bir kaç adamın bana doğru geldiğini gördüğümde vurulan adamın şokundan çıkıp arkama bakmadan koşmaya başladım

Aklım almıyordu lan ben daha on yedi yaşındaydım ama bu çektiklerim yaşıma göre çok fazlaydı.

Hemde çok

Güçlü dururum yıkılmam demiştim ama
Yolun sonuna geldiğimin farkınada varmıştım.

Ben güçsüz aciz biriydim ben gerçekten de lanetliydim tıpkı babamın bana dediği gibi.

Lanetli asıl

Kollarıma sarılan kollarla beynimden vurulmuşa dönmüştüm .

Bu kadar kısamıydı benim yolumun sonu.

Çırpınmicaktım yolun sonuna sakince gidecektim.

Adamlardan biri beni sürükleyerek siyah minibüsün yanına doğru götürdü amaçları neydi anlamamıştım ama ölümüm yakındı.

Arabanın içine beni bir yastıkmışım gibi firlatıkların da kolumun acısıyla ağzımdan bir inleme çıkmıştı

Piç herif canımı yakmıştı.

Kafamı kaldırıp baktığımda yakışıklı ve bir o kadar genç biri vardı karşımda bal rengine çalan gözleri o kadar sinirli bakıyordu ki kalbimde bir sızı oluştu.

Ben dahq ne olduğunu anlamadan beni arabaya fırlatan adama doğru silahını uzatip kafasına bir el ateş etti.

Saliseler içinde gelişen olaykar psikolojimi daha çok bozmaktan başka hiç bir boka yaramıyordu.

Karşımda rahat bir şekilde oturan adama gözlerimi dikip dikkatlice baktığım da gözlerinin bana tanıdık geldiğini fark ettim.

Kafasını vücudunu bilmem ama gözleri bana çok tanıdık geliyordu bu gözler benim kabusumdu bu gözler benim sonumdu bu gözler benim aradığım herşeye sahipti.

"Kimsin sen "

Sorduğum sanki çok zor bir soruymuş gibi sadece susmakla yetindi.
Oda benim gibiydi sadece bakıyordu

Oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi ve ellerini saçlarıma doladı ve kulağıma yaklaştı.

"Ben küçüğüm senin istediğin herşeyi verecek olan adamın ta kendisiyim"

Sözlerinin verdiği şokla adama bakacağım zaman boynuma yediğim iğneyle bedenim donup kalmıştı.

Bende benim sonum olacak gözlere sahip olan adamın kucağına yığılıp kalmakla yetindim.

Sa bebeklerim umarim beğenmişsinizdir.

Okuyup yıldızımın karınıni doyuran herkese tanksss

♥️