Bölüm-5

51 5 0
                                    

Arkama döndüm.Romantik bir an yerine aklımda ilk başta ''acaba düşüncelerimimi okudu'' diye bir düşünce oluşmadı değil tabi.
       ''Hayır,gerek yok.Ben yürüye...''sözümü bitirmeden yanıma gelip kendine çekti ve kolumu omzuna doladı.Ağırlığımı ona vermemi ve ayağımın üstüne basmamamı söyledi.Bu sefer aklıma bir şey geldi.Ne aptalım!Benim böyle şeylere ayıracak vaktim yok.Birkaç güne eve dönmüş olucağız ve babamı burda kalmaya ikna etmemde bellirsiz.Kolumu omzundan çektim ve ona dönerek;
       ''Gerek yok dedim sana!''
    ''Fazla inatçı birisin,zoru mu oynamak istiyorsun.Oynayalım o zaman''dedi yamuk gülümsemesiyle.
       ''Zoru oynamak nasıl oluyormuş?''diye sordum alaycı bakışlarımla.
       ''İşte böyle,''dedi beni kucaklayarak.
  ''İndir beni,hemen bırak!'' sinirli gibi diyordum ama yüzümdeki aptal gülümsemeye hakim olamıyordum.
       ''Ne çok konuşuyorsun sen,''
       ''Hey,beni kucaklayan sensin!''
       ''Sanırım pişman olmak üzeriyim,''dedi ve elimle -omzunda taşıyor- beline vurdum.
       ''Ahh,yinede seni bırakmıcam küçük hanım,''
       ''Neredeyse aynı yaştayız!''
       ''Ciddi misin?''
       ''Evett!''dedim kızgın bir sesle.''Ne kadar daha taşıcaksın beni,daha gelmedik mi?''
       ''Aslında şimdi geldik,''
       ''Ah şükürler olsun!'' dedim ve beni küçük bir yere getirdi.
       ''Burasının hastane olduğundan emin değilim,''
     ''Zaten değil bu emekli olmuş iyi bir doktor,'' dedi.O beni taşıdığı için zili ben çaldım.Bizi masum yüzlü,saçları ve gözleri kahverengi kumral bir adam karşıladı.İçeriye girdik.Normal bir eve benziyordu taa ki kilitli bir kapıya gelen kadar.Doktor olan adam kapıyı açtı.İçeri girdik.Küçük bir odada hastane kurulmuş gibiydi.Beni sedyeye bıraktı ve doktor dışarı çıktı.Bana baktı ve yine yamuk gülümsemesiyle gülümsedi.
         ''Neden gülüyorsun?''dedim.
         ''Adını bilmiyorum''
         ''Gerek yok.Zaten muhtemelen bir daha karşılaşmayız,''
         ''Ben yinede beni okula geçiktiren, bana gerçekten bir kıza göre sert vuran ve gerçek olamayacak kadar güzelliğe sahip  kişinin adını öğrenmek isterim,''dedi.Gülümsedim.
          ''Jes,''dedim.
          ''Dean,''dedi ve yaklaşarak ''Sanırım artık okula gitmesem daha iyi olur,''dedi.Güldük.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 08, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İnanılmaz Kasaba.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin