"Merhaba Çiçek Hanım yapmış olduğunuz bağış Gökkuşağı Anaokuluna gonderilmistir bilginize"
Işte güne güzel başlama sebeplerimden biri. Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkamak için lavaboya gittim. Saat 07:25 geçiyordu. Dışarda hafif yağmur yağıyordu. Anneannem çoktan kalkmış gözleme pisiriyordu. Yanağına öpücük kondurdum.
-anneannem yine döktürüyosun.
-kuzum uyanmış mı benim. Kumesten yumurta alabilir misin yavrucugum ?
-tabiki anneanne hemen geliyorum.
Acaba denizi aramalımıydım ? Guvenilir birimiydi acaba? Hem arasam ne diyecektim en iyisi hiç aramamak sonuçta ben buraya kafamı dağıtmak için geldim.
Yumurtaları alıp anneannemin yanına kosuverdim.
Anneannem yerde yatıyordu. Yumurtalar elimden kayıp düştü.anneannem yerde baygın bir halde yatıyordu. Hemen Şükran teyze ye seslendim:
-şükran teyze şükran teyze yetiş anneannem e bişey olmuş nolur yetiş
Şükran teyze koşa koşa geldi ve anneannemi görünce kolonya falan döktü anneannem uyanmiyordu. Anneannem e seslendim:
-Anneanne noldu sana anneanne kalk noldu sana
Anneannem beni duymuyordu bembeyaz kesildi elleri buz gibi olmuştu. Hayır olamaz beni bu haldeyken yalnız birakamaz benim hayata tutunma sebebim ikinci annem beni bırakıp gidiyor olamaz.
Anlıyordum hıçkırıklar boğazım da düğümleniyordu sanki
Şükran teyze bakkalın oğlu ali ye haber vermiş o gelince hastaneye doğru yola çıktık. Anneannem soğuyordu.
(Bodrum Hastanesi)
Hastaneye gelmiştik anneannemi sedyeyle yatırdılar acil müdahale için bir odaya soktular. Kalp masajı yaptıklarını gördüm. Anneannem ellerimden kayıp gidiyordu. Çok caresizdim. Ve doktor odadan çıktı yüzünde acı bir tebessüm...
-Anneannenizi kaybettik. Başınız sağolsun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YYıkılmıştım artık güç alacağım kimsem kalmamıştı. Koskoca şehir üzerime yıkıldı sanki ikinci annemi de kaybetmiştim. Şükran teyze beni eve getirdi. Ayakta duracak halim kalmamıştı. Anneannemin yaptığı gözlemeleri hâlâ duruyordu.
Ağlıyordum. Hemde küçük bir kiz çocuğu gibi elinden oyuncağı alınmış gibi...
Anneannemin komşuları gelip baş sağlığı diliyorlardi...
Anneannem yarın öğlen toprağa verilecek ve bunu düşündükçe daha çok üzülüyordum.
Şükran teyze yanımdan hiç ayrılmadı. Güçlü olmalıydım anneannem bana hep güçlü ol seni ezmelerine uzmelerine izin verme derdi.
Gün ağarmaya başlamıştı. Oglene doğru bütün komşular gelmişti anneannemi seven herkes gelmişti. Cenaze namazı kılındı. Onu dedemin yanına gomeceklerdi. Dedem su an çok mutlu çünkü sevdiği kadına kavuştu.
Anneannem defnedildikten sonra herkes dağıldı ve tek ben kaldım. Anneannemle son kez konuşmak istedim:
-Neden anneannem neden beni bıraktın ben şimdi nasıl tutunucam bu hayata benim yaşamak için tek sebebim sendin ben şimdi sensiz nasıl yaşarım. Beni kim sever kim okşar saçlarımı...
Yüzümü toprağına sürdüm. Toprağına koydum başımı.
Bir anda arkam da bir el hissettim...
EVET GENCLER 3 BOLUMUN SONUNA GELDIK ACABA BU EL KIMIN ? YORUMLARA YAZIN BAKALIM. 4. BOLUM HER AN GELEBILIR TAKIP TE KALIN❤❤
