SİYAH MELEK

-L-👑

Bölüm 4: Her anını

'Hayır,bırak beni '

Yine o gözler yjne ayni bal rengi ateş saçan gözler.

'İster kabul et ister etme küçüğüm seni yanıma alacağım '

Vücudu yoktu yada saçı dudakları sadece gözleri vardı karanlık bir odada karşımda parlayan bal rengi gözlere bakıyordum.

Korkunçtu hemde çok

'Asla '

Asla olmayacaktı onun dediği gidemezrim ölüme kendi ayaklarımla gidemezdim.

'Yakında küçüğüm çok yakında'

Tek bir cümle tek bir ağrı

Her gördüğüm de böyle kalbim acıyacak mıydı .

Rüyanın etkisiyle yattığım yerden sıçrayarak kalktım.

Yine aynı rüyaydı, on yaşımdan beri gördüğüm aynı rüyaydı yine korkunçtu yine o güzel gözler vardı.

Düşüncelerimden sıyrılıp etrafıma bir göz attim.

Nerdeydim lan ben

Simsiyah bir yatağın tam ortasında beyaz bir elbiseyle yatıyordum ve her yer siyahtı duvarlar pencereler kapı kıyafet dolabı halı herşey siyahtı ben se bu siyahların içinde ki tek beyazdım.

Siyah her zaman en sevdiğim renk olmuştu herşeyiyle ama beyazı asla kabullenemezdim .

O saf ve temiz bir renkti ben kaldıramazdım o rengi .

Kapının sesiyle o tarafa döndüm ve içeriye giren kişiye baktım.

Bal gözlü adamdı.

Kendimi toparlayıp ayağa kalktım ve tam karşısına dikildim.

"Burası neresi, ve benim burda işim ne "

Sesimi yükselterek söylediğim cümleler üzerine adamin bal rengi gözleri gitmiş ejdarha gibi ateş çıkan gözleri gelmişti.

Ürkmüştüm.

"Birincisi küçüğüm sesini kıs ikincisi ise buraya alışsan iyi edersin artık buradasın "

Küçüğüm, bu kelime bana nerden tanıdık geliyordu.

"Sorduğum soruya cevap ver burası neresi Ayrica neden buraya alışmam gerekiyor bide kimsin sen"

Ben cevap vermesini beklerken beklemediğim birşey yaptı ve beni yatağa doğru itti.

İtilmemin verdiği hızla kolum acımıştı.

Ne salak adamlardı bunlar böyle

"Uslu dur canını yakmıyim şimdi, birazdan yemek için seni çağıracaklar aşağı geliyorsun ve seninle konuşuyoruz küçüğüm "

Emirlerini saydırıp giden mal adama göz devirmekle yetindim.

Siz şimdi neden bu kadar sakin kaldığımi falan soruyorsunuzdur hemen soyliyim başıma bir sürü dert varken kalcak yerim yokken napabilirim ki tabiki de uslu durucam zaten benimle konuşup bırakacaklar .

Beni tutcak halleri yok ya!

Kapının kulpunu aşağı indirip koridora çıktım.

Bu ev neden bu kadar siyahtı allah aşkına siyahı severdim hatta butun kıyafetlerimin siyah olduğunu söyleyebilirim.