Чөтгөрийн урхи

1

Би өөрийн сонирхолыг мэдэхийн тулд клуб рүү эмэгтэй хувцаслаад явсан...

Гэхдээ намайг тэнд юу хүлээж байгааг мэдээгүй юм. Яг тэр өдөр яг тэр мөчид би анхааралгүй байснаасаа болоод чөтгөр намайг харж байгааг анзаараагүй юм...

Яг тэр өдөр
       Яг тэр мөч...

Намайг Жон Жонгүг гэдэг.  17 настай. Одоо төгсөх анги. Газар дээрх ганц ихэр мэт эгчтэйгээ хамт амьдардаг. Мөн та нарын мэдэж байгаачлан би эрэгтэй. Гэхдээ би сонирхолоо мэдэхийн тулд клубт эмэгтэй хувцаслаад ирчихсэн байна.

*FLASHBACK*

Би-Энэ яг зөв зам гэдэгт итгэлтэй байна уу? гэсээр сандал дээр суув.

-Тиймээ! Хамгийн зөв зам! нүүрэн дээр михь зураг зурсаар ингэж хэлэв.

Би-Гэхдээ надад тэгж санагдахгүй л байна даа! Би итгэлгүй байна аа! Сэжинаа!

~Сэжин гэж миний хамгийн сайн найз минь, намайг баздаг ганц хүн~

Сэжин-Гуцаа гуц! Эр юм байж чи нээрээ! Зүгээр л миний үгэнд ор!

Би-Зза. гэсээр бослоо.

Сэжин-Чанга хэлээч! Сонсогдохгүй байна шдээ!

Би-ЗЗА!

Сэжин-Мм. Одоо л болж байна. Явъя!

Би-За. Түр байжий! Би юмаа аваадахий!

Сэжин-Наад тарган өгзөгөө түргэн хөдөлгөөч ээ!!!

Би-Зза!

*FLASHBACK*

Гэнэт Сэжин намайг зохиод-Юу вэ? Чи чичрээд байгаа юм уу даа? гээд элгээ тэврээд шоолж эхлэв.

Би-Ү.ү.үгүй з.за!

Сэжин-Хха! Жоохон хүүхэд шиг гэдэг нь! *инээх* Зза би энэ хавиар жоохон ан хийгээдэхье! Bye bye

Тэр ч үнэхээр халуухан шүү! Гэхдээ намайг яаж гүйцэхэв!

Би ийн бодсоор текэн дээр очин юм захиалан ууж сууна. Гэнэт л би анзаарсан. Миний хажууханд сууж буй залуу намайг орж ирсэн цагаас минь ширтсэн. Гэнэт босож ирээд над руу ойртон чихэнд минь-Энд их хүнтэй юм! Хүн багатай газар очвол яаж байна!

Анхны өгүүллэг болхоор сайн дэмжээд өгөөрэй. баярлаа