Babam ile şerif annemin yanına gitmeden önce ben gitmek istedim çünkü çok iyi biliyorum annemin cansız bedenini bana göstermeyeceklerini sadece bir kez onu son bir kez daha görmek istiyordum.Kokusunu içime çekmek ve bir daha bırakmamak son kez cansız bedenini görmek onun o güzel sarı saçlarını görmek istiyordum,kumral yumuşacak tenine son bir kez dokunmak.Şeritlerin altından geçtim ve üstüne örtü örtülmüş cansız annemin yanına gittim.Ölmüş olan annemin.Bu berbat bir şey.Böyle bir olay olması berbat bir şey.Ben annemi geri istiyordum.Her yer kandı,her yer onun kanıydı.Titreyen ellerim ile örtüyü yavaşca açtım.Gördüğüm şey...annem...benim annem paramparçaydı.Yüzü paramparçaydı.Büyük açık kahverengi olan gözlerimi açarak on saniye falan şokun etkisiyle durdum ama bedenini görünce ağlayarak çığlık attım.Babam koştu.Annemi gördüğünde,hayatının aşkını gördüğünde şok olmuştu.Bana baktı ve sarıldı.O kadar sesli çığlık atmıştım ki bir an herkesi sağır ettiğimi düşündüm.Babam daha da sıkı sarıldı.Alnımı öptü ama ben gözlerimi annemden ayıramadım.Sadece onun duyabileceği bir sesle:
''Baba,'' dedim.Sonra ona bakarak.
''Bedeni...bedeni ikiye bölünmüş''dedim.Yalnızca çığlık atmamıştım o an.Kendime bir söz vermiştim.Bunu anneme yapanı bulucaktım ve ona bu yaptığından daha fazlasını yapıcaktım.
Her şey bir anda sustu sessizlik oluştu her yer kararmaya başladı.Babam ''Jes'' diye bağırıyodu ama her şey ağır çekim gibiydi.Beni kucakladı ve arabaya koydu.En son arabanın hareket ettiğini hatırlıyorum.Uyandığımda hastanedeydim ve babam saçlarımı okşayarak tam yanımdaydı.Ona bakarak:
''Ne oldu?''
''Sadece bayıldın.''
''Annem, bedeni...''
''Malesef hepsi gerçekti tatlım''
''Kim yapmış olabilir?''
''Sen bunları düşünme''dedi ve üstüme örtüyü örterek ''Sadece uyu ve iyi ol,senden başka kimsem yok unutma.O yüzden iyice dinlen,'' dedi ve yavaşca uykuya dalmamı izledi.
