បុរសមាឌតូចសក់វែងអន្លាយត្រឹមចង្កេះរលោងរលាស់អង្គុយសិតសក់នៅមុខកញ្ចក់មួយ មើលមុខខ្លួនឯងនៅក្នុងកញ្ចក់ទាំងញញឹមស្រស់ ។
«ព្រះអង្គម្ចាស់»សេនាដែលយាមនៅខាងមុខទ្វាស្រែកហៅ
«និយាយមក»ជុងគុក ទម្លាក់ក្រាស់នៅលើតុហើយបែរទៅមាត់ទ្វាដើម្បីស្តាប់ឲ្យបានច្បាស់
«លោកមេទ័ពគីម បានយកជ័យជំនះបានហើយពេលនេះកំពុងធ្វើដំណើរត្រឡប់មកវិញក្រាបទូល»
«ល្អណាស់ គេមកដល់ពេលណាប្រាប់ឲ្យមកជួបយើង»ជុងគុក លេចស្នាមញញឹមបង្កប់អ្វីម្យ៉ាងនៅលើផ្ទៃមុខស្រស់ស្អាត
«ក្រាបទូល ថ្វាយបង្គំលា»
ជុងគុក ក៏ងាកមើលខ្លួនឯងនៅក្នុងកញ្ចក់ម្តងទៀត រៀបសក់ចុះឡើងឲ្យប្រាកដថាស្អាតឥតខ្ចោះ គ្មានអ្វីគួរឲ្យទើសទាល់ទើងងើបទៅអង្គុយនៅលើគ្រែរង់ចាំមេទ័ពស្រួចនៅក្នុងនគរ។
តុក តុក
«ព្រះអង្គម្ចាស់ ទូលបង្គំគីម ថេយ៉ុង»
«ចូលមក»ជុងគុក ញញឹមរឹតតែស្រស់គ្រាន់តែលឺសម្លេងអ្នកខាងក្រៅ។
ក្រាក
ទ្វាដំណាក់បើកឡើងបង្ហាញរាងខ្ពស់មាំទាំក្នុងសម្លៀកបំពាក់អាវក្រោះសម្រាប់ច្បាំងនៅឡើយ ទឹកមុខស្មើធេងអោន គោរពស្តេចផែនដី។
«យ៉ាងមិចដែរ?ចំណេញឬក៏ខាត?»ជុងគុក លើកជើងគងទាក់ខ្លាធ្វើឲ្យសាច់កំណាត់ដែលឆែកចេញពីគ្នាធ្លាក់ចុះបង្ហាញភ្លៅស្រឡូន.ស បង្អួតភ្នែកលោកមេទ័ពចំពោះមុខ
«ចំណេញក្រាបទូល កងទ័ពយើងនៅសល់300នាក់ ចំណែកពួកគេស្លាប់ទាំងអស់»ថេយ៉ុង និយាយតែមាត់ប៉ុន្តែភ្នែកសម្លឹងមើលភ្លៅរបស់ជុងគុកមិនដាក់ភ្នែក។
«លោកមេទ័ពពូកែណាស់ យើងថាគួរឲ្យរង្វាន់ល្អទេ?»ជុងគុក ច្រត់ដៃទៅក្រោយខ្លួនពើងទ្រូងទៅមុខ សម្លឹងមើលមុខថេយ៉ុងដោយកាយវិការទាក់ទាញ
«ឲ្យតែព្រះអង្គប្រទានទូលបង្គំរីករាយនឹងទទួលក្រាបទូល»ថេយ៉ុង ញញឹមចុងមាត់ហើយដោះអាវក្រោះចេញនិងបន្តទាញខ្សែរអាវពណ៌សនៅខាងក្នុងចោលបង្ហាញទ្រូងហាប់ណែនរួមនឹងក្បាលពោះ6កង់ ដើមដៃពោពេញដោយសាច់ដុំសមជាមេទ័ពស្រួចការពារនគរបាន។
«យករង្វាន់របស់ឯងតាមចិត្តចុះ»ជុងគុក ខាំមាត់ពេលថេយ៉ុងលុតជង្គង់ក្បែរជើងគេ ជុងគុកក៏លើកជើងស្រឡូនស្រឡៅរបស់ខ្លួនម្ខាងដាក់លើស្មារបស់ថេយ៉ុង ត្រដុះលើស្មាគេចុះឡើងធ្វើឲ្យថេយ៉ុងបិតភ្នែកទទួលអារម្មណ៍ត្រេកត្រអាលក្នុងខ្លួន។
«ហិ ហិ»ជុងគុក សើចកក្អឹកអូសចុងម្រាមជើងពីស្មារបស់ថេយ៉ុងដល់ដើមទ្រូងមុននឹងដល់កន្លែងហាមឃាត់។
