Jeon jungkook ជាសិស្សឆ្នើមប្រចាំសាលា អ្នកណាៗក៏ស្គាល់ ហើយស្រឡាញ់ចូលចិត្តគេដែរ មិនថាប្រុសមិនថាស្រីនោះទេ គ្មានអ្នកណាម្នាក់ដឹងឡើយថាគេមានសង្សារមានតែមិត្តជិតស្និទ្ធិគេម្នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលដឹង ព្រោះគេមិនដែលបង្ហាញជាសាធារណៈ
ម៉ោងសម្រាកjungkook យកសៀវភៅមកទុក នៅក្នុងទូរសាលារៀន ពេលនេះស្ងាត់គ្មានអ្នកណានៅជិតនោះឡើយ សុខៗក៏មានដៃមួយគូរលូកមកឱបចង្កេះគេពីក្រោយ
«អ្នកណា?» jungkook
«គឺបង»???
«jimin?!!!» jungkook
«ហឹម» jimin ថើបកញ្ចឹងកគេពីក្រោយ
«លែងទៅ ខ្ញុំប្រាប់ប៉ុន្មានដងហើយថាកុំមករកខ្ញុំពេលនៅសាលា មិចមិនស្តាប់?!!» jungkook គំហកឲ
«សុំទោស បងនឹកឯងពេក!» jimin
«ហឹម~លែងសិនទៅប្រយ័ត្នគេឃើញ» jimin ក៏ព្រមលែង
«មានការអី?» jungkook សួរគំរោះគំរើយ
«ចេញពីរៀនទៅផ្ទះបងបានទេ បងនឹកឯង!»
«អឺ...ក៏បានបងទៅវិញសិនចុះ!» jungkook
«បាទ!»jimin និយាយទាំងញញឹម លើកដៃjungkook មកថើបបន្តិចរួចដើរចេញទៅ
ម្នាក់នេះហើយpark Jimin ជាសង្សាររបស់jungkook តែគេមិនដែលឲនរណាដឹង ដូចដែលប្រាប់ មានតែមិត្តគេម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ហើយក៏មិនឲjimin ប្រាប់អ្នកណា មូលហេតុ? ក៏មិនច្បាស់ តែjimin ជាអ្នកក្រ ប៉ាម៉ាក់ស្លាប់ចោលតាំងពីតូច ត្រូវរកលុយផ្គត់ផ្គង់ដោយខ្លួនឯង គេស្រឡាញ់jungkook ណាស់តាមទ្រគេរហូត ដូចដែលឃើញអម្បាញ់មិញjungkook តែងតែគំរោះគំរើយដាក់គេ តែគេសាំទៅហើយ ហើយក៏ទ្រាំដោយហេតុផលតែមួយគឺ«ស្រឡាញ់»
ដល់ម៉ោងចូលរៀនវិញjungkook ដើរទៅអង្គុយកន្លែងដែលជាប់មិត្តខ្លួន
«jimin ទៅរកឯងមែកទេ?» taehyung
«មិចក៏ដឹង?» jungkook
«គឺឃើញគេដើរចេញហើយ ឯងក៏ចេញតាមក្រោយ» taehyung
«អឺគឺម៉ោ យ៉ាងមិច?» jungkook
«ឯងតែងតែបែបនេះ គេជាសង្សារឯង មិចក៏ធ្វើចឹង?»
«មិនដឹង!!» jungkook
«គេស្រឡាញ់ឯងខ្លាំងណាស់ ឯងមិនគួរធ្វើចឹងទេ!» taehyung
«បានហើយឈប់និយាយទៅ!» jungkook
«អឺ ឈប់ក៏ឈប់ ហឹម!» taehyung ដកដង្ហើមធំអាណិតJimin ណាស់ ដែលជាមនុស្សល្អត្រូវទទួលបែបនេះ
Skip
End class
Jungkook ចេញពីរៀនក៏ទៅរកjimin តាមសន្យា គេដើរមកដល់ផ្ទះតូចមួយរួចក៏ចូលក្នុង
«jimin បងនៅឯងណា?» គេរួចរកព្រោះមិនឃើញមនុស្ស
«នៅទីនេះ!» jimin មិនដឹងចេញមកពីណា មកឱបចង្កេះគេពីក្រោយ
«លែងសិនទៅ!» jungkook ទាញដៃjimin ចេញរួចអង្គុយលើកៅអីក្បែរនោះ តែjimin ក៏ប្រញាប់លើកjungkook មកអង្គុយលើភ្លៅ
«ធ្វើអីនឹង?» jungkook
«បងនឹកហូរហើយ សុំហើយណា!» jimin
«អឺ...គឺ អឹម!» jungkook ងក់ក្បាលទាំងអឹមអៀន jimin ក្នាញ់ពេកក៏ឱបទៅញីញក់បបូរមាត់នោះ.......
To be continued......
