Yıkık Şehrin Kızı

2. Bölüm

Telefon sabırsız çalıyordu. O sırada otobüste yanıma oturmak zorunda kalan çocuk:

-Telefonu açmayacak mısınız?
Sürekli çalıyor.

Dedi şımarık bir tavırla bana bakarak.

-sana ne be sanane otobüste de rahat bırakmadın zaten.

O sırada mola saatinin bittiğini otosbulerimize dönmemiz gerektiğini söylüyordu muavin bey masaya kahve parasını bırakarak otobuse doğru yurumeye başladım.
Arkamdan biri sesleniyordu.

- hey durur musun kulaklığın, kulaklıģını düşürdün yolculuğun kötü geçmesini istemezsin sanırım.

- Ah çok teşekkür ederim.

- otobuse bindik yine cam kenarına ben gecmistim. Bodruma çok az kalmıştı.
Kulaklığımı taktım ve müzik listemden rastgele bir şarkı açtım.

"Istanbul dan evden bezdim
Ülkenin her yerini gezdim.
Aydın İzmir Afyon ve Uşak
En sonra Bodrum...
Orda biraz durdum"

Bu şarkı bana çok iyi gelmişti...
Gözlerim kapanıyordu ve uyuyakalmışım.

(Denizin gözünden)

Kafasını omzuma yaslamıştı. Birinden kaçıyor olmalıydı.
Saçları bir pamuk gibi yumuşak ve sarıydı.
Uyurken bile güzel görünüyordu. En azından uyanıkken asabi ve hırçın durmuyordu. Otobüs bir anda fren yapınca ikimizde ne olduğunu anlayamadık.

Bir araba otobüsün önünü kesmişti.
Ismini bilmedigim kızın gözünde bir öfke gördüm. O güzel yeşil gozlerinden ateş fıskırıyordu sanki...

(Çiçeğin gözünden)

Gelen oydu beni en yakın arkadaşımla aldatan değer verdiğim sevdiğim..
Otobüsün önünde durmuş bagiriyordu:

-Çiçek gel konuşalım lütfen in aşağıya
Çiçek lütfen gel buraya konuşalım her şeyi halledecegim seni çok seviyorum beni böyle bırakıp gitme gel konuşalım herşeyi anlatacağım sana nolur bitanem hadi gel

Ona artık güvenmiyordum ona olan sevgim o gece bitmişti ona karşı hiç bişey hissetmiyordum.
Içimdeki onu bitirmistim. Ölüden farkı yoktu.

Otobüsten hızlı bir şekilde indim:

- Çekil git rahat bırak beni !
Hangi yüzle gelebildin beni nasıl takip edersin uzak dur benden git sevgilinle birlikte olsana defool

-çiçek lütfen konuşalım

- Seninle konuşacak hiç bir şeyim kalmadı benim yüzünü bile görmek istemiyorum şimdi çek arabani git hadi!

Hızlı adımlarla otobuse geri bindim.
Otobüs yanından geçti ve arkada kaldı gittikçe uzaklaştı, uzaklaştı, ve gözden kayboldu.
Işte bu benim ilk zaferimdi
Ondan tamamen kurtulmustum.

- Iyi misin çiçek ?

-iyim de sen benim adımı nerden biliyorsun ki ?

-O adam sana çiçek diye sesleniyordu.

-Anladım neyse onemli bisey değil sadece anlaması gereken bir konuydu ve hallettim

- Bu arada ben de Deniz

- Memnun oldum Deniz

-Bodrum da ne işin var  çiçek ?

-Anneannem var onun yanına gidiyorum. Çok özledim peki ya sen ne için gidiyorsun

-bende babamdan kalan küçük bir arsa vardı oraya bakmaya gidiyorum küçük bir ev inşa edeceğim kendi ellerimle yapacağım bunu

-ne güzel

Deniz iyi bir çocuğa benziyor ama herkese öyle hemen güvenmemek gerekiyor.
Sonuçta sadece otobüs de tanıştık ve belki bir daha birbirimizi hiç görmeyeceğiz.

Ve Bodrum
Huzur a geldim burda kendimi toplayacaģıma inanıyorum burası bana hep huzur veriyor.

Otobüs otogar a gelmişti. O sırada Deniz bana dönerek :

-çiçek numaranı alabilir miyim ?
Belki iyi bir arkadaş olabiliriz benim sana içim ısındı.

-biraz şaşırdım sonra tabiki sen soyle ben kayıt edeyim.

Numarasını almıştım. Ama ben kendi numaramı vermemistim.

Otobüsten indim ve bavulumu aldım.
Bir taksi çevirdim. Gideceğim yerin adresini söyledim.

Yaklaşık 15 dakika sonra Anneannemin evinin önüne gelmiştim çok özlemiştim burayı... Taksiye parayi verdikten sonra kapıyı çaldım.
Açan anneannemin komşusu Şükran Teyzeydi. Ona sarılarak öptüm. Kucuklugum elinde geçmişti. Anneannem i sordum :

-Şükran Teyze anneannem nerede?

- Anneannen sen geleceksin diye süt kaynatti ve yanında çok sevdiğin limonlu kurabiyelerden yaptı hadi gel içeri.

-Anneannem seni nasıl özledim bir bilsen

-kuzum hoşgeldin yavrum bende seni çok özledim.

Uzun uzun sarıldık anneannemle onu o kadar çok ozlemistim ki. Annemin ve babamın ölümünden sonra beni büyütmek için çok zorluklar çekmiş ona emanet edilmisim. Benim ikinci annem gibi sayılırdı her zaman.

-güzel kızım cicegim yol yorgunusun hadi sen bir duş  al ve kıyafetlerini değiştir.

-tamam anneannem

O muhteşem kurabiyeleri yedikten sonra güzel bir duş aldım ve kendimi tertemiz kokan benim için hazırlanmış yatağa attım kendimi ve bir güzel uyudum.

Sabah uyandigim da telefonuma bir mesaj gelmişti...

EVET IKINCI BOLUMUN SONUNA GELDIK SIZCE TELEFONA NASIL BIR MESAJ GELMIS OLABILIR 3. BOLUM DE NELER OLACAK HIKAYEYI BEGENDIYSENIZ YORUMA KALP ATMANIZ YETERLİ ❤❤❤