«ព្រះអង្គ...»ថេយ៉ុង បង្ហើបតិចៗលើកដៃក្រាស់ធំរបស់ខ្លួនអង្អែលលើជើងតូចៗរបស់ជុងគុកដែលឈ្លីចុះឡើងលើភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួននៅក្នុងខោ។
«វារឹងខ្លាំងណាស់» ជុងគុក សើចហើយបន្តអង្អែលវាតិចៗយកជើងទាំងពីរទៅអង្អែលចុះឡើង។
«អា៎....»ថេយ៉ុង បិតភ្នែកងើយក្បាលឡើងទទួលយកអ្វីដែលជុងគុកផ្តល់ឲ្យ។
ថេយ៉ុង បើកភ្នែកសម្លឹងជុងគុកមុននឹងថើបពីចុងម្រាមជើងគេថើរៗអូសឡើងដល់គល់ភ្លៅក្រអូបប្រហើរដែលទើបនឹងងូតទឹករួច បិតភ្នែកស្រូបក្លិនពេញច្រមុះមុននឹងបើកមាត់ខាំតិចៗ បឺតវាឲ្យជាំដុំៗ
«អឹម...ថេយ៉ុង»ជុងគុក ថ្ងួចថ្ងូរងើយក្បាលឡើងលើហើយក៏សម្លឹងមើលថេយ៉ុងនៅប្រលោះជើងខ្លួន គេចូលចិត្តរូបភាពនេះណាស់។
ថេយ៉ុងងើបឡើងរុញជុងគុកថ្នមៗទៅលើគ្រែហើយទម្លាក់បបូរមាត់របស់ខ្លួនលើបបូរមាត់ទន់ល្មើយរបស់ជុងគុក ខាំផ្នែកខាងក្រោមតិចៗប្រលែងអណ្តាតជាមួយគ្នា មើលទៅអ្នកទាំងពីរមានបទពិសោធន៍មិនចាញ់គ្នាប៉ុន្មានទេ។ខណៈមាត់កំពុងជាប់គ្នាថេយ៉ុង យកដៃទាញខ្សែរចងអាវរបស់ជុងគុកទម្លាក់ចុះ ប្រើដៃអង្អែលស្បែក.សទន់ល្មើយអូសចុះឡើងហើយឈប់នៅត្រង់ចង្កេះស្តួចស្តើងកាន់វាជាប់មុននឹងលើកគេឲ្យដេកលើគ្រែស៊ប់ មុននឹងថើបកញ្ចឹង.កគេថើៗ។
«អឹស...»ជុងគុក បិតភ្នែកលើកដៃអោបខ្នងថេយ៉ុងអង្អែលចុះឡើងងាក.កទៅម្ចាងឲ្យគេមានភាពងាយស្រួលលើកជើងគងលើចង្កេះគេជាប់។
«អាស៎ ថេ...»ជុងគុក ភ្លាត់សំឡេងប្រញាប់យកដៃខ្ទប់មាត់ពេលថេយ៉ុងស្រាប់តែបើកមាត់ទទួលយកចុងដោះពណ៌ផ្កាឈូករបស់គេទៅ ប្រើអណ្តាតជំនាញក្រលាស់ជុំវិញនោះ។
«អឹម»ថេយ៉ុង ប្តូរទៅម្ខាងទៀតហើយក្រហឹមដើម.ក ដៃកន្ធែកជើងជុងគុកចេញពីគ្នាប្រើម្រាមដៃកណ្តាលអង្អែលចុះឡើងនៅកន្លែងហាមឃាត់របស់ជុងគុក។
«អឹក...អឺស» ជុងគុក ស្រែកទាំងមាត់ជាប់ជាមួយថេយ៉ុងពេលគេរុញភាពរឹងមាំរបស់គេចូលទៅ។
«អា៎....ហឹម ព្រះអង្គម្ចាស់ពិតជាឲ្យរង្វាន់ដ៏អស្ចារ្យដល់ទូលបង្គំ មែន»ថេយ៉ុង ច្រត់ដៃក្បែរក្បាលរបស់ជុងគុក អោនខ្សឹបដាក់ត្រចៀកគេហើយធ្វើចលនាចង្កេះញាប់ស្អេក។
«អា ថេយ៉ុង»ជុងគុក ស្រែកហៅឈ្មោះគេមិនឈប់លើកដៃអោប.កគេសម្លឹងមើលអ្នកធ្វើចលនាខាងលើឡើងរលាក់ខ្លួន ។
ថេយ៉ុងពេញចិត្តនឹងរង្វាន់នេះខ្លាំងមែនទែន ព្រមទាំងជុងគុកពេញចិត្តនឹងឲ្យទើបអ្នកទាំងពីរត្រូវតស៊ូជាមួយគ្នារហូតដល់ទីបញ្ចប់ដល់ហត់រៀងៗខ្លួន។
