Чөтгөрийн урхи

6

Өглөө бас л сэрүүлгэний дуунаар сэрлээ. Нүүр гараан угаагаад доош буулаа. Миний таамаглаж байснаар Тэхён явчихаж.

Эгч-Чи сэрчихэв үү? Би яг чамайг сэрээх гэж байлаа.

Би юу ч дугаралгүй хувцасаа өмсөөд,өглөөний цайгаа ууж эхлэлээ. Эгч надад санаа зовсон мэт харсаар байвч би түүнийг тоосонгүй. Удалгүй хоолоон идэж дуусгаад цүнхээ үүрэн сурьгууль руугаа алхалаа.

Яагаад ч юм миний зүрхээр хатгуулж өвдөв. Би тэр Тэхен гэгчийг хэтэрхий их санажээ. Тэр өдрөөс хойш би түүнийг хайсан. Би тэрнийг олсоон гэхдээ дэлгэцний цаанаас... Бас номын дэлгүүрүүдээс... Би удалгүй тэрнийг зохиолч мөн жүжигчин гэдэгийг мэдсэн. Би гэнэт л шанатарсан. Би тэрэнтэй яаж яваад уулзчихсанаа өөрөө ч гайхсан. Тэр чинь хүн болгоны хайртай од. Миний хэзээ ч хүрэшгүй од...

Би тэрнийг хэн гэдгийг мэдсэнээсээ хойш түүний бүх нэвтрүүлэгийг мөн түүний номнуудыг уншиж,үзэж эхлэсэн.

Тэрний хоолой... Намайг байж суухын аргагүй болгосон.

Би түүний хоолойг сонсох болгондоо тавьчихдаг.

Түүний царайг харах болгондоо догдолдог.

Түүний зохиолыг унших болгондоо санадаг...

Түүнийг над дээр хүрээд ирэхийг үнэхээр их хүссэн...

Гэхдээ би тэрнийг миний эгчийн найз залуу болоод ирхийг хүсээгүй...

Удалгүй би сургууль дээрээ ирлээ. Утсаа гарган цагаа харвал нилээн эрт ирсэн байх аж. Тиймдээ гэрт байхдаа түүнийг санаж, гомдож, уулзахыг хүсээд байсан учир өөрийн эрхгүй гэрээсээ түргэхэн гарчихсан.

Удалгүй хонх цохин хичээл эхлэх гэж байгааг зарласан юм.

Би ч дуугуй л сургууль руугаа орлоо.

~~~~~

-Хөөе! Чи чинь яагаад урвайчихсан юм?

Би-...

-Хөөш!!! Жонгүг муу новшоо!!!

Би-Айн! Юм хэлсэн үү? Сэжинаа?

Сэжин-Цуцуцу. Тэр байгааг нь хараад байгаарай. -_-

Би-Яасин?

Сэжин-Өнөөдөр шинээр багш ирж байгаашдээ!

Би-Тэгээд?

Сэжин миний толгойруу нэг сайн цохиод-Мэдрэмжгүй гахай чинь. Юун тэгээд гэж? Гадуур тэр багшийг залуухан хөөрхөн гэж ярьж байна! Чи ядаж тэрнийг уургалах тухай боддогүй юмуу?

Би-Би яалаа гэж тэгдэг юм?

Сэжин толгойруу дахиад нэг цохисноо-Тэнэг минь. Чи тэрнийг алдчихаад дахиад гоншигоод унавал надад л хэцүү байдаг юм байгаа биздээ?!

Би-Б.б.би хэзээ гоншигоносын?

Сэжин- 😑 БУРХАН МИНЬ ТА ЯАГААД НАДАД ИЙМ УХААН МУУТАЙ НАЙЗ ХАЙРЛАЧИХСАН ЮМ БЭ? БИ ЯМАР ГЭМ НҮГЭЛ ХИЙСИЙН?!

Би-Хөөе2! Чи муу хамаг хичээлээ надаар хийлгэдэг байж юу гэнээ?

Сэжин-Хөөе2! Би биеийн тамираа өөрөө хийдэг юм шүү!

Би-Ээ бурхан минь гэж!

Сэжин-Өө чөтгөр мэнь гиж!

Би түүнрүү муухай харахад тэр ч бас надруу муухай харлаа. Бидний бие биелүүгээ муухай харах энэ мөчийг багш эвдэн хаалгаар орж ирлээ.

Багш-За. Сайн байцгаана уу?

Бүгд-Сайн.

Багш-Тэгэхээр өнөөдрөөс эхлэн би та нарыг орхиж жаргалдаа умбана. Харин тэр хооронд та нартай хамт байж зовох хүнийг танилцуулъя.

Сэжин хүчтэй зохин босоод-Багшаа! Та биднийг ингэж дорд үзэж болохгүэ!

Багш-Би хэзээ дорд үзсийн?!

Сэжин-Та дөнгөж сая тойруу утгаар бид нарыг ядаргаатай,дандаа гай дагуулдаг гээд хэлчихлээ шдээ!

Багш-Күэ ер! Би уг нь их намбатай байсан юм. Харин та нарт багшласанаас болж бүр замбараагаа алдаж байна!

Сэжин-Тэгээд тэр чинь бидний буруу ю...

Би Сэжиний амийг даран суудалд нь суулгалаа. Сэжин багш руу "чи үнэхээр азтайдаа амьд үлдлээдээ" гэсэн харцаар харах бол, багш өөдөөс нь "чам шиг юмыг барахтайгаа" гэсэн харцаар харна.

Удалгүй багш-За тэгэхээр та нарт өнөөдрөөс эхлэн багшлах багш гэсээр хаалга руу харлаа.

Багшийг хаалга руу харахад бидэнд багшлах хүн орж ирсэн юм. Тэр цагаан цамцан дээр хав хар хослол өмссөн байх бөгөөд үсээн арагш нь гелдсэн харагдана. Нэг ёсондоо үгээр хэлэхийн аргагүй харагдаж байсан юм.

Түүнийг орж ирэхэд ангийн бүх хүүхдүүд уулга алдан орилолдоно. Тэр дундаас Сэжиний арааны шүлс нь асгарч байлаа.

Гэхдээ хамгийн гайхмаар зүйл нь тэр ЭРЭГТЭЙ байсан юм